سینماسینما، زهرا مشتاق
صادقانه بگویم انتظار دیدن سریال خوبی مثل «می خواهم زنده بمانم» به کارگردانی شهرام شاه حسینی را نداشتم. در میان مجموعه های شبکه خانگی که برخی کمتر رغبتی برای دیدن ایجاد میکنند، این مجموعه یک اتفاق بود. در ابتدا شاید باید یادآور شد که یک سریال ایرانی را فقط باید با یک نمونه ایرانی مقایسه کرد. چون نوع روایت قصه و بخصوص شکل ریتم در سریال ها و فیلم های ایرانی متفاوت از گونه های خارجی است. تعدد و سرعت در تغییر پلان ها در فیلم های خارجی، در کارهای ایرانی یا نیست یا کمتر دیده می شود.
از قضا یکی از ویژگی های می خواهم زنده بمانم، همین ریتم است که به رغم ایجاد تامل در سکانس ها و غوطه ور شدن در عمق قصه، اما کشدار و خسته کننده نیست و قدرت قصه و درستی روایت، بیننده را به شکل موثری با خود همراه می سازد.
بله هیچ قصه گفته نشده ای در جهان وجود ندارد. اما مهم آن است که این قصه های مکرر گفته شده، این بار چگونه روایت شود. می خواهم زنده بمانم این خصیصه را دارد. قلم نویسندگانش نرم است. کلمات را خوب بلد بوده اند کنار هم بچینند. شخصیت ها عرض و طول دارند. کاغذ یک لا نیستند. با یک فوت نمی افتند. پایین و بالا دارند، شناسنامه و پشت دارند. و خاص تر، زمانه اتفاق است. شتاب های اول تغییری مثل انقلاب. بگیر و بندها. ترس ها، افت و خیزها. افول و خاستن. و آدم هایی که بستری برای امیر شایگان شدنشان فراهم می شود. چه چیدمان ها و چه بست و بندهایی جمع می شود و فساد و تباهی چگونه سوراخ به سوراخ رخنه می کند تا بشود بارگاهی بشری ساخت از حساب و کتاب های بی دادرس. مردم تهی شده، رها شده، رو به آزردگی. می خواهم زنده بمانم چینش همین ترس هاست. دزدیده شدن آدم ها و حس هایشان. و ظلم هایی که ذره ذره مهیب می شود و همه چیز را توفانی می کند.
می خواهم زنده بمانم را نمی توان فارغ از بازی درخشان حامد بهداد و البته متانت سنگ گونه سحر دولتشاهی نادیده گرفت. بازیگری که نقش به نقش دارد قوام می یابد. حامد بهداد که بی نهایت مسلط ظاهر شده است. طمانینه، تشخص و کنترل آشکار نقش، او را به شدت متمایز از سایر نقش هایی که تاکنون بازی کرده می کند. نقش را به کمند کشیده و از امیر شایگان منفور، موجودی قابل اعتنا برای دیده شدن ساخته است. بازی خطرناکی که در چنته نرم شده بهداد مثل موم نشسته است. از خدای قدرتش، بازی آمرانه نساخته. توپ و تشر نمی زند. لات بازی و قلدری نمی کند. با سکوت و نگاه داستان و خواسته اش را پیش می برد. و چشم های نافذ و زبان قدرتمند که سخن آخر را بر کرسی می نشاند. حامداد بهداد در می خواهم زنده بمانم به رغم توانمندی در چگونگی ارائه گفت و گوهایش، با مهارتی تحسین برانگیز از زبان بدن بهره گرفته است. فرم راه رفتن، نشستن، حالت چشم ها و کنترل احساس و فرو نشاندن فوران خواسته اش یک حامد بهداد تازه متولد کرده که نوید پختگی بیشتر و در چنته داشتن المان های بسیار دیگر است. و البته که بازیگری بده بستان و دلبری نقش و کلمه است. نمی شود یکی فقط خودش خوب باشد و بقیه را به حساب نیاورد که به جهنم آنها خوب نیستند، من خوب باشم. سینما کاری جمعی است. مهران