سینماسینما، علی پاکزاد – سیاوش اسعدی کارگردان سینما گفت: «مهمترین موضوع درباره جشنواره فجر این است که ما با یک جشنواره در ارتباط نیستیم. یک جشن سینمایی است که تعدادی کارت صد آفرین هم در آن پخش می‌کنند که نام این کارت‌ها سیمرغ است. این جشنواره نیست. ما قوانین یک جشنواره محلی را هم در اینجا رعایت نمی‌کنیم. بزرگترین معضل جشنواره فجر این است که به هیچ عنوان هدف ندارد.»

به گزارش سینماسینما، سیاوش اسعدی سومین فیلم خود را با نام «درخونگاه» تحویل هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر داد، اما این فیلم در بخش مسابقه پذیرفته نشد. به عقیده سیاوش اسعدی این فیلم رای بالایی داشته است، اما به دلایل مختلف در بخش مسابقه قرار نگرفته است.

کارگردان فیلم «درخونگاه» درباره حضور نداشتن این فیلم در بخش مسابقه گفت: «در حال حاضر فیلم ما در نوبت یک است، یعنی اگر فیلم‌هایی که انتخاب شدند تا زمان مقرر به جشنواره ارسال نشوند و آماده نباشند قطعا فیلم ما حضور پیدا خواهد کرد. «درخونگاه» رای بالایی هم داشت. البته فیلمی که ما به دفتر جشنواره ارسال کردیم یک سوم از آن چیزی که قرار بود ساخته شود. یعنی دوستان هیات انتخاب نزدیک به ۳۰ تا ۴۰ دقیقه از فیلم را دیدند، اما با این حال رای قابل توجهی داشت. البته روایت‌های زیادی از عدم انتخاب فیلم به گوش می‌رسد. بعضی از اعضا اعتقاد داشتند که ناقص بودن فیلم عدم حضور آن در بخش مسابقه بوده و روایت های دیگری هم شنیده‌ایم، اما مهمترین نکته این است که هیچ جای دنیا یا در هر فستیوالی وقتی فیلمی قبول نمی شود دیگر کسی نمی‌رود مصاحبه کند که چرا فیلم من بیرون مانده است! یا خانم بازیگر مصاحبه نمی‌کند که چرا به من جایزه ندادید. این رفتار کاملا غیرحرفه‌ای است.»

او ادامه داد: «مهمترین موضوع درباره جشنواره فجر این است که اصلا ما با یک جشنواره در ارتباط نیستیم. یک جشن سینمایی است که تعدادی کارت صد آفرین هم در آن پخش می‌کنند که نام این کار‌ت‌ها سیمرغ است. این جشنواره نیست. ما قوانین یک جشنواره محلی را هم در اینجا رعایت نمی‌کنیم. بزرگترین معضل جشنواره فجر این است که به هیچ عنوان هدف ندارد. جشنواره‌های دیگر مانند برلین، کن یا ونیز کاملا هدفمند عمل می‌کنند. یعنی مخاطب یا عوامل حرفه‌ای سینما در سراسر دنیا می‌دانند چه فیلم‌هایی را باید به چه فستیوال‌هایی ارائه دهند. جشنواره عمار هدف دارد، اما جشنواره فجر ندارد. واقعا نمی‌دانم سلیقه جشنواره فجر چیست.»

اسعدی درباره انتخاب فیلم‌ها در جشنواره فجر گفت: «نکته اول اینکه قطعا ۲۵ فیلم با نظر هیات انتخاب و عادلانه انتخاب نمی‌شود. بلکه ۱۲ فیلم از قبل انتخاب شده است و به راحتی وارد بخش مسابقه می‌شوند. ۳۶ سال است که جشنواره فجر برگزار می‌شود. عقیده من این است که ما در این ۳۶ سال بزرگداشت چند فیلمساز را برگزار کرده‌ایم. این کارگردانان خاص نیت که می‌کنند پول فیلم، سالن نمایش و هر چیز دیگری که فکر کنید به دست می‌آورند. اگر سفره‌ای اینجا باشد فیلمسازان دیگر تنقلات و مخلفات سفره هستند تا به آن غذای اصلی اعتبار دهند و این واقعا دردناک است. ما سالاد و ماست و این چیزا هستیم. می‌شنویم و می‌بینیم که یک کارگردان خاص می‌گوید که چرا فیلم ما در جشنواره رد شد. آقا مگر جشنواره فجر مدرسه است؟ یا ما شاگردان این مدرسه هستیم که باید این گونه سئوال کنیم. آقای فرمان‌آرا و آقای کیمیایی از نسل دل شکسته‌ها هستند. آقای کیمیایی سال‌ها فیلم ساخته است و بسیاری از فیلم‌هایی که در زمان خاص خودش ساخته شده واقعا مطلوب بوده اند. اما چرا هیچ وقت جایزه نگرفته است؟ بعد از سی و اندی سال به کوشش مرحوم معلم جایزه‌ای را تحت عنوان بهترین فیلم می‌دهند که آن هم متعلق به تهیه‌کننده بوده است. آیا توهینی بزرگتر از این داریم؟»

اسعدی درباره هیات انتخاب و کسانی که فیلم‌ها را انتخاب می‌کنند گفت: «جشنواره‌ای که هیات انتخاب دارد مسئول ممیزی دارد به چه دردی می‌خورد. ببینید جشنی که برای هیات انتخاب و حضور آنها در این هیات التماس می‌کند واقعا فاجعه بار است. سینماگر استخوان داری را نمی‌شناسم که در این هیات حضور پیدا کند. آقای مهرجویی، تقوایی، بیضایی، فرهادی یا عیاری حضور پیدا می‌کنند؟ بعید می‌دانم. چه کسانی عضو هیات انتخاب و داور می‌شوند؟ متاسفانه البته هستند کسانی که برای پروانه ساخت و مسائل مالی قبول می‌کنند و حضور پیدا می کنند، یا می‌گویند هوای اوج را هم داشته باشیم یه پولی هم از آنجا به ما می‌رسد. اما واقعا باید تاسف خورد.»

کارگردان «جیب‌بر خیابان جنوبی» درباره اهمیت جشنواره فجر گفت: «این موضوع را بارها اعلام کرده‌ام و باز هم می‌گویم جشنواره فجر برای من واقعا مهم و جدی تلقی نمی‌شود. البته جدی هم نخواهد شد مگر اینکه تغییر مسیر دهد. دلچسب‌ترین بخش جشنواره برای من حضور و تعامل با رسانه‌ها است. زیرا کسانی دیگر مفت و پوچ می‌نشینند و فقط فیلم می‌بینند. مهم نیست فیلم ما را نپذیرفته‌اند ما یک سالن تمیز و راحت می‌گیریم و به دوستان و اهالی رسانه کارت می‌دهیم و خوشحال هستیم که آنها در جایگاه خودشان می‌نشینند و خبری از کسانی که از اتوبوسی می‌آیند نیست!»

اسعدی سخنان خود را چنین ادامه داد: «علاقه‌ای به داوری شدن ندارم. جشنواره ما در هیچ جایی در دنیا ثبت نیست. این سیمرغ معتبر نیست. آیا سیمرغ جشنواره فجر دستمزد من را بالا می‌برد؟ فکر نمی‌کنم. یا اینکه به من اعتبار می‌دهد هیچ‌کدام از این‌ها اتفاق نمی‌افتد. من مطمئنم بسیاری از سینماگران سیمرغ جشنواره فجر را خواهند برد. تخیل و حس من درباره جشنواره فجر این است که دوستان از آن طرف میز داد می‌زنند که چه سیمرغ‌هایی مانده است؟! بعد دوستان دیگر می‌گویند که صداگذاری و جلوه‌های ویژه مانده است. بعد از آن طرف میز می‌گویند عیبی ندارد بدهید به فیلم «جیب بر خیابان جنوبی» به همین راحتی انجام شد و جشنواره هم تمام شد!»

او با انتقاد از عملکرد جشنواره فجر گفت: «جشنواره فجر مثل ساندویچی‌ها عمل می کند برای مثال می گویند مغز و مرغ مانده است بدهید به فلانی! جلوه های ویژه فیلم ما کاندیدا شد عباس شوقی یک ساعت دور خودش می‌چرخید و می گفت که من دو سکانس باران دادم و یک مانکن را با چهار لیتری بنزین سوزاندم. همین! جالب اینکه«استرداد» آن سال کاندیدای جلوه‌های ویژه نشد. صداگذاری فیلم ما بسیار بد بود اما ما کاندیدا شد. این سیمرغ ها مانده بود. پارسال فیلمی را کاندیدای سمیرغ بهترین موسیقی کردند که اصلا  موسیقی نداشت. متاسفانه دوستانی حضور ندارند که تخصص کافی را برای تشخیص و ارائه جوایز داشته باشند. الان به این دوستان بگویید بیایند و درباره تدوین، صدا یا هر حوزه تخصصی دیگری صحبت کنند باور کنید که استدلال درستی ندارند. من انجمن منتقدان و جوایزی که آنها می‌دهند‌ را مهم می‌دانم. جشن حافظ را هم دوست داشتم. اما خانه سینما و فجر را رها کنید و برود. جایزه انجمن منتقدان برای همه سینماگران مهم است.»