پگاه آهنگرانی را به عنوان بازیگر میشناسند. شناخت درستی است اما کامل نیست. او مستندمیسازد، مقاله مینویسد، مدیریت یک مجموعه فرهنگی را برعهده دارد، تدوین میکند و… او حتی جایزه ویژه هیات داوران جشنواره فیلم کوتاه اصفهان را برای کارگردانی فیلم مستند «تماشاخانه» به دست آورده است.
به گزارش سینماسینما دو سال پیش پگاه به کار مستمر روزنامهنگاری در روزنامهای که هیچگاه امکان انتشار نیافت دعوت شد و پذیرفت. یکی از سوژههایی که قصد داشت برای روزنامه کار کند گزارشی از سیاهیلشکرهای قدیمی سینمای ایران بود که اکنون به یاد رویای از دست رفتهشان یعنی سینما، در قهوهخانه قدیمی در محله
ارباب جمشید جمع میشوند و یاد روزهایی که در سینما گذراندند را هر روز زنده میکنند. همین سوژه دستمایه فیلمی مستند شد که اکنون مراحل پایانی تدوین آن در حال طی شدن است. پگاه آهنگرانی همچنین در دوران بحران
خانه سینما و تعطیلی آن در دولت پیشین، راشهای زیادی فیلمبرداری کرده است که قصد تدوین آن و ساخت مستندی درباره خانه سینما دارد. مجموع همه این تلاشها نشاندهنده این نکته است که آهنگرانی بهشدت پیگیر مسائل اجتماعی و سیاسی است و شاید نتوان او را جزو هنرمندان برج عاج نشین تلقی کرد. به تازگی پگاه، موسسه فرهنگی هنری آپ آرت مان را راهاندازی کرده که در مدتی کوتاه سری در سرهای موسساتی از این دست درآورده است. او درباره دیگر فعالیتهایش، جز بازیگری سخن گفته است.
آهنگرانی میگوید: «بیشترین وقتی که برای هر کاری میگذاری منطقا آن کار در اولویت است. وقتی بیشترین وقتم صرف بازیگری میشود پس قاعدتا من یک بازیگرم که در کنار بازیگری کارهای دیگری هم انجام میدهم اما این متغیر است؛ ممکن است در مدت زمانی کار بازیگری کمتر شود و یک کار دیگر جایگزین را جایگزین آن کنم. با این منطق میتوانم بگویم که الان بیشتر مدیر یک موسسه فرهنگی هستم که در کنارش بازیگر هم هستم… .»پگاه آهنگرانی شدیدا با حمایت دولتی در امور فرهنگی مخالف است. او میگوید: «حمایت دولت در این مواقع گاهی عملکرد برعکس خواهد داشت. مثلا کافی است که وامی بگیری یا حمایتی دولتی پشت سرت باشد، آن وقت تعریف اینجا کاملا عوض میشود. نمیتوانی دیگر بگویی اینجا کاملا مستقل است و با بودجه شخصی اداره میشود بنابراین همین مجوز کافی بود برایمان و اصلا نخواستیم وابسته به جایی شویم.»آهنگرانی با کارکردن در تلویزیون مشکل دارد و میگوید: «من در تلویزیون هیچوقت کار نکردم و کار هم نخواهم کرد. چون بهشدت کارهایی که در آن ارایه میشود ضعیف است. حتی اگر در تلویزیون ایران نه و در تلویزیون جهان هم باشد با سیستم سریال خیلی راحت نیستم چون خیلی در دسترس است و هر روز در معرض دید آدمها هستی و ممکن است برای بیننده تکراری بشوی. ولی اصلا با سیستم تلویزیون ایران به طور کلی مشکل دارم. چهرهای که از زن و جوان ایرانی نشان میدهند بسیار نازل است.» آهنگرانی تئاتر هم کار کرده است، تجربه تئاتر را دوست دارد اما زیاد مایل نیست این کار را ادامه دهد. او میگوید: «سه تا تئاتر کار کردهام اما الان کار نمیکنم. ممکن است باز هم تئاتر کار کنم. به نظر من کسانی که کار تئاتر انجام میدهند باید خیلی عاشق تئاتر باشند که بتوانند آن را ادامه دهند. به این دلیل که زحمت زیاد نتیجهاش این است که یک ماه آن را اجرا میکنند تازه اگر به آن سالن بدهند و جلوی آن را نگیرند و در نهایت چیزی از آن باقی نمیماند. من آن عشق و علاقه را در خودم نمیبینم که چهار ماه تمرین کنم و یک ماه اجرا داشته باشم و پولی هم نگیرم. واقعا آنقدر علاقهمند نیستم که چنین کاری را انجام دهم. در مستند که کار میکنم ممکن است از جیب خودم مایه بگذارم اما به آن علاقه دارم.»
