کنسرت-نمایش «لیلای بی‌مجنون» با طراحی، کارگردانی و آهنگسازی پیمان خازنی این شب‌ها ساعت ۲۰ در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود.

به گزارش سینماسینما، این اثر که پرداختی جدید به منظومه لیلی و مجنون اثر حکیم نظامی است، روایتی دیگر از این منظومه را به عنوان یکی از قدیمی‌ترین داستان‌های عاشقانه ارائه می‌دهد.
این اثر به عنوان سومین تجربه خازنی بر اساس اشعار نظامی و این داستان کهن ایرانی است. اهمیت پرداخت به ادبیات فارسی، بهره گیری از پشتوانه‌هایی فرهنگی ایرانی، توجه به سازبندی موسیقی ایرانی و طراحی لباس و حرکت این پروژه موسیقایی-نمایشی را می‌توان از نکاتی دانست که قابل بررسی است و باید در دیگر آثار ایرانی هم به آن توجه کرد.

دکتر محمدرضا حاجی بابایی در یادداشتی درباره کنسرت-نمایش «لیلای بی‌مجنون» نوشته است:
«منظومه‌های عاشقانه ادبیات فارسی یکی از منابع غنی برای استفاده در متون نمایشی به شمار می‌آیند و در این میان، لیلی و مجنون نظامی از جایگاه ویژه‌‌ای برخوردار است. نمایش «لیلای بی‌مجنون»، تازه‌ترین اقتباسی است که از این منظومه صورت گرفته است. پیمان خازنی، کارگردان و آهنگساز کاربلد به همراهی جمعی از بازیگران با استعداد و خوش‌ذوق، بر اساس متنی از محمود توسلیان، روایتی تازه از این عاشقانه کهن ارائه کرده‌اند؛ روایتی آکنده از شعر و موسیقی و شور و سرور. «لیلای بی‌مجنون»، داستانی همیشگی است که در هر عصر و زمانی روایان خویش را می‌طلبد. راویانی که روایتگر عشق‌های پاکی هستند که هیچ گاه به هم نرسیدند. عاشقانی که در حسرت دیدار یکدیگر، آواره‌ترین آواره‌ها شدند و آوازه دلدادگی‌شان در جای‌جای این سرزمین و تمامی جهان پیچیده است. هنوز صدای مجنون در میان کوه‌ها و بیابان‌ها به گوش می‌رسد که چگونه نام لیلای را بر زبان می‌آورد و در هر راهگذاری نشانی از او می‌جوید. همان لیلایی که در غم از دست دادن مجنون، چهره را در سیاهی گیسوانش پنهان کرده است و شب یلدای عاشقی را به انتظار خورشید وصال، لحظه به لحظه مویه می‌کند و جان خویش را بر سر پیمان عشق فدا می‌نماید.
آفرین بر جوانانی که هنر خویش را برای اعتلای فرهنگ این دیار به کار می‌گیرند و زیبایی می‌آفریند. جوانانی که روایتگر عشق‌های دیرین‌اند و خود لیلاها و مجنون‌هایی‌اند که عشقشان به این آب و خاک زبانزد همگان است و راست‌قامت همچون سرو ایستاده‌اند و از پاکی و زیبایی می‌سرایند و صحنه نمایش را میدان هنر نمایی خویش کرده‌اند و می‌دانند که صبح وصال نزدیک است. هر چند که دیگر خبری از لیلا و مجنون قصه‌ها نیست، ولی لیلاها و مجنون‌های این دیار همچنان می‌آیند و سلسله عاشقان تا بی‌نهایت روزگاران مانا و ماندگار است و سرود عشق در این دیار اهورایی تا همیشه به گوش می‌رسد، کافی است که گوش به امواج دریا بسپاریم و صدای نسیم را بشنویم.»