جزئیات آرای راهی‌دهندگان چهره موثر سینمایی جایزه سینماسینما منتشر شد.
به گزارش سینماسینما، امسال در دومین سال گزینش چهره موثر سینمایی جایزه سینماسینما ۲۰۷ منتقد، روزنامه‌نگار سینمایی و فعالان رسانه‌های سینمایی آرای‌شان را به سه برگزیده برتر خود اختصاص دادند. این جایزه در دومین دوره جشن در دستان نرگس آبیار جای گرفت.
در ادامه براساس اعلام قبلی جزئیات آرای تمامی افرادی که در این رای‌گیری شرکت و سه انتخاب برتر خود را معرفی کردند، به ترتیب حروف الفبا می‌آید.
برای مطالعه جزئیات آرای ۱۰ چهره برتر نیز می‌تواند اینجا کلیک کنید.
۱۲۱ دنیا عیوضی
یک. محسن امیریوسفی؛ به خاطر تلاشی که در مسیر جریان‌سازی مخالفت با توقیف اثر سینمایی به خرج داد و در نهایت به نتیجه رسید.
دو. سید رضا میرکریمی؛ برگزاری جشنواره فیلم فجر به نحوی که شایسته سینمای ایران در سطح جهان است از تلاش‌های چشمگیر میرکریمی در سال گذشته محسوب می‌شود.
سه. بهرام توکلی؛ تولید فیلم موفق تختی که علاوه بر پرداختن به شخصیت تاریخی ارزشمند، ادوار خاص سیاسی و اجتماعی ایران را بنابر مقتضیات جامعه امروز هوشمندانه روایت کرده‌است.
۱۲۲ عباس غفاری
یک. هدیه تهرانی؛ وقتی دردهه هفتاد وارد دنیای بازیگری شد، نوید ظهور یک ستاره‌ی جدید رادر سینمای ایران داد. یک ضد قهرمان عصیانگر که مسیر یک نواخت و تکراری شخصیت پردازی زنان ایرانی را برپرده ی نقره‌ای تغییر داد. بی شک حضور وظهور تهرانی در سینمای بعد ازانقلاب اغازگر راهی برای نشان دادن چهره‌ی دیگری از بانوان ایرانی بود. هرچند که فعالیت هدیه‌ی تهرانی دراین چند سال (درعرصه ی بازیگری) به ظاهر کم شده اما فعالیت‌های خستگی ناپذیر او درزمینه ی حفاظت ازمحیط زیست ستودنی است، کمپین برای نجات پلنگ ایرانی، حمایت ازمحیط بانان، کمک به حادثه دیدگان زلزله وسیل، حمایت اززنان کاروبد. سرپرست، حمایت ازکودکان بدسرپرست وبی سرپرست، حمایت از عدم آزار حیوانات، حمایت ازکمپین ازادی فعالان محیط زیست و…ازجمله کارهای اوست. تهرانی با این فعالیت‌های انسانی نشان داد که می‌توان ازشهرت دروجوه اجتماعی هم استفاده کرد، می‌توان درفضای مجازی به‌جای تبلیغ مدولباس و کفش و غذاورستوران و…فعالیت‌های سودمندتری کرد. هدیه تهرانی همانطور که درعرصه ی بازیگری سنت شکن بود، در زمینه‌ی فعالیت‌های اجتماعی هم پیش روست.
دو. محسن امیر یوسفی؛ هنرمندی که نشان داد هیچ فیلمی تاابد درفایل توقیفی هیچ مدیری نمی‌ماند. اوباپای مردی وبه دوراز هیاهو بالاخره فیلم خودرابه شکل قانونی اکران کرد ونشان داد توقیف بسیاری ازاثارهنری دراین سال‌ها به دلیل بدسلیقی، کج فهمی، عدم شجاعت مدیران و… بوده است.”آشغال‌های دوست‌داشتنی”باتمام ضعف‌هایش، فیلمی صادق وتاریخ نگارانه ست که ضرورت ساختش سال‌ها بعد بیشتر جلوه خواهد کرد.
