وقتی در هیچ خانه‌ای هنوز خبری از اینترنت نبود، همه حواشی فوتبال ایران را جمع می‌کردند تا مرد مو فرفری و پرانرژی شبکه سه با ریتم تند حرف زدنش از راه برسد.
شاید آن اوایل تصور می‌شد «۹۰» مهمان موقت شبکه سه باشد و مثل همه برنامه‌های موفق دیگر زیاد دوام نیاورد، اما عادل فردوسی‌پور پشت دکور استودیوی کوچک برنامه، به آینده طولانی «۹۰» فکر می‌کرد.
«۹۰» فرصت پرداختن به قسمت‌های مه‌آلود فوتبال ایران بود. پرداختن به حاشیه‌هایی که گاهی باورنکردنی بود. حالا ۱۷ سال از اولین پخش «۹۰» می‌گذرد و بعد از همه‌ی این سال‌ها، اغراق‌آمیز نیست که بگوییم «۹۰» تأثیرگذارترین برنامه تلویزیون در دو دهه اخیر بوده است.
به مناسبت سالگرد تاسیس شبکه سه، شامگاه ۱۳ آذر ماه برنامه «گلخانه» با حضور عادل فردوسی‌پور با مقدمه بالا به سراغ مرور ۱۷ سال برنامه «۹۰» رفت و بخش‌های مختلف این برنامه ورزشی از بدو آغاز تاکنون پخش شد.
«خوشحالم که در سالروز شبکه سه، شبکه‌ای که من خودم را فرزندش می‌دانم و ۲۰ سال است افتخار همکاری با آن را دارم، در این برنامه حاضرم. از بدو تأسیس شبکه سه این افتخار را داشتم که در خدمت این شبکه باشم، همیشه مدیونش هستم و خواهم بود. مدیون رسانه و صداوسیما؛ همیشه تلاشم را می‌کنم که این ارتباط برد – برد باشد. حمایتی که صداوسیما از من کرد، اعتمادی که رسانه به من کرد و من را به این جایگاه رساند. من هم در همان حدود حتی فراتر از آن مواظبت می‌کنم از خودم، برنامه و سلامتش و کاری می‌کنم که اعتقاد متقابل کماکان بین مردم، رسانه، من و برنامه «۹۰» ادامه داشته باشد.»
فردوسی‌پور به فرآیند تولید برخی آیتم‌هایی که در قالب «۹۰» پخش می‌شود، اشاره کرد و گفت: آیتم‌هایی که از برنامه دیده می‌شود واقعا روی آن کار می‌شود، سعی می‌کنم خیلی اسم نیاورم چون می‌ترسم یادم برود اما حدود ۱۰۰ نفر در برنامه ۹۰ فعالیت می‌کنند. دو، سه نفر از دوستان مسابقات فوتبالی که برگزار می‌شود را ضبط می‌کنند و به شبکه سه می‌برند، بازی‌ها در شبکه کپچر می‌شوند، دوست دیگر زحمت دیدن کل حواشی‌ها را می‌کشد، نوارها همه از شهرستان جمع می‌شود، دیده می‌شود، حاشیه‌ها همه نوشته می‌شود. هر هشت بازی و هشت حاشیه را می‌بینم و برای خودم یادداشت برمی‌دارم و پس از آن مثلا آیتم «۹۰ درجه» که مردم هم دوستش دارند، درست می‌شود. تصاویر بر اساس متن نوشته می‌شود و دوشنبه شب این آیتم را پخش می‌کنیم. ببینید یک آیتم ۴، ۵ دقیقه‌ای چقدر زمان می‌برد.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا همه بینندگان «۹۰» عشق فوتبالی‌های پرحرارتند، گفت: الان کمی سخت‌تر شده است. چون طیف بینندگان متفاوت است. از نظر طبقاتی توانستیم یک اتفاق در تلویزیون رقم بزنیم که الان خانم‌ها، پیرزن‌ها، پیرمردها و بچه‌ها هم تماشا می‌کنند، چون نگاه برنامه فراورزشی و اجتماعی است. مخاطبان بیشتری را دربرگرفته، نمی‌شود گفت فقط عشق فوتبالی‌ها «۹۰» را می‌بینند، اما با توجه به رویکرد اجتماعی که داشته، طیف مختلفی را دربرمی‌گیرند.
فردوسی‌پور طرفدار کدام تیم است؟
او در پاسخ به این پرسش یادآور شد: خیلی به این سوال جواب دادم، اما آدم وقتی غرق کار می‌شود واقعا اگر برایش فرق کند نمی‌تواند کار کند. قسم می‌خورم که اگر قرار باشد استقلال برتر باشد یا پرسپولیس و اینکه رنگ‌ها و اسم‌ها برایم متفاوت باشد، برایم فرقی نمی‌کند.
