به گزارش سینماسینما، مریم امیرجلالی، هنرمند پیشکسوت عرصه سینما و تلویزیون در گفت و گویی با ایسنا، در توضیح مطلب بالا، اظهار کرد: دوست دارم کار کنم؛ به تلویزیون بیایم و یا برای سینما کار کنم، اما راستش با این فیلمنامه ها خیر. اگر فیلمنامه هایی باشد که آنها را دوست داشته باشم و بتوانم بیننده ها را خوشحال کنم، چرا نیایم با کمال میل می آیم.

ممنون از مردم عزیز کشورم که دعایم کردند

امیرجلالی که مدتی قبل عکسی از او در فضای مجازی روی تخت بیمارستان منتشر و از مردم درخواست شده بود که برایش دعا کنند، در این زمینه توضیح داد: من مدتی در کانادا بودم و متاسفانه حال خوبی نداشتم. عکسی هم که از من منتشر شد توسط یکی از دوستانم گذاشته شده بود. از مردم کشورم واقعا تشکر می کنم که نگرانم بودند و برایم دعا کردند. پای راستم مشکل داشت و رگ عصبی ام دیسک کمرم را دچار مشکل کرده بود و خیلی حالم بد بود. یک ماه و نیم در بیمارستان بستری بودم، الان خدا را شکر بهترم اما واقعا اذیت شدم. این روزها هم به دلیل دیسک کمرم مجبورم با این درد مدارا کنم اما خدا را شکر نسبت به آن موقع خیلی بهترم.

او در پاسخ به اینکه آیا پیشنهادهایی برای حضور در سریال های تلویزیون دارد؟ خاطرنشان کرد: پیشنهادها خیلی زیاد است، هم در سینما و هم سریال های تلویزیون؛ اما من دوست دارم در سریال هایی بازی کنم که مردم از آن پند بگیرند و لذت ببرند که مدتی است چنین فیلمنامه ای به من پیشنهاد نشده است.

هنوز در اوجم

او سپس در واکنش به این جمله که آیا شما خودتان را جزو هنرمندان فراموش شده تلویزیون می دانید؟ تصریح کرد: خیر، اصلاً فراموش نشده ام و دلخور هم نیستم. من همیشه گفته ام که کارمند بازنشسته ام و خودم را بازیگر نمی دانم و دوست ندارم اسم بازیگر روی من باشد. خدا را شکر تمام کارهایی که در این سال ها انجام داده ام مثل مجموعه هایی چون «ترش و شیرین»، «خانه به دوش»، «متهم گریخت» و … مدام از شبکه های مختلف تلویزیون تکرار می شوند و خیلی ها در دایرکت برایم پیام می گذارند و می گویند هرگز روی دست سریال هایی که شما کار کرده اید، نیامده و نخواهد آمد.‌

بازیگر سریال های چاردیواری و چهار خونه اظهار کرد: من هنوز هم با پیام‌های مردم عشق می کنم و لذت می برم. می‌دانم که فراموش نشده ام. فراموش شدن آن است که آدم کاری انجام بدهد و آنقدر بد و بی کیفیت باشد که از جانب مردم انتقاد بشنود. من هنوزم در اوجم و خدا را شکر می کنم. مردم همیشه به من لطف دارند اما اگر کارهایی ساخته شود در حد کاراکترهای زن هاشم آقا یا آقا ماشالله، چرا قبول نکنم، حتماً قبول می کنم.

چه اشکالی دارد سریال هایی مثل «خانه به دوش» و «متهم گریخت» بسازیم؟

او تاکید کرد: اگر کار خوب و قصه ای آبرومند باشد که فرهنگسازی کند، به روی چشم. چرا کار نکنم، با کمال میل کار می کنم. من حتی اگر روی ویلچر هم باشم زبانم کار می‌کند و حاضرم کار کنم تا مردم را خوشحال کنم.

امیرجلالی در پایان صحبت هایش یادآور شد: چه اشکالی دارد فیلمنامه هایی مثل ترش و شیرین، خانه به دوش و متهم گریخت ساخته شود که نشان بدهند زنی با تمام سختی ها روی پای خودش ایستاده، کار می کند و بچه هایش را اداره می‌کند. یا سریال خانه به دوش که زن خانواده با تمام بدبختی هایش همچنان عاشق همسر و فرزندانش است. گاهی باید با هیچ، عشق را به وجود بیاوریم و نشان دهیم. اگر چنین فیلمنامه هایی تکرار شوند من، مریم امیرجلالی با کمال میل کار می کنم.