سه. نوید محمد زاده؛ حالا دیگر به جرات می‌توان که اوستاره ی این روزهای سینمای ایران است. بازی‌های چشم گیر او درکنارانتخاب های هوشمندانه ش ازمحمد زاده یک ستاره تمام عیارساخته ست. اودراین سال‌ها درتاثیرگذارترین آثار سینمای ایران نقش آفرینی کرده
چهار. انتخاب ویژه: هوشنگ گلمکانی وعباس یاری؛ سال‌هاست باتلاشی وصف ناپذیر به چاپ ماهنامه‌ای می‌پردازند که اینک نوستالژی ۴ نسل است. ماهنامه‌ی وزین “فیلم”حاصل جنون عاشقانه‌ی این دومرد خستگی ناپذیر است. باید به احترام این عاشقی ایستاد وکلاه ازسر برداشت، به احترام گلمکانی ویاری والبته مسعود مهرابی.
۱۲۳ علیرضا غفاری
یک. محسن امیریوسفی؛ به خاطر پایمردی در اصول حرفه‌ای و بهره گرفتن از ظرفیت‌های قانونی برای نمایش فیلم آشغال‌های دوست‌داشتنی بعد از ۶ سال
دو. علی نصیریان؛ به خاطر دریافت بهترین بازیگر مکمل مرد در جشنواره فیلم فجر و رعایت اصول حرفه آی هنگام قرارگرفتن بر بلندای نام بازیگری در کنار ۳ نسل بعد از خود
سه. نرگس آبیار؛ برای ساخت فیلم «شبی که ماه کامل شد» و تصویر کم نقص از استحاله افراد کم مایه بدون بی احترامی به قوم یا قبیله‌ای خاص
۱۲۴ شیما غفاری – ایسنا
یک. محسن امیریوسفی؛ برای نتیجه تلاش هابش اکران اشغالها،
دو. حامد بهداد؛ برای بازی متفاوتش در فیلم میرکریمی و
۱۲۵ مرجان فاطمی- هفت صبح
یک. بهرام توکلی؛ جسارت در رمزگشایی از مرگ تختی
دو. محسن امیریوسفی؛ فرم جدید و محتوای موفق آشغال‌های دوست‌داشتنی
سه. علی نصیریان؛ ایفای نقش متفاوت در مسخره‌باز
۱۲۶ رؤیا فتح الله زاده
یک. اصغر فرهادی؛ به دلیل اینکه به‌عنوان یک کارگردان ایرانی توانست یکبار دیگر بر سینمای جهان تأثیرگذار باشد. فیلم همه می‌دانند به کارگردانی او علاوه بر نمایش در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۸ به‌عنوان فیلم افتتاحیه این جشنواره به نمایش درآمد.
دو. ناصر ملک مطیعی؛ او هنرمندی بود که پس از چهل سال دوری از سینما، همچنان نزد مردم محبوب بود. مراسم تشییع جنازه او علیرغم اینکه سال‌ها در انزوا مانده بود یکی از باشکوه‌ترین و پرجمعیت‌ترین تشییع جنازه‌های مربوط به هنرمندان ایران به شمار می‌آید.
سه. محسن امیر یوسفی؛ او پس از سال‌ها تلاش سرانجام با پیگیری و سماجت موفق شد مجوز اکران فیلم توقیفی‌اش: آشعال های دوست‌داشتنی را دریافت کند.
۱۲۷ سمانه فراهانی
یک. همایون غنی زاده؛ به دلیل ساخت فیلم متفاوت مسخره‌باز
دو. داروغه زاده؛ چون خیلی از فیلم‌های پشت اکران مونده رو نمایش داد و مدیر کم حاشیه‌ای بود تو جایگاهی که میتونست خیلی پرحاشیه باشه.
سه. آرمین رحیمیان؛ برای بازی تو نقش عبدالمالک ریگی که خیلی تأثیرگذار بود.
۱۲۸ مجید فراهانی
به سختی توانستم چهره موثری در سال قبل پیدا کنم. با اغماض به مورد زیر بسنده می‌کنم.