خاطرات فردوسی‌پور از ابتدای ساخت «۹۰»
فردوسی‌پور با اعتقاد بر اینکه ۱۷ سال برای تولید و پخش یک برنامه خیلی اهمیت دارد، به دکور برنامه از بدو ساخت «۹۰» اشاره کرد و گفت: یادم است میزی داشتیم که سه نفر به سختی در آن جا می‌شدند، ملحفه مانندی روی آن می‌انداختیم. این طور برنامه را شروع کردیم، تا به اینجا و به این استودیو و دکور متفاوت رسیدیم. به لحاظ محتوایی، من واقعا همیشه برنامه‌های خوب جهان را رصد می‌کنم و همه دوستان مشاورم که با تمام وجودشان کمک می‌کنند و همچنین بچه‌های رسانه‌ای که مدیونشان هستم. می‌توانم به آیتم «تقویم ۹۰» اشاره کنم که با ریتم تند و خوب کار شد و هیچ وقت کهنه نمی‌شود یا نوع گزارشی که بچه‌ها به ورزشگاه می‌رفتند و گزارش می‌گرفتند، تغییر کرد، سبک آن را تغییر دادیم و نزدیک به سبک برنامه‌های روز جهان کردیم که به شکل روایتی باشد. بخش آنالیز خیلی کمک کرد که فوتبال و زیبایی‌های فوتبال بیشتر دیده شود. این بخش‌ها و اضافه شدن آن‌ها باعث می‌شود ذائقه مخاطب به سمتی برود که به لحاظ فنی و تکنیکی در متن فوتبال قرار بگیرد و بیشتر فوتبال را ببینند.
«دوربین ۹۰» بازمی‌گردد
وی در ادامه به آیتم معروف «دوربین ۹۰» اشاره کرد و گفت: سعی کردم هر سال بخشی را اضافه کنم؛ مثلا پیش از این بخشی به عنوان «دوربین ۹۰ » داشتیم و مردم خیلی استقبال می‌کردند، یکی، دو سال کنار گذاشتم اما قرار است دوباره به راه بیندازیم و مردم حضورشان را بیش از پیش احساس کنند. آیتم‌ها را کم و زیاد می‌کنیم و سعی می‌کنیم پویایی برنامه برای مردم قابل لمس باشد تا هر هفته یا هر سال انتظار «۹۰» متفاوت را داشته باشند، حتی اینکه اصول و چارچوب برنامه که پخش بازی‌ها و داوری‌هاست سرجایش باشد.
نظر رامبد جوان درباره فردوسی‌پور و «۹۰»
به گزارش ایسنا، در بخشی از برنامه گلخانه صحبت‌های رامبد جوان درباره‌ی «۹۰» و علاقه‌اش به فوتبال پخش شد.
این بازیگر و کارگردان که سال ۹۰ به همراه حبیب رضایی و سروش صحت به «۹۰» دعوت شده بود و یکی از جذاب‌ترین برنامه‌ها را رقم زد، گفت: من ابدا فوتبال نمی‌بینیم و به خاطر هوش عادل او را دوست دارم، همین طور به خاطر قیافه و قدش. من به عادل اعتماد کردم و گفتم تو کارت را بلدی، در نتیجه من طرفدارتم. این اعتماد را عادل همیشه جواب داد. اما من فوتبال دوست ندارم، از بچگی در کنار پدری بزرگ شدم که پدر من فوتبال را جویده است. آدم بی‌استعدادی در امور نیستم، فوتبال بازی کردم اما علاقه‌ای ندارم.
نحسی «۹۰» چه بوده؟
در این ویژه برنامه همچنین آیتم طنزی پخش شد که در آن به خاطرات مهمانان و همچنین خود فردوسی‌پور از این برنامه می‌پرداخت. همچنین به اتفاقی که در برنامه ۹۰ رخ داده است و از آن به عنوان نحسی ۹۰ یاد می‌شود، اشاره شد. اینکه در بین برخی اهالی فوتبال این باور وجود دارد که هر بازیکن اگر در برنامه ۹۰ حضور داشته باشد، بعد از برنامه با بد شانسی و ناکامی روبه‌رو می‌شود!
در ادامه به اسامی برخی بازیکنان تیم‌ها اشاره شد که پس از حضور در ۹۰ دیگر هیچ گلی را وارد دروازه نکردند.
منبع: ایسنا