کیوان کثیریان
تغییرات چهره شوراهای مرکزی اصناف خانه سینما تاحدودی طبیعی است.
چهره‌هایی که در روزهای بحرانی خانه سینما در خط مقدم بودند و برای حفظ این نهاد صنفی قدم برمی‌داشتند برای اهالی سینما آشنا هستند، این گروه کار خود را انجام دادند، به همراه اهالی صنوف مقاومت کردند تا جایی که درهای خانه سینما گشوده شد. بعد از بازگشایی خانه سینما مطالبات جدیدی مطرح شد و این شروع تغییر شکل و ترکیب‌ها در شوراهای مرکزی برخی اصناف خانه سینماست.
نگاهی به ترکیب شورای مرکزی اصناف خانه سینما که در شش ماه گذشته انتخابات برگزار کرده‌اند این تصویر را در اختیار قرار می‌دهد که مثلا در صنف کلیدی و تاثیرگذاری چون کانون کارگردانان خانه سینما چهره‌هایی چون کمال تبریزی و همایون اسعدیان که از سینماگران فعال دوران بحران خانه سینما بودند، دیگر برای ادامه حضور در شورای مرکزی صنف تمایلی نشان ندادند. باور من بر این است که قطعا اگر آنان خود به این نتیجه می‌رسیدند که باید وارد میدان شوند و دوباره در ترکیب شورای مرکزی قرار بگیرند رای می‌آوردند. همانطور که در انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی به اعضای دوره گذشته اعتماد شد و فقط یک تغییر اتفاق افتاد. در نگاهی کلی به انتخابات شوراهای مرکزی اصناف مختلف در شش ماه دوم سال این جمع‌بندی به دست می‌آید که بنا به تغییر شرایط در کلیت خانه سینما، برخی اصناف به خواست اعضای خود که در روزهای بحران پیشگام بودند تغییر شکل دادند و چهره‌های جدیدی وارد ترکیب شوراهای مرکزی شدند.
ظاهر نوی خانه سینما
خانه سینما بعد از بحرانی که در سال‌های قبل پشت سرگذاشته بود با تغییر دولت بازگشایی شد، حالا مرحله بعد از این بازگشایی تامین مطالبات اعضاست و دقیقا همین‌جاست که بعضی نکات تازه طرح می‌شوند از جمله اینکه دوره رودررویی سینما و مدیریت دولتی به پایان رسیده است و تامین رفاه و البته امنیت شغلی اعضای صنوف و سینماگران در اولویت قرار می‌گیرد. در سال‌های گذشته پیش از تغییر دولت درهای خانه سینما برای مدتی بسته بود و سینماگران تحت فشار دولت قرار داشتند و حالا دیگر این فشارها برداشته شده و همگی شرایط جدیدی را تجربه می‌کنیم. الان دیگر زمان آن است که خانه سینما در مراکز تصمیم‌سازی سینما دخالت جدی‌تری داشته باشد و درباره وقایع و اتفاقات سینمایی موضع گیری جدی کند و نقش‌پررنگ‌تری را در کلیت سینمای ایران ایفا کند.
این توقع وجود دارد، اما اینکه چقدر چنین موضوعاتی بطور عملیاتی در دستور کار هیات مدیره خانه سینما قرار دارد فعلا چندان روشن نیست. نکته مهم اینجاست که در حال حاضر خانه سینما از جایگاه اصلی خود فاصله دارد و این را خود هیات مدیره و اعضای صنف به خوبی می‌دانند.
لزوم تامین رفاه اهالی صنف
خانه سینما نیازمند آن است که علاوه بر تامین رفاه اهالی صنف، دارای اقتدار معنوی هم باشد. تفاوت فردی که عضو خانه سینما هست و یک غیرعضو باید به قدری محسوس باشد که عضویت در این نهاد برای همه جذاب جلوه کند. در حال حاضر وقتی به مجموعه شرایطی که برای یک عضو خانه سینما وجود دارد نگاه کنیم، احساس نمی شود که یک عضو، شرایط چندان بهتری نسبت به یک غیرعضو داشته باشد. اعضای خانه سینما دارای مشکلات جدی برای تامین رفاه و بیمه هستند، صندوق‌های رفاهی و مصرف که راه‌اندازی آن‌ها چندان پیچیده به نظر نمی‌رسد، برای اهالی صنوف خانه سینما وجود ندارد. بخش عمده این مشکلات به دلیل همراهی نکردن وزارت ارشاد و سازمان های تابعه آن است.
پس در این شرایط چرا باید افراد، جذب خانه سینما شوند؟ بعضی بر این باورند که اقدام برای تامین رفاهی اهالی صنف، اهمیت و اولویت ندارد و خانه سینما باید درگیر امور کلان تری باشد. غافل از اینکه کسی که نیازمند نان شب است اصلا به چیزهایی مثل عوض کردن دنیا فکر نمی کند.
مجمع عمومی پیش‌رو
خانه سینما در روزهای آینده مجمع عمومی سالانه پیش رو دارد که باید در جریان این مجمع گزارش هیات مدیره را شنید تا دریافت هیات مدیره فعلی خانه سینما چه کرده و تا چه حد برای تامین نیازهای اهالی صنف اقدام کرده است.
روزنامه سینما ۱۱ اسفند ۹۴