یک. نوید محمد زاده؛ به خاطر ادامه نقش‌آفرینی‌های درخشان
۱۲۹ لی لی فرهادپور
یک. صفی یزدانیان و پیمان معادی؛ به دلیل جرئت تولید ناگهان درخت؛ فیلمی خوب و متفاوت که در تاریخ می‌ماند ولی مسلماً نمی‌فروشد
۱۳۰ پرستو فرهادی
یک. علی نصیریان؛ به دلیل فعالیت و حضور همچنان درخشان در عرصه بازیگری با همان منش و سلوک خاص دوره درخشانی از سینما
دو. لادن طاهری؛ مدیر فیلم‌خانه ملی ایران و سرپرست موزه سینما برای تلاش خالصانه جهت حفظ و نگهداری تاریخ سینمای ایران
۱۳۱ آزاده فضلی
یک. سعید روستایی؛ روستایی تبحر خوبی در بیان روایت‌های اجتماعی در قالب فیلم کوتاه و بلند سینمایی دارد و برای دومین بار با فیلم متری شیش و نیم، سینما و مخاطبان سینما را تحت تأثیر قرار داد.
دو. محمدصادق رنجکشان؛ گرچه نامش جنجال‌برانگیز است اما او با سرمایه‌گذاری‌های متعددش در سینما، فیلم‌سازان را در مسیر تولید همراهی کرد.
سه. الناز شاکردوست؛ سال‌ها است در سینما حضور دارد اما پس از ایفای نقش در فیلم خفه‌گی و امسال با حضور در شبی که ماه کامل شد، شگفتی‌ساز شد و بازی بی‌نقصی از خود نشان داد.
۱۳۲ گیسو فغفوری
به نظرم سال بی خیروبرکتی بود / هیچ کس کار تأثیرگذار انجام نداد.
یک. درمیشیان؛ برای این که قدمهایی برای تصویب لایحه محکومیت اسیدپاشان انجام داد
دو. امیرنادری؛ هنوز فیلم می‌سازد و نشان می‌دهد سینما ادامه دارد
سه. علیرضا تابش؛ به‌عنوان یک مدیر سینمایی توانست نشان دهد می‌توان فاسد نبود
۱۳۳ مریم فلاح
یک. نرگس آبیار؛ وجه تمایز سینمای او بهره گیری از روایتی زنانه و عاشقانه است. در فیلم “شبی که ماه کامل شد ” آبیار باردیگر با تسلط بر این شیوه داستان گویی و با بهرگیری از دکوپاژ هوشمندانه و به کارگیری پروداکشن بسیار قوی و همچنین تدوین مناسب موفق شد به نحو احسن پرده از لایه‌های زیرین تولد و بالندگی یک واقعه سیاسی- امنیتی بردارد.
آبیار با این فیلم به خوبی توانایی‌های فنی وصنعتی سینمای ایران را در بازسازی رویدادهای تاریخی ارتقاء می‌دهد.
دو. محمد حسین مهدویان؛ نیز در فیلم ” ماجرای نیمروز ۲” باردیگر قصه‌ای راز آلود را در بستر استراتژیک تاریخی-سیاسی روایت کرد. ماجرایی که باوجود اهمیت ملی متأسفانه سینمای ایران تا کنون نسبت به آن بی تفاوت بوده. ویژگی نگاه مهدویان جدا از انتخاب زیرکانه سوژه‌هایش این است که نه فقط روایت که به دنبال هدایت ذهن مخاطبش به کدهایی است که مخاطب را به مقایسه گذشته و حال وا می‌دارد. در واقع هدف او کمک به جامعه امروز برای فهم و درک روزگار گذشته و به همان نسبت وضعیت فعلی است. زمانه‌ای که به قول خودش، امروز ما میراثش را به ارث برده‌ایم.
سه. الناز شا کردوست؛ در نقش فائزه منصوری در فیلم “شبی که ماه کامل بود ” در مسیر حرفه‌ای خود پوست انداخته.