پگاه آهنگرانی در زمان انتخابات ریاستجمهوری یک چهره فعال سیاسی بود این درحالی است که در انتخابات اخیر تنها به تشویق مردم برای شرکت در انتخابات اکتفا کرد. اما خودش معتقد است: «اتفاقا در دوره روحانی من فعال نبودم. من فقط بیانیهای را که خودم هم با خیلیها تماس گرفتم که اگر میخواهید حمایت کنید بیایید امضا کنید، امضا کردم و یک سخنرانی انجام دادم. یعنی هیچ فعالیت سیاسی نداشتم. یک سخنرانی انجام دادم که به نظرم خیلی لازم بود و اصلا یک حرکت سیاسی نبود و فقط به عنوان نماینده جوانان از من دعوت کردند که حرف بزنم و من فکر کردم که اگر حرف بزنم مفید خواهد بود. حرفی که نه قرار است به کسی فحش بدهد و نه قرار است خودت را دچار مشکل کنی.»
با این حال حضور پگاه آهنگرانی به عنوان یک چهره سینمایی و سلبریتی در کمپین انتخابانی روحانی تاثیرگذار بود. خودش منکر این تاثیر نیست و میگوید: «خب نمیتوان که کاملا هم منفعل بود و هیچ کاری هم انجام نداد اما الان خیلی با اینکه کارهای عجیب انجام بدهی موافق نیستم و الان به نظر من باید کارهای دیگری انجام داد. اتفاقا من با آدمهای تند و تیزی که خیلیهایشان اصلا به خود من فحش میدهند که ما که چنین تجربهای را در سال ٨٨ از سر گذراندیم چرا رفتی به روحانی رای دادی، مشکل دارم. من میگویم الان باید کاری انجام داد. باید در همین نیمچه فضایی که میشود کار کرد، کاری انجام داد تا ماندگار شود. اگرنه، فحش دادن سادهترین کار ممکن است. من خودم یک نمونه از آن آدمهای تند و تیز بودم. بدترین مسیر آن است که جلو بروی و بد و بیراه بگویی و به زندان بروی و بعد برگردی و هیچ کاری انجام ندهی. کار سادهای است، هرچند ممکن است اذیت هم بشوی. اما این گزینه اول است و اگر به پشت آن بروی میتوانی کارهای دیگری انجام دهی.»
منبع: اعتماد
![](/wp-content/themes/cinemacinema/img/tel.gif)
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- فرهنگ کجای زندگی نامزدهای انتخابات است؟
- اکران «روزی روزگاری آبادان» به تعویق افتاد
- جایزه بزرگ جشنواره ریگا برای پگاه آهنگرانی
- تقدیر وزیر ارتباطات از پوشش بینظیر و پایداری شبکه همراه اول در انتخابات
- جایزه ویژه جشنواره فلورانس برای مستند پگاه آهنگرانی
- واکنش داروغهزاده به رد صلاحیت طباطبایینژاد
- ۶ مستند از ایران به جشنواره ایدفا دعوت شدند
- دو جایزه جشنواره کازان برای «بدون قرار قبلی»
- رییس سازمان سینمایی به خانمها تبریک نگفت/ پیام تبریک خزاعی در پی موفقیت سینماگران در ونیز و مسکو
- «بدون قرار قبلی» بهترین فیلم جشنواره مسکو شد
- میزبانی جشنواره استرالیایی از شش فیلم ایرانی
- «بدون قرار قبلی» برای کادر درمان اکران میشود
- راهیابی مستندی ساخته پگاه آهنگرانی به بخش مسابقه دو جشنواره خارجی
- بلوغ بازیگری برآمده از یک خانواده سینمایی/ درباره بازی پگاه آهنگرانی
- فیلمهای مهرداد حسنی و پگاه آهنگرانی در جشنواره فیلم کوتاه «بوسان»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود