سینماسینما، ایلیا محمدینیا
حتما خوانده یا شنیدهاید که قرار است یکی دو شبکه تلویزیونی مثل شبکههای شما و سلامت سیما از گردونه شبکههای تلویزیونی برای همیشه حذف شوند.
به نظرتان چرا؟
پاسخ: چون مخاطب ندارند.
چرا؟
متن زیر شاید پاسخی بر این چرایی باشد.
مجموعه تلویزیونی «مستوران» با سروصدا در بهترین زمان ممکن در شبکه اول سیما ۲۶ روز فرصت داشت تا هم تبلیغات محیطی در سطح شهر را پاسخگو باشد و هم زیرنویس هر بارهی روابط عمومی سیما را آبرو ببخشد که البته با پخش چند قسمت نخست آن قابل پیشبینی بود که نتیجه آنی نخواهد بود که انتظارش را داشتند.
اینجا اما در این نوشته دیگر مساله مجموعه مستوران نیست که پیشتر در یادداشتی در همین سایت با عنوان «جذابیتی که عقیم میماند» تیتروار به آن پرداخته بودم.
مساله این است این روزها به جز مجموعه «برف بیصدا میبارد» به کارگردانی پوریا آذربایجانی شما نام چه مجموعه قابل اعتنای دیگری را به یاد میآورید؟!
نتیجه جست و جو باز هم با این صدا و سیما و این نگاه محدود و بسته یک کلمه بیشتر نیست: هیچ!
وقتی سرمایههای تلویزیون با هر دلیل ناگفتهای (دست اندرکاران تلویزیون سالهاست که خود را بینیاز از توضیح میدانندکه گویی همین که هست) راهی جز دوری از تلویزیون نمییابند چه میتوان گفت.
این روزها حسن فتحی کارگردان مجموعههای تلویزیونی چون «مدار صفر درجه»، «پهلوانان نمیمیرند»، «شب دهم» و… بروز نیکنژاد خالق آثاری چون «دردسرهای عظیم»، «دودکش»، سعید آقاخانی کارگردان سری مجموعههای «نون خ»، «متهم گریخت»، «دزد و پلیس» و… الان کجا هستند؟ و البته این سیاهه میتواند بسیار مفصلتر از این هم باشد که هست.
حسن فتحی ابتدا با مجموعه «شهرزاد» و حال با مجموعه «جیران» در پلتفرمهای اینترنتی حضور دارد و به نظر میرسد تمایلی به بازگشت به تلویزیون ندارد. چرا؟
سعید آقاخانی با «راز بقا» از تلویزیون به پلتفرم کوچ کرد.
این روزها هم که برزو نیکنژاد با مجموعه «آفتاب پرست» به یکی دیگر از پلتفرمها نقل مکان کرده است.
پاسخی برای چرایی این مساله نیست. چون تلویزیون خود را بینیاز پاسخ میداند.
تکلیف رضا عطاران و مهران مدیری هم که سالهاست با تلویزیون روشن است.
تمامی اسامی ذکر شده با فعالیت در تلویزیون بود که توانستند اعتبار و جایگاهی برای خود دست و پا کنند اما هر کدام از آنها بنابر دلایلی نامشخص دیگر در تلویزیون فعالیتی ندارند. چرا؟
پاسخ اما مثل همیشهی این سالهای تلویزیون روشن است. نیازی به پاسخ وجود ندارد.
وقتی تلویزیون با سرمایههای خود چنین برخورد میکند تکلیف جوانان مستعدی چون محمد حسین مهدویان که با مجموعه «زخم کاری» یا هومن سیدی که با مجموعه موفق «قورباغه» و محمد کارت با «یاغی» در پلتفرمها موفق بودند نیازی به توضیح ندارد.