شاکردوست که پرونده بازیگریش عموماً با نقش‌های تجاری ورق می‌خورد در فیلم نرگس آبیار با پرهیز از ترک تازی در جلوه‌های بازیگری توانست در چارچوب و قاعده‌های بازی در درامی پرورش یافته در بستر واقعیت، زاویه دید زنانه‌ای باشد برای دیده شدن خشونت مردانه‌ای که مورد نظر کارگردان بود.
این موفقیت قطعاً مسولیت سنگین‌تری را برای دنیای بازیگری او رقم خواهد زد.
۱۳۴ مازیار فکری ارشاد
اگر اشکالی ندارد از توضیح و دلیل معاف بفرمائید که دلیل‌ها واضح‌اند. بدون ترتیب:
یک. صادق رنجکشان
علی سرتیپی
نوید محمدزاده
۱۳۵ آرش فهیم
یک. ابراهیم حاتمی کیا؛ «به وقت شام» جدی‌ترین فیلم سینمای ایران درباره مسائل منطقه و مدافعان حرم است که به خاطر قرار گرفتن این فیلم در بین یکی از آثار اکران سال ۹۷ و فروش نسبتاً بالای آن در این سال، می‌توان حاتمی کیا را چهره‌ای مؤثر در این سال دانست.
دو. هادی محمدیان؛ نمایش انیمیشن «فیلشاه» در سال ۹۷ به‌عنوان گامی بلند در رشد و پیشرفت صنعت پویانمایی در ایران، دلیلی برای مؤثر دانستن کارگردان این أثر یعنی هادی محمدیان است.
۳- محمدحسین مهدویان؛ به خاطر اکران «لاتاری» و ساخت قسمت دوم «ماجرای نیمروز» در سال ۹۷
۱۳۶ هادی فیروزمندی
یک. هومن سیدی؛ کارگردان (بخاطر نویسندگی و کارگردانی فیلم سینمایی «مغزهای کوچک زنگ‌زده»)
دو. هادی محمدیان؛ کارگردان (بخاطر تولید و اکران انیمیشن سینمایی «فیلشاه» و ارتقای کیفی و فروش سینمای انیمیشن کشور)
سه. حسین انتظامی؛ رئیس سازمان سینمایی (بخاطر قدمهایی که در راستای شفافیت در سینمای ایران برداشتند)
۱۳۷ خدایار قاقانی
چرخه تولید و مدیریت فرهنگی سینمای ایران چنان معیوب است و وارد بازی‌های جناحی و سیاسی و قدرت‌های مالی و سرمایه‌داری شده که عملاً نمی‌توانی از میزان تأثیرگذاری یک فرد یا یک اتفاق به‌صورت مطلق نام ببرید.
مثلاً باید از فروش اعجاب انگیز یک فیلم خیلی بد در سال ۹۷ گفت؟ یا درمیان کنش‌ها و واکنش‌های مجازی (و نه حتی واقعی) عده‌ای، درپی چهره سال گشت؟
اما فکر می‌کنم می‌توان زاویه نگاه دیگری هم داشت؛ هم به مقام اسطوره‌ای و هم این نکته دیرینه ما ایرانی‌ها نسبت به «نوش‌دارو» بعد از مرگ سهراب؛ همیشه «نبود» ها یادآوری «بود» های ارزشمندی است که معمولاً هم به آن قول معروف؛ همه عمر دیررسیدیم!
بهرام بیضایی؛ خلأ فعالیت او در این خاک، چنان وسیع است که فقط «تعقل» از سوی او می‌تواند آن را پر کند. سال ۹۷ یعنی یکسال دیگر بدون حضور او در این سرزمین گذشت.
ناصر ملک‌مطیعی؛ کوچ ابدی‌اش تمام نظام به هم ریخته صدا و سیما و رفتار غیرقانونی مدیران سینمایی مبنی بر دل‌بخواهی رفتار کردن در برابر علایق مردم را بر ملأ کرد ۰ او با مرگش نشان داد «حقیقت» فقط نزد مردم است!
عزت‌الله انتظامی؛ قلندری یگانه که میراث او رسم «هنرپیشه» گی بود. رسمی که او را از بازیگر بودن جدا می‌کرد و وقتی بازیگران نوکیسه دیروز و امروز را می‌بینید و آن‌ها را کنار حضور این قلندر می‌گذارید: درک می‌کنید بیش از ۶۰ سال «هنرپیشه» بودن، چقدر با بازیگر بودن فرق دارد!
۱۳۸ یگانه قاسمی
آرا براساس خواست رای دهنده منتشر نمی‌شود.
۱۳۹ علیرضا قرائتی
یک. علی نصیریان؛ ستایش‌هایی بی‌تکرار را باید به مردی تقدیم کرد که در ۸۴ سالگی همچنان پویا و سرزنده، بالاترین کیفیت بازی را بر پرده نقره‌ای ارائه داد. علی نصیریان با سابقه بیش از ۶ دهه حضور در عرصه بازیگری همچنان در اوج است. وی سال ۱۳۹۷ را در شرایطی به پایان برد که برای بازی در فیلم «مسخره‌باز» ساخته «همایون غنی‌زاده» برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. بازی او در این فیلم بی‌کم و کاست و به‌اندازه است. «مسخره‌باز» با توجه به فضا و سوژه خاص خود، برای مخاطبان فیلمی سخت‌پسند است، اما به نظر می‌رسد حتی نکته‌سنج‌ترین تماشاگران و سخت‌گیرترین منتقدان هم نمی‌توانند چشم بر زحمات نصیریان در این فیلم برای ارائه درست شخصیت به ظاهر ساده اما پیچیده «کاظم خان» ببندند. نصیریان در سنی که برای بسیاری از بازیگران پایان کار و زمان استراحت مطلق است، دست به ریسکی بزرگ زد و در فیلمی که از هر حیث برای سینمای ایران نامتعارف محسوب می‌شد، بازی کرد. «مسخره‌باز» حتی با تمام خصلت‌های آوانگارد و فضاسازی‌های خاصش بدون بازی استادانه، گرم و پویای نصیریان یک اثر ناقص خواهد بود.
دو. نرگس آبیار؛ به خاطر پیشرفت قابل ملاحظه و فیلم به فیلم در پنج سال اخیر که اوج آن کارگردانی جسورانه فیلم «شبی که ماه کامل شد» در سال ۱۳۹۷ است. آبیار نشان داد که توانایی‌هایش در تجربه روایت‌های جدید از موضوعاتی به ظاهر تکراری در «شیار ۱۴۳» و «نفس» اتفاقی نبوده است. «شبی که ماه کامل شد» فیلمی است با سوژه‌ای حساس، پرداختی مناسب و ظرفیت‌های فوق‌العاده برای جلب نظر همزمان مخاطبان و منتقدان.
سه. هوتن شکیبا؛ به خاطر ایفای نقش عبدالحمید در فیلم «شبی که ماه کامل شد»؛ بازی خوب و باورپذیر وی از تحول یک شخصیت آرام و عاشق‌پیشه به یک تروریست خطرناک و بی‌رحم از نقاط قوت فیلم آبیار است، آن هم بدون اغراق و خودنمایی‌های مرسوم در این گونه فیلم‌ها و با بهره‌گیری به موقع از لهجه و لحن مناسب. تجربه سال‌ها حضور شکیبا، درصحنه تئاتر نخستین نقش‌آفرینی جدی او در سینما را ماندگار کرد. او خصلت قربانی شدن در عین قربانی گرفتن به‌عنوان مهم‌ترین وجه شخصیتی عبدالحمید را به شکلی استادانه به مخاطبان ارائه داد.
۱۴۰ مریم قربانی نیا
یک. آقای میرکریمی؛ به دلیل مدیریت جشنواره جهانی که مثل سال‌های قبل به خوبی انجام داده و در کنارش هم فیلم کارگردانی کرده هم تهیه‌کنندگی.
