پروژههای پر زرق وبرق
ساخت مجموعههای داستانی در شبکه نمایش خانگی در سالهای اخیر با حساسیتهای خاصی روبهرو بوده است که مهمترین آنها ریسک بالای سرمایهگذاری برای ساخت این مجموعههاست که دلیل اصلی آن شکست بسیاری از این تجربهها در این حوزه است.
با این اوصاف ناگهان خبر ساخت مجموعهای با ستارگان مشهور سینما و همچنین عوامل فنی حرفهای منتشر میشود، خبری که با توجه به تم داستان و لوکیشن نیازمند بودجه بسیار قابلتوجهی است که کمتر تهیهکننده خصوصی حاضر به چنین ریسک اقتصادی است.
«شهرزاد» با سرمایهگذاری محمد امامی، با نشست خبری و مراسم فرش قرمز رونمایی میشود و پس از پخش بهدلیل استقبال مخاطبان ساخت فصل دوم آن هم آغاز میشود و در ترافیک خبری مربوط به تولید فصل دوم ناگهان خبر بازداشت سرمایهگذار این مجموعه به اتهام ارتباط با فساد مالی صندوق ذخیره فرهنگیان تیتر بسیاری از رسانههای سینمایی میشود.
فعالیت اقتصادی در پوشش فرهنگ
موج ورود برخی دانه درشتهای اقتصادی و برخی آقازادگان سیاسی به سینما به چه دلیلی است؟ فارغ از منبع کسب ثروت این قشر، علت ورود آنان در حوزه پرریسک سینما تنها داشتن دغدغه فرهنگی است یا شهوت شهرت؟
در تمام دنیا صنعت سینما نیازمند حمایت مالی در جهت ارتقای کمی و کیفی تولیدات است، اما در چند نمونه از کشورهای صاحب سینما، ورود اشخاص به عرصه هنر به شکل سینمای ایران است؟ در سینمای دنیا سنت مرسوم اینگونه است که کمپانیهای حرفهای فیلمسازی به تأمین بودجه آثار میپردازند و در برخی از موارد با اشخاص هنری در تولید سهیم میشوند، آن هم اشخاص مطرح و شناسنامهدار در عرصه سینما، اما متأسفانه رویه ورود افراد به سینمای ایران متفاوت است و صرف داشتن پول زیاد طی مدت کوتاهی میتوانند پادشاهی خود را بنا نهند و بسیاری از اهالی سینما هم بدون سؤال از گذشته و فعالیتهای فعلی شخص به همکاری با آن فرد میپردازند.
به هر حال بدون در نظر گرفتن سرنوشت اتهامات آقای محمد امامی، این دست اتفاقات باید تجربهای برای اهالی محترم سینما باشد تا برای ورود افراد به سینما به جز سرمایه و حساب بانکی به ویژگیهای دیگری مثل حسن شهرت و همچنین شفافیت فعالیتهای سرمایهگذار نیز توجه کنند تا از سوءاستفادههای احتمالی با پوشش کار فرهنگی جلوگیری شود.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»





