کیوان کثیریان" />کیوان کثیریان

جشنواره سی و چهارم فیلم فجر تمام شد و مثل همیشه حواشی و حرف و حدیث هایی داشت. مرور ۱۰ نکته از این جشنواره خالی از لطف نیست.

۱ * نشتی خبری؛ لو رفتن نام هیات انتخاب و…
اولین چالش جدی دبیر جشنواره، اعلام نکردن اسامی هیات انتخاب بود. تصمیمی که دلایل درستی داشت ولی به یک نکته توجه نشده بود؛ اینجا ایران است. برخی رسانه ها به افشای این نام ها پرداختند تا رشته های آقای دبیر پنبه شود و نهایتا اعلام رسمی نام این هیات، جذابیتی برای کسی نداشته باشد. آخرش هم معلوم نشد “نشتی” ماجرا دقیقا کجاست. درباره نام فیلم های بخش نگاه نو هم همین اتفاق افتاد تا همه به امنیت خبری جشنواره شک کنند. دبیر اما در ساعت یازده و نیم شب، وقتی هنوز هیات انتخاب درحال شام خوردن بودند نام فیلم های بخش سودای سیمرغ را اعلام کرد، جلوی نشتی را گرفت و همه را سورپرایز کرد.

۲ * پوستر پرماجرا
پوستر جشنواره امسال کلی مدعی داشت. عکس امیر عابدی از مرحوم خسرو شکیبایی، ایده مجید برزگر و نقاشی بزرگمهر حسین پور، جدال بی جهتی را موجب شد که چند روزی به طول انجامید. حسین پور از اینکه نام برزگر به عنوان طراح آمده گلایه کرد و خود را طراح پوستر دانست. پس از چند روز جدال رسانه ای، ماجرا با عقب نشینی دبیر و برزگر ختم شد.

۳ * برج میلاد؛ کاخ بلبشو
انتخاب برج میلاد برای هفتمین بار به عنوان کاخ جشنواره همچنان یکی از حاشیه های جشنواره است. کاخی که هزار مدعی دارد و جز رسانه ها و عوامل فیلمها انواع و اقسام نهادها در آن سهمیه دارند. انتصاب بهروز غریب پور به عنوان مدیر برج نوید نظم و قاعده مندی بیشتری میداد که عملا چنین نشد. برج از هرسال بی نظم تر و شلوغ تر شد تا به گلایه شدید اهل رسانه منجر شود. اوج ماجرا هنگام نمایش لانتوری پیش آمد که ازدحام بی سابقه مردم عملا اهل رسانه را به حاشیه راند. تازه امسال با سختگیری ستاد برگزاری، رسانه ها کارت های کمتری نصیبشان شده بود.

۴ * حاتمی کیا؛ همیشه و همچنان شاکی
فیلم امسال حاتمی کیا فیلم بدی نبود. لااقل از دوسه کار اخیرش بهتر بود. اما حاتمی کیا در سال های اخیر نه با فیلم هایش که با حرف هایش تیتر می شود. نمی دانم وقتی کسی بلد است فیلم بسازد، چه لزومی دارد به عالم و آدم بپرد! نمی دانم حاتمی کیا چرا از این مدل همیشه گلایه مند و همیشه شاکی و همیشه مهاجم دل نمی کند. او تواناتر از این حرف هاست که نیازی به این گونه مواضع جناحی و ژورنالیستی داشته باشد.

۵* فیلم اولی ها
فیلم اولی ها امسال به مراتب فیلم های بهتری ساختند. حتی بهتر از بخش مسابقه. حتی حق این بود که بیش از سه فیلم اولی در بخش مسابقه اصلی حاضر باشند. این محدودیت، عملا مغایر شایسته سالاری است. فیلم خوب، خوب است. ربطی به سابقه فیلمسازش ندارد. خانه ای در خیابان چهل و یکم، برادرم خسرو و یکی دوفیلم دیگر این قابلیت را داشتند که در میان فیلم های مسابقه باشند. سه فیلمی هم که در بخش مسابقه حاضر بودند الحق فیلم های برجسته ای هستند که خبر از حضور یک نسل تازه خوشفکر و توانا می دهند. سعید روستایی با ابد و یک روز ، محمدحسین مهدویان با ایستاده در غبار و حمیدرضا قربانی با خانه ای در خیابان چهل و یکم را می توان پدیده های جشنواره امسال دانست.

۶ * حذف جایزه فیلمنامه
طی یک اقدام عجیب، جایزه فیلمنامه از بخش نگاه نو حذف شد و تنها دوجایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی باقی ماند. جشنواره امسال به جای تقویت بخش مهم فیلم اولی ها، بیشتر در راه محدودتر کردن این بخش قدم برداشت.

۷ * ایستاده در غبار
یک اتفاق ویژه در سینمای ایران اتفاق افتاده است. فیلم خوب محمدحسین مهدویان یک ایده بکر دارد و یک ساختار عالی و دست اول. جوانی که چشمش به جنگ نیفتاده، دارد فضای جنگ و قهرمانانش را بهتر از هرکس دیگری به تصویر می کشد، آن هم با این کیفیت عالی. مهدویان آن اتفاق ویژه است.

۸ * مورد برادر ده نمکی
این مسعود ده نمکی کیس عجیبی است. چطور می شود هم فیلمی تا این حد ضعیف ساخت و این همه هم ادعا داشت و مهاجم بود. این همه دشمن فرضی ساخت و این همه درباره “حرف های مهمی که زده ام” حرف زد. باشد. حالا خدا مدیوم سینما را زده است که مدتی است زیر دست و پای مبارک ایشان دارد دست وپا می زند. ده نمکی اینطوری فیلم می سازد. حرف هایی هم دارد که می زند. فیلم هایش ضعیفند ولی به هر دلیل به بخش مسابقه راه می یابند. باشد. همه او را همینطوری پذیرفته اند. ولی این حس خود کوبریک پنداری از کجا می آید؟ والله بعید است فرانسیس فورد کوپولا هم اینقدر ادعا داشته باشد.

۹ * بازیگران
هدیه تهرانی پس از چندسال غیبت، بازگشتی تقریبا موفق با فیلم آااادت نمی کنیم داشت. ناصر هاشمی هم پس از سال ها با برادرم خسرو با بازی خوبش دوباره به سینما برگشت.
حالا پیمان معادی و علی مصفا را می شود بازیگران سطح اول سینمای ایران دانست. درخشش معادی در ابد و یک روز حیرت انگیز است و مصفا در خانه ای در خیابان چهل و یکم بی نظیر ظاهر می شود.
شهاب حسینی، مریلا زارعی، لیلا حاتمی، هنگامه قاضیانی و مهناز افشار نیز همچنان در روزهای خوبشان به سر می برند.

۱۰ * ستاره های تازه
پدرام شریفی، امیرجدیدی، سارا بهرامی و یکی دوتای دیگر ستاره های تازه سینمای ایرانند. در دورانی که بازیگران جوان در سینما کم شمارند و بازیگران چهل ساله همچنان نقش بیست ساله ها را می گیرند، ظهور بازیگران جوان، لازم بود. الهام کردا دیر امد ولی با ظرفیت های بالای بازیگری اش که ریشه در تئاتر دارد، جایش را در سینما پیدا کرد. حمیدرضا آذرنگ و پانته آ پناهی ها هم دیگر به بازیگران تثبیت شده سینما بدل شده اند.

هفته نامه تماشاگران ۲۴ بهمن ۹۴