دو. نرگس آبیار؛ دست گذاشته روی یه موضوع حساس و یه فیلم متفاوت و خاص ساخته
سه. جواد عزتی؛ در فروش فیلم‌ها تأثیر زیادی داشته
۱۴۱ سحر قناعتی
یک. نرگس آبیار؛ به دلیل رشد چشمگیر در عرصه کارگردانی، ارائه اثری با قصه‌ای ملتهب که بسیاری از افراد حاضر به ساختش نبودند، کیفیت قابل قبول و بازگو کردن یک حقیقت کمتر گفته شده
دو. محمد حسین مهدویان؛ مهدویان در سال ۹۷ و ابتدای ۹۸ فیلم‌های لاتاری ماجرای نیمروز رد خون و مستند ترور سرچشمه را روی پرده نقره‌ای برد. آثاری که هر کدام با فیلمنامه و کارگردانی قابل قبول در جذب مخاطب و جلب نظر منتقدان نسبتاً موفق بودند. ثابت قدم بودن مهدویان در روایت مسائل استراتژیک به شکلی هنرمندانه قابل تقدیر است
سه. نوید محمد زاده؛ برای بازی‌های قابل قبول در فیلم‌هایی که در سال ۹۷ و ابتدای ۹۸ روی پرده رفت همچنین دیده شدن نوعی پختگی دربازی به ویژه در فیلم سرخپوست
۱۴۲ ساناز قنبری
یک. نوید محمدزاده؛ برای بازی بینظرش در سرخپوست
دو. امیر نادری؛ به این دلیل که هنوز از راه دور به سینمای کشورش عشق می ورزه
۱۴۳ رکسانا قهقرایی
فرشته صدرعرفایی و هوتن شکیبا؛ به خاطر بازی‌های خوب در فیلم شبی که ماه کامل شد؛ به ترتیب بازیگری که کمتر به حق اش درسینما رسیده بود و بازیگری که باید به حقش می‌رسید و رسید.
دو. رضا رویگری؛ به نمایندگی از همه پیشکسوتانی که روزگاری تأثیرگذار بوده اما بیکار مانده‌اند و دلشان برای سینما تنگ شده است.(به بهانه مصاحبه‌اش که باعث شد احسان علیخانی در جشنواره جام جم جایزه‌اش را به او اهدا کند)
سه. محمد نیکبخت؛ به نمایندگی از همه تلاشگران در پشت صحنه سینما
۱۴۴ امیرموسی کاظمی
یک. نیما جاویدی؛ به جرئت می‌توان گفت «سرخپوست» نیما جاویدی بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر بود که عمداً یا سهواً نادیده گرفته شد.
دو. همایون غنی زاده؛ «مسخره‌باز» تجربه‌ای تازه در سینمای ایران بود که شاید تنها از دست یک کارگردان نوگرا چون همایون غنی زاده بر می‌آمد.
سه. رضا میرکریمی؛ «قصر شیرین» نشان داد رضا میرکریمی همچنان یکی از صاحب سبک‌ترین کارگردانان سینمای ایران است که به روزگار نسل‌های قبل از خود دچار نشده است.
۱۴۵ سارا کبریایی
از نظر من بهرام توکلی؛ چون همیشه میدونه سلیقه مخاطب چیه و میدونه مردم رو چه جوری به سینما بکشونه حتا آگه اون فیلم در ژانر دفاع مقدس باشه. فیلم تنگه ابوقریب بهرام توکلی جز معدود کارای دفاع مقدس در سال‌های اخیر بود که با وجود اکران فیلم‌های کمدی زیاد روی پرده سینما، در نوع خودش فروش قابل توجه و خوبی داشت
۱۴۶ مونا کریمی
یک. نرگس آبیار؛ نرگس آبیار در فیلم سینمایی شبی که ماه کامل شد با جسارتی که در انتخاب موضوع حساس و ملتهب فیلم داشت توانست این پروژه سخت را به شکل حرفه‌ای به اجرا درآورد. اثری درخشان به لحاظ فرم و محتوا که نشان از پختگی بانوی فیلمساز در کارگردانی و ساخت این گونه از سینما دارد.
دو. جواد عزتی؛ ایفای نقش او در فیلم‌های سینمایی ماجرای نیمروز رد خون، جان دار، تنگه قریب بسیار متفاوت و تحسین برانگیز است. در عین حال نقش آفرینی او در فیلم سینمایی هزارپا که توانست رکورد بالای فروش را به نام خود ثبت کند، نشان داد که او به چهره‌ای برای تضمین گیشه در سینما هم تبدیل شده است و توانایی آن را دارد که به یک میزان در سینمای کمدی، ملودرام و جنگی با موفقیت ظاهر شود و هر بار مخاطبان را با شکل و شمایلی تازه از خود مواجه کند.
سه. نیما جاویدی؛ فیلمساز جوان و باهوش سینمای ایران که در دومین اثر سینمایی خود «سرخپوست» تماشاگران را با تجربه‌ای جذاب و شاید گونه‌ای خاص در سینما روبرو کرد. فیلمی فرم گرا، سرشار از زیبایی و خلاقیت با فیلم نامه‌ای که روایت خودش را به خوبی پیش می‌برد و به موقع گره گشایی می‌کند. نیما جاویدی نوید دهنده ورود فیلم سازی مستعد در سینمای ایران خواهد بود.
۱۴۷ عباس کریمی
یک. آبیار؛ برای شبی که ماه کامل شد
دو. انتظامی؛ برای تاکید بر شفاف سازی مناسبات سینما
۱۴۸ محمد کلهر
یک. نرگس آبیار؛ به دلیل ساخت فیلم خوش‌ساخت، جذاب و استراتژیک «شبی که ماه کامل شد» و افشای ماهیت وهابیت و نقد تفکر سلفی گری
دو. رضا میرکریمی؛ برای برگزاری جشنواره‌ای استاندارد در سطح بین‌المللی (فجر جهانی) و نمایش چهره واقعی ایران، همچنین توجه به فیلم‌های محور مقاومت
سه. سازندگان «متری شیش و نیم»؛ به دلیل ساخت فیلمی متفاوت در گونه پلیسی و همچنین کسب عنوان پرفروش‌ترین فیلم غیرکمدی سینمای ایران
۱۴۹ سارا کنعانی
یک. رضا درمیشیان؛ در سال ۹۷ فیلم سال‌ها در توقیف مانده‌اش مجال اکران یافت و جمعیت کثیری را به سینما آورد. درمیشیان می‌توانست در همان روزهایی که در اوج نا امیدی به سر می‌برد مثل اتفاقی که برای فیلم سنتوری افتاد، دست کم برای دهن کجی به همه کسانی که رنجش داده بودند، فیلم را به بازار غیر رسمی بفرستد اما صبوری کرد تا نشان بدهد این سینما نجیب‌تر از آن است که بتواند نظمی را در جامعه‌ای بر هم بزند.
دو. محسن امیر یوسفی؛ به دلایلی که برای نفر قبلی ذکر شد.
سه. زهرا داودنژاد؛ برای بازی در فیلم «شماره هفده سهیلا» که پس از مدتها روی پرده آمد و نوعی از بازیگری را نشان داد که بخشی از سلیقه مخاطب حرفه‌ای خیلی وقت بود که دلتنگش بود.
۱۵۰ محمود گبرلو
یک. نوید محمد زاده؛ بخاطر بازی خارق العاده در ابعاد جهانی و تسخیر دل و ذهن اکثریت مخاطبین سینماروی ایرانی
دو. هومن سیدی؛ بخاطر بروز استعدادها و اندیشه‌های نوین در کارگردانی و بازیگری که نسل جوان شیفته سینما او را الگو قرار داده و می‌پسندد
سه. میرکریمی بخاطر آبروداری سینمای جمهوری اسلامی ایران درابعاد جهانی و ارائه مدیریتی درخشان در جذب و پرورش جوانهای مستعد و مشتاق و ترویج تعامل و محبت بین قشرهای مختلف علاقمند به سینما