مجید مجیدی چهره سرشناس سینمای ایران درباره تجربیات فیلمسازی اش با هنرجویان «دارالفنون» صحبت کرد.
به گزارش سینماسینما، بخش دارالفنون جشنواره جهانی فیلم فجر در اولین کارگاه خود میزبان مجید مجیدی کارگردان سرشناس ایرانی بود. مجیدی صبح امروز در سالن مملو از جمعیت از تجربه ها و خاطرات فیلمسازی اش صحبت کرد.
مازیار میری مدیر بخش دارالفنون در ابتدای جلسه با خوشامدگویی به مهمانان ابراز خوشحالی کرد که فرصتی فراهم شده تا افراد از فرهنگ های مختلف در کنار همدیگر جمع شوند و از تجربیات اساتید داخلی و خارجی استفاده کنند.
او از حاضرین خواست تا ضمن لذت بردن از جشنواره از لحظه به لحظه این رویداد استفاده کنند. او با عنوان اینکه اعلام شده اگر کسی در این مدت کار خلاقانه ای با دوربین و یا موبایل بسازد جایزه ای دریافت خواهد کرد گفت: امیدوارم این بحث جایزه را در حاشیه قرار دهید و از اساتید بیشترین استفاده را بکنید.
او از جوانان ایرانی خواست تا نهایت مهمان نوازی را در ارتباط با مهمان جشنواره داشته باشند تا بعد از این جشنواره آنها ضمن اینکه سفیر سینمای می شوند سفیر فرهنگ خوب ایرانی هم به کشورهایشان باشند. در ادامه او مجیدی را کارگردانی خواند که ناخوداگاه نامش با فیلم بزرگ پیامبر (ص) گره خورده است و این افتخاری برای همه ما ایرانی‌هاست.
در ادامه دبیر جشنواره رضا میرکریمی هم روی سن آمد و ضمن خوشامد گویی به مهمانان از یکی از آرزوهای به ثمر نشسته خود گفت:از لحظه ای که بخش دارالفنون به جشنواره اضافه شد، آرزو داشتم تا این لحظه را ببینم.این بخش مهم ترین بخش جشنواره است و شما برای من مهم ترین مهمانان هستید. مهمانانی که در آینده با فیلم هایتان در جشنواره حاضر خواهید شد.
این نشست با پخش تصاویری از پشت صحنه های کمتر دیده شده فیلم محمد رسول الله (ص) و صحبت‌های مجید مجیدی ادامه پیدا کرد. این کارگردان ایرانی بخش دارالفنون را تجربه بسیاری خوبی دانست که با اهتمام دبیر جشنواره و مازیار میری تدارک دیده شده و ابراز امیدواری کرد جشنواره محلی برای انتقال تجربیات به جوان ترها باشد.
مجیدی صحبت هایش را با تجربیات شخصی خودش از ساخت فیلم های اول اش آغاز کرد و گفت: شما صحنه هایی از آخرین فیلم من را بر پرده دیدید که ۷ سال پروژه تحقیق نگارش و ساخت آن طول کشید و تجربه بزرگی نه تنها برای من که برای سینمای ایران بود چون آدم های صاحب نام بسیاری از جاهای مختلف جمع شده بودند تا این پروژه شکل بگیرد اما من می‌خواهم از سی سال کار برای شما بگویم.شمایی که شاید امروز من را ببیند و بودجه ای که برای کارهای من گذاشته شده و مثل برخی افراد من را از لحاظ مختلف سیاسی و عقیدتی قضاوت کنید.
کارگردان بچه های آسمان گفت: اولین فیلم بلند من بدوک در سال ۱۹۹۱ در منطقه سیستان و بلوچستان ساخته شد و من تا قبل از آن تجربه دو سه فیلم کوتاه مستند را داشتم.زمانی که به تهیه کننده کارم درباره این فیلم گفتم اصلا برایش قصه جذاب نبود و پیشنهاد داد من دنبال ساخت مستند را بگیرم اما من دیگر فکر نمی کردم می توانم با مستند حرفهایم را بزنم و می خواستم حرف خودم را در قالب فیلم داستانی بگویم.
او ادامه داد: به هر حال آنها به من اعتماد نمی کرد و بعد از مدتی بحث و گفت و گو تنها راضی شدند اگر این فیلم با نصف هزینه روز فیلم ها ساخته می شود من را همراهی کنند.من هم پذیرفتم و اگر فیلمی آن روزها با ۳ هزار دلار ساخته می شد ما با ۱۵۰۰ دلار شروع کردیم و دوستانمان رابرای ساخت دور هم جمع کردیم و به منطقه سیستان و بلوچستان رفتیم.
این کارگردان افزود: ما در فیلم احتباج به مغازه ای داشتیم که در آن پارچه و سیگار بفروشند اما امکان تهیه حتی پارچه و سیگارها را هم نداشتیم و دست آخر به این جا رسیدیم که به صورت امانی سیگارها و پارچه ها را از مرکزی که کالاها –قاچاق- را می گرفتند بگیریم و کار را شروع کردیم اما شرایط آب و هوایی به قدری سخت بود که نتوانستیم که طبق برنامه پیش برویم و مشکلات مالی هم پرویه را متوقف کرد.تا جایی که یک روز تهیه کننده آمد و گفت : مجید دیگه حتی یک قرون هم نداریم.
مجیدی گفت: هر چقدر فکر کردیم به هیچ نتیجه یا نرسیدیم تا اینکه من دیدم تنها چیزی که داریم جعبه سیگارهاست و به تهیه کننده که گفتم برق از سرش پرید که من امضا و تعهد دادم اما آخر سر مجبور شدیم این کار را بکنیم و حتی برای اینکه پول بیشتری دستمان بیاید به جای کارتنی و باکس باکس فروختن،بسته ای سیگارها را با بقیه بچه ها فروختیم و بقیه فیلم را ساختیم.اما بازهم به بن بست خوردیم و پروژه برای دو ماه برای اینکه ببینیم چه کار می توانیم بکنیم تعطیل شد و من از ترس اینکه بازیگرهای فیلم را از دست ندهم سه پسر افغان و پاکستانی را با خودم به تهران آوردم و مثل گربه ها آن ها را از این خانه به خانه می کردم تا بالاخره شرایطی شد و فیلم را تمام کردیم. فیلمی که در جشنوراه فجر چند جایزه هم گرفت و حتی در انتخاب کارگردان های کن هم بود و خستگی را از تن ما بیرون آورد.