نشریه انگلیسی «فار اوت» به مناسبت پنجمین سالمرگ «عباس کیارستمی» در مطلبی به کارنامه هنری درخشان او پرداخت و نوشت: درگذشت کیارستمی، مرگ یک نماد ملی و بینالمللی بود؛ فردی که مردم را نسبت به آینده سینما امیدوار کرد.
به گزارش سینماسینما، نشریات انگلیسی زبان به مناسبت پنجمین سالمرگ عباس کیارستمی یادداشتهایی در مدح این فیلمساز نوگرا و صاحب سبک منتشر کردند.
مجله انگلیسی فار اوت نوشت: آثار عباس کیارستمی فیلمساز ایرانی که به عقیده بسیاری بهترین کارگردانی است که جