اینکه کیانوش عیاری در آستانه ۶۵ سالگی دارد دست به کار فیلم تازه ای می شود، خبر مهمی است. بیشتر از این بابت که پس از ظلم آشکاری که به فیلم اخیرش-خانه پدری- شد و سیاست بازان و دلواپسان دروغین فیلم فوق العاده او را برای مبارزات کم ارزش جناحی شان قربانی کردند، عیاری دوباره قد راست کرده و کوتاه نیامده است.
مرد بااخلاق سینمای ایران که خودداری و بزرگواری اش در جریان غائله خانه پدری شگفت انگیز بود، سینما را از “الف” هشت میلیمتری در سینمای آزاد اهواز آغاز کرده و حالا به “یا”ی خانه پدری رسیده است؛ سینمایی پخته، متین و باهدف.
مرد آرام و کاربلد جنوبی، خیلی در سینما خوش شانس نبود.
بلایی که سر “آبادانی ها” آوردند و از حضور در جشنواره های معتبر جهانی بازش داشتند، مشکل بیهوده ای که برای “بیدارشو آرزو” تراشیدند و هرگز نگذاشتند به موقع و موثر به نمایش درآید، ماجراهای “سفره ایرانی” که موجب شده همچنان فیلم به نمایش درنیاید و سرآخر هم بریدن سر “خانه پدری” موجب شده که کیانوش عیاری تا امروز به قدر لیاقت و قابلیتش در سینما قدر نبیند.
مردی که با کارنامه ای درخشان، سرآمد شیوه ای واقعگرایانه و منحصر بفرد در سینمای ماست، تعهد اجتماعی در جای جای آثارش موج می زند. او از معدود فیلمسازان نسل خود است که هنوز جوان فکر می کند، پرانرژی و باانگیزه سراغ سینما می آید و سعی دارد به وضعیت اجتماعی اطرافش موضع داشته باشد.
عیاری با تک تک فیلم هایش یک اتفاق را رقم زده و در بسیاری از آنها پیشرو و جریان ساز بوده؛ “بودن یا نبودن” نخستین فیلمی است که به موضوع مهم و ملتهب پیوند قلب می پردازد، “آبادانی ها” از معدود اقتباس های سینمایی درست و دیدنی سینمای ایران است و “بیدار شو آرزو” نخستین فیلمی است که در خرابه های زلزله بم ساخته شده. فیلم برجسته ای مثل “آن سوی آتش” که از ماندگارهای تاریخ سینمای ایران است و فیلم های خوبی مثل “شبح کژدم”، “تنوره دیو”، “روز باشکوه” و “شاخ گاو” موجب شده عیاری را از سینماگران طراز اول و صاحب سبک ایرانی بدانیم و از معدود فیلمسازانی که فیلم بد در کارنامه اش ندارد!
تازه سریال های “هزاران چشم” و “روزگار قریب” که هنوز جزو درجه یک های تلویزیون به حساب می آیند را نباید فراموش کرد.
همه اینها باعث می شود خبر فیلم ساختن عیاری، خبر مهمی باشد. او فیلمسازی است که هنوز می شود برای تماشای فیلم جدیدش روزشماری کرد.
مرد بااخلاق سینمای ایران که خودداری و بزرگواری اش در جریان غائله خانه پدری شگفت انگیز بود، سینما را از “الف” هشت میلیمتری در سینمای آزاد اهواز آغاز کرده و حالا به “یا”ی خانه پدری رسیده است؛ سینمایی پخته، متین و باهدف.
مرد آرام و کاربلد جنوبی، خیلی در سینما خوش شانس نبود.
بلایی که سر “آبادانی ها” آوردند و از حضور در جشنواره های معتبر جهانی بازش داشتند، مشکل بیهوده ای که برای “بیدارشو آرزو” تراشیدند و هرگز نگذاشتند به موقع و موثر به نمایش درآید، ماجراهای “سفره ایرانی” که موجب شده همچنان فیلم به نمایش درنیاید و سرآخر هم بریدن سر “خانه پدری” موجب شده که کیانوش عیاری تا امروز به قدر لیاقت و قابلیتش در سینما قدر نبیند.
مردی که با کارنامه ای درخشان، سرآمد شیوه ای واقعگرایانه و منحصر بفرد در سینمای ماست، تعهد اجتماعی در جای جای آثارش موج می زند. او از معدود فیلمسازان نسل خود است که هنوز جوان فکر می کند، پرانرژی و باانگیزه سراغ سینما می آید و سعی دارد به وضعیت اجتماعی اطرافش موضع داشته باشد.
عیاری با تک تک فیلم هایش یک اتفاق را رقم زده و در بسیاری از آنها پیشرو و جریان ساز بوده؛ “بودن یا نبودن” نخستین فیلمی است که به موضوع مهم و ملتهب پیوند قلب می پردازد، “آبادانی ها” از معدود اقتباس های سینمایی درست و دیدنی سینمای ایران است و “بیدار شو آرزو” نخستین فیلمی است که در خرابه های زلزله بم ساخته شده. فیلم برجسته ای مثل “آن سوی آتش” که از ماندگارهای تاریخ سینمای ایران است و فیلم های خوبی مثل “شبح کژدم”، “تنوره دیو”، “روز باشکوه” و “شاخ گاو” موجب شده عیاری را از سینماگران طراز اول و صاحب سبک ایرانی بدانیم و از معدود فیلمسازانی که فیلم بد در کارنامه اش ندارد!
تازه سریال های “هزاران چشم” و “روزگار قریب” که هنوز جزو درجه یک های تلویزیون به حساب می آیند را نباید فراموش کرد.
همه اینها باعث می شود خبر فیلم ساختن عیاری، خبر مهمی باشد. او فیلمسازی است که هنوز می شود برای تماشای فیلم جدیدش روزشماری کرد.
روزنامه وقایع اتفاقیه ۳ دی ۹۴
![](/wp-content/themes/cinemacinema/img/tel.gif)
برچسبها: کیوان کثیریان
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- صدداستان ۳؛ انتشار ۳ داستان کوتاه با صدای طوفان مهردادیان
- فرهنگ کجای زندگی نامزدهای انتخابات است؟
- دیپلم افتخار جشنواره ارمنستانی برای «دوربین فرانسوی»
- یک خروجِ تاریخی، رهایی بخش و ناگزیر/ درباره سینما پس از شهریور ۱۴۰۱
- در برنامه خط فرضی مطرح شد؛ سیاست و جنسیت، دوایر ممنوعه اصلی در فیلمهای کمدی
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها
- راهیابی مستند «دوربین فرانسوی» به جشنواره ارمنستانی
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد؛ هنرمند اگر جهانبینی داشته باشد خفه نخواهد شد
- دوربین فرانسوی در جشنواره مستند کانادا
- در گفتوگوی کیوان کثیریان با بهنام بهزادی و مجید بزرگر مطرح شد/ پروانه ساخت دیگر موضوعیت ندارد
- در گفتوگوی کیوان کثیریان، امیر اثباتی و عباس عبدی مطرح شد: سینماگران حق دارند به صورت فردی برای یک نامزد تبلیغ کنند |
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد: در حال برگشتن به دهه ۶۰ هستیم که زور میزدند سینما را گلخانهای کنند/ منطق دوستان این است که میخواهند بهزور خودشان را دیکته کنند
- نسخه ویژه نابینایان «درخت زندگی» منتشر میشود
- گفتوگوی کیوان کثیریان با همایون اسعدیان و سعید عقیقی در برنامه «خط فرضی»: عدهای دوست ندارند چهره واقعی جامعه را در سینما ببینند/ معاصر بودن از دموکراسی و احترام به حق دیگران میآید
نظر شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود