سینماسینما، عباس اقلامی
«نبات»، نخستین فیلم پگاه ارضی، داستان پدر و دختری ا ست که ۱۱ سال است بدون حضور مادر خانواده با هم زندگی می کنند. دختر (نبات) یک سال داشته که مادرش را در حادثه ای از دست داده و سالهاست هر هفته با پدرش (سعید) بر سر مزار مادر حاضر می شود. با این شروع برای «نبات» که نویسنده فیلمنامه اش خودِ فیلمساز است، انتظار می رود تماشاگر به سمتی هدایت شود که دنبال کشفِ از جمله دلایل این غیاب (مرگ مادر) و گذشته زندگی خانواده باشد و ردی از چرایی آن ببیند و توان کنکاشی پیرامون این موضوع بیابد. هرچند هر چه جلوتر می رویم، شخصیت پدر چنان همدلانه در فیلمنامه گسترش می یابد تا جای خالی مادر را هم برای دخترش پُر کند و فیلم تا نیمه اغلب سکانس هایی ا ست از سرخوشی های پدر – دختری تا دغدغه ای برای یافتن چرایی فقدان مادر.
داستان از آنجا که به علاقه نبات به سفالگری و حضور یک دوست بزرگسال به نام رویا در کارگاه سفالگری می رسد، وارد مرحله جدیدی می شود که نشان می دهد در گذر بیش از ۱۰ ساله نبود مادر، سعید گرچه به مناسبت روز مادر کادو هم از دخترش گرفته، گویا چندان موفق نبوده در پُر کردنِ حقیقتِ جای خالی او. آنچه مشهود است، خلأ یک زن- مادر در زندگی نبات است که واقعیت جاری است. نشانه اش را در حضور هر روز پررنگ تر رویا در دقایق زندگی نبات می بینیم.
تا اینجا فیلم با بهره گیری از بازی پذیرفتنی شهاب حسینی و شروع نسبتا خوب و گسترش سوژه داستان در فیلمنامه، سرپاست و می تواند تماشاگر را در بیم و انتظار اینکه رویا کیست و چه نقشی در آینده این خانواده خواهد داشت، نگه دارد. اما از سکانسِ نمایشگاهِ سفال که سعید رویا را از دور می بیند، دیگر گام های بعدی داستان برای تماشاگر لو می رود و متاسفانه فیلمساز/ فیلمنامه نویس دیگر نمی تواند داستانش را به سمتی ببرد که حداقل با چرخشی به سمت مثلا بازخوانی آنچه بر این خانواده گذشته، برای فیلم نیمه دومی نجات بخش بسازد.
فیلم در نیمه دومش می شود قصه سرزنش رویا برای مهاجرت و جدایی از خانواده. با تلاشهای ناکام فیلم برای خلق صحنه های دراماتیک و گاه معمایی در بیان انگیزه های مهاجرت رویا، همراهِ ناکامی در نزدیک شدن به شخصیت رویا، «نبات» رویایی می شود که از دست می رود. موقعیت هایی در سکانس هایی ایجاد می شود که تلاشی ا ست برای قرار دادن تماشاگر در موقعیت رمزگشایی از حقیقت و قضاوتِ موقعیت ها و شخصیت ها که متاسفانه با دیالوگ هایی که چالش برانگیز و پیش برنده داستان باشد، همراه نیست و فیلم هرچه به پایان نزدیکتر می شود، به مشابه های بی رمق سریال ها و فیلم های تلویزیونی با داستان هایی سردستی نزدیک می شود. «نبات» مشابه این نمونه های کلیشه ای، عجولانه و بی پروا یکی (رویا– سایه) را در جایگاه جنایتکار می گذارد و قضاوت می کند و مکافاتش را هم کف دستش می گذارد.
از فیلمی که در ظاهر تلاش دارد بیانگر روابط میان فردی در خانواده و بازنمایی جایگاه مادر (و پدر) باشد، انتظار حداقلی این است که با بیانِ زیبایی شناسانه و سینماییِ شیوه های منطقیِ روایت در مواجهه با بحرانِ سوژه فیلم، با رویکردی پدیدارشناسانه به روایتِ بحران بپردازد. ولی «نبات» در یک بیانِ کلیشه سراغ الگویی عجیب، نامعقول و غیرمنطقی می رود که در آن بیماری و وضعیت جسمانی، مکافاتِ عملِ گذشته است. سایه (رویا) آدم بد قصه می شود و مستقیم یا غیرمستقیم محکوم به ابتلای به آلزایمر؛ بی توجه به اینکه آلزایمر یا هر عارضه و شرایط خاص جسمی، دلایل بیولوژیک مشخص خود را دارد و ارتباطی بین آن با نتایج عملکرد گذشته دور یا نزدیک آدم ها نیست.
منبع: ماهنامه هنروتجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- جشنواره جهانی فیلم فجر؛ دمیدن جان تازه بر پیکر سینما
- صبوری، بهتر از حذف جشنواره است
- پازلی که کامل نمی شود/ نگاهی به فیلم “نبات”
- عشق و پساعشق/ چند نکته درباره فیلم سینمایی «نبات» به کارگردانی پگاه ارضی
- «نبات» به دنبال چه چیزی است؟
- گفتوگو با کارگردان فیلم «نبات»/ قربانی شرایط اکران شدن
- «نبات» و «خانه پدری» به لس آنجلس رسیدند
- «یک فرصت ناگهانی» برای اکران فیلمی با بازی شهاب حسینی
- پوستر «نبات» رونمایی شد
- فیلم «نبات» با بازی شهاب حسینی اکران میشود
- احتمال اکران «نبات» با بازی شهاب حسینی در پاییز
- نازنین فراهانی از فعالیتهای این روزهایش میگوید/ از «نبات» تا «آلما»
- موافقت وزارت ارشاد با ساخت ۵ فیلمنامه
- فیلم کوتاه «بازگشت» در مراحل تدوین و صدا گذاری
نظر شما
پربازدیدترین ها
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
- ۳ جایزه جشنواره مسکو به «آه سرد» رسید
آخرین ها
- جایزه جشنواره هندی برای «انتقام تیرهروزان»
- بستههای مکالمه پرتخفیف همراه اول بهمناسبت روز ملی خلیجفارس
- به تو هم سخت میگذرد؟/ نگاهی به فیلم «منطقه تحت نظر»
- معرفی پروژه جدید کارگردان «باربی»؛ گرتا گرویگ «نارنیا» را میسازد
- معرفی داوران جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- اختتامیه دومین دوره جشنواره «عروسکخونه»/ پیشکسوتان و فعالان عرصه کودک به سمت احیای نمایشهای عروسکی میروند
- عسگرپور: از جانب مدیران کم تسلطِ سطحینگر، مورد حمله قرار میگیریم که شما از فروش فیلمها خوشحال نیستید/ از کجا به کجا رسیدیم!
- پخش سریال «حشاشین» در ایران ممنوع شد
- همراه اول حامی برگزاری ششمین رویداد ایران اکسپو
- حضور معاون وزیر حملونقل و زیرساخت ترکیه در غرفه همراه اول
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
- جایزه بزرگ جشنواره کازابلانکای مراکش به «برندهها» رسید
- ۲ انیمیشن ایرانی به جشنواره معتبر انسی راه یافتند
- «رُخ» بهترین مستند جشنواره فیلم مسکو شد
- «آوای ابرها» به جشنواره کاریبتونز کلمبیا راه یافت
- ۳ جایزه جشنواره مسکو به «آه سرد» رسید
- خانواده قاتل از «بیبدن» شکایت میکنند؟
- فوت کارگردان فرانسوی برنده نخل طلا و سزار/ لوران کانته درگذشت
- نسخهی آزادیِ لانتیموس/ نگاهی به فیلم «بیچارگان»
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است