سینماسینما، کیوان کثیریان:

روز اول
وقتی سی‌چهل دقیقه ناقص از یک فیلم را می‌بینند و فیلم را می‌پذیرند، وقتی می‌خواهند به همه آوانس و باج بدهند، وقتی خود برگزارکنندگان، ددلاین جشنواره را فرمالیته می‌دانند، نتیجه‌اش می‌شود همین؛ “تختی” و “متری شیش و نیم” به روز اول جشنواره نرسیدند. دومی انگار هنوز کار اصلاح رنگ اش هم تمام نشده. چشمتان روشن آقایان. آخر نظم و قاعده‌مندی شمایید آقای دبیر محترم و آقای رضاداد. راستی آن سه تا فیلم رزرو برای چه وقتی رزرو شدند؟!

روز دوم

۱. همکاران منتقد عزیزی را که در برنامه‌های تلویزیونی یا یادداشت‌های مکتوبشان، داستان فیلم را کاملا لو می‌دهند و به‌قول جدیدی‌ها اسپویل می‌کنند، درک نمی‌کنم. نظر دادن بدون آنکه داستان لو برود هم خودش هنر است.
۲. دوستانی را که از فیلم روی پرده سینما فیلم می‌گیرند و استوری می‌کنند درک نمی‌کنم. شهوت استوری و اشتراک‌گذاری دارد تمام اصول و مرزهای قبلی را درمی‌نوردد.

روز سوم

دبیر محترم جشنواره یکهو تصمیم گرفتند یک بخش خارج از مسابقه درست کنند و دو فیلم هم بفرستند داخل این بخش؛ آنهم در روز سوم جشنواره.
اینکه چرا در روز سوم چنین تصمیمی گرفته می‌شود جای شگفتی دارد. مگر نمی‌گوئید جشنواره شورای سیاستگذاری دارد؟ مگر آیین نامه ندارید؟ این‌همه قبل جشنواره وقت برای تصمیم‌گیری داشتید، آن وقت حالا؟ روز سوم جشنواره؟
از این گذشته حالا که چنین تصمیمی گرفتید تا احتمالا زهر بعضی چیزها را بگیرید و دوزِ بعضی چیزها را بالاتر ببرید، لااقل چندتا فیلم درست و درمان را که کنار مانده‌اند هم نمایش می‌دادید که دیده شوند بلکه پسندیده شوند؛ مثل روسی یا لابیرنت و یا فیگور و پیلوت و زعفرانیه و…
واقعیتش گاهی اصلا نمی‌شود فهمید در جشنواره چه خبر است.
آقای داروغه زاده عزیز! “شما که سواد داری، لیسانس داری، روزنامه‌خونی، با بزرگون می‌شینی، حرف میزنی، همه چی می‌دونی، شما که کله‌ت پره، معلم مردم گنگی، واسه هرچی که می‌گن جواب داری، درنمیمونی”* …. بگو از چیه که اینجوریه، اصلا چه خبره؟
* بخشی از شعر محمد صالح علا