احمدی و بابک کریمی و افسانه چهره آزاد و نوروزی و پدرام شریفی و همه همه خوبند. درست بازی می کنند. درست دیالوگ ادا می کنند. علی شادمان و آناهیتا درگاهی تا بهرام ابراهیمی و دربان کارخانه. این ها را کنار هم بچینید و راست بیایید سر فیلم های هفتگی دیگر فقط همین بازی ها را مقایسه کنید تا متوجه شوید نقش کارگردان در هدایت بازیگران چه عنصر مهمی است. که بازیگر اغراق شده بازی نکند و الکی دست و مشت به دیوار و میز نکوبد و حنجره جر ندهد که مثلا نقش بازی کند. و درست همین جاست که می شود متن مقایسه کرد، فیلم نامه از هم تمیز داد و قدرت نوشتن و قلم کسی یا گروهی را از هم تمایز بخشید. بچه قصه نوشتن و پروراندنش در دل قصه بزرگتر. اشک و آه الکی نگرفتن. فیلم فارسی و فیلم هندی درست نکردن. این ها همه فکر می خواهد. حساب و کتاب لازم است. باید پشتوانه داشته باشی. چنته ات پر باشد که چهل تا بازیگر را بیاوری داخل دایره و کلاکت منشی صحنه را کات و حرکت بدهی. سینما حساب و کتاب دارد. درست است که خیلی ها پلان ردیف می کنند و سکانس می سازند اما در نهایت یک مجموعه خوب است که می تواند به رشد بیننده اش کمک کند. شاید بشود پیشنهاد داد یا آرزو کرد که عزیز یا فیلم نساز یا اگر می سازی درست و خوب بساز. بی تردید از میان مجموعه های فعلی در شبکه نمایش خانگی، می خواهم زنده بمانم جزو سریال هایی است که ارزش دیدن دارد. بخصوص لا به لای قصه و پایان بندی اش که همراه با صدای جادویی همایون آواز ایران باشد. تبریک به گروه سازنده.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- جزئیات سریال «افعی تهران» اعلام شد
- با بازی لیلا حاتمی و حامد بهداد؛ «پیر پسر» برگزیده روتردام شد
- آیین یادبود بیتا فرهی در خانه هنرمندان ایران برگزار شد/ پاسداشتی برای بانوی خاص سینمای ایران
- «گیج گاه» نامزد سه جایزه جشنواره پالرمو شد
- گفتگو با عادل تبریزی کارگردان «گیجگاه»/ سینمای ایران هیچ مراقبتی از هنرمندان واقعی خود نمیکند
- تقلید زندگی/ نگاهی به فیلم «ارادتمند؛ نازنین بهاره تینا»
- حامد بهداد و رضا کیانیان از یک «استاد» گفتند
- وقتی دیر میشود/ نگاهی به سریال «رهایم کن»
- گفتگوی اختصاصی سینماسینما با بابک کریمی/ همانهایی که امروز سنتی هستند در جوانی سنتشکن بودند
- «قهوه ترک» از سوم خرداد به فیلمنت میآید/ معرفی بازیگران سریال
- گفتگوی اختصاصی سینماسینما با سهیل دانش اشراقی/ آثار اجتماعی، در لوایِ روشنفکری فیلمهای اصغر فرهادی را کپی میکنند
- حاتم، هاتف، بهرام و معنای عشق/ نگاهی به سریال «رهایم کن»
- رهایش نکنیم/ نگاهی به سریال «رهایم کن»
- نخستین تصویر و اطلاعات از فیلم پر بازیگر جشنواره فجر/ «یادگار جنوب» آماده نمایش شد
- فرافکنی به جای دیدن ریشهها/ نگاهی به ادعای تحریکشدن مردم به اعتراض بهواسطه سریالهای شبکه نمایش خانگی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
آخرین ها
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود
- انتشار پوستر «آن دو» با تصویری از لحظه شهادت کاراکتر اصلی
- دبیر هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران منصوب شد