کیوان کثیریان

به کیفیت، ماهیت و میزان اعتبار جشن سینمایی که اخیرا برگزار شده کاری ندارم، اما عبارت توهین آمیزی که نشریه یالثارات درباره شرکت کنندگان ان به کار برده شگفت آور است.
اینکه چرا نشریه ای بدون مجوز انتشار، به راحتی منتشر می شود، اینکه چطور از سوی معاونت مطبوعاتی با آن برخورد قانونی نمی شود، اینکه چطور می شود به راحتی چنین کلماتی را روی کاغذ آورد و منتشر کرد، اینکه چطور می شود به سادگی چنین کلمه ای را به کسی نسبت داد و نگران مسئولیت شرعی و اخلاقی آن هم نبود و تازه بابت استفاده از آن از شریعت هم خرج کرد و چند نکته دیگر، سوالات بی پاسخی است که به ذهن می آید.
اما خانه سینما که ظاهرا در هر شرایطی سیاست “سکوت محض و بی واکنشی” را انتخاب کرده، همچنان ساکت است و همچنان از هرگونه موضع گیری پرهیز می کند. طبعا جمعی از آنها که عکس هایشان در یالثارات چاپ شده از اعضای این خانه هستند و سکوت هیات مدیره و مدیرعامل خانه عملا بی اعتنایی به ماده ۳ اساسنامه خانه سینماست (تلاش در جهت حفظ و صیانت حقوق مادی و معنوی دست اندرکاران حرفه ای سینما) و همچنین بند ۸ از وظایف خانه سینما از ماده ۴ این اساسنامه(حفظ شان فرهنگی و هنری دست اندرکاران سینما به منظور صیانت از حیثیت حرفه ای آنها). خانه سینما باید بداند برخی جاها سکوت و بی تفاوتی، نه تنها از انصاف و عدالت به دور است، بلکه خانه را از دایره نهادهای موثر و واجد اهمیت خارج می کند و به انزوا می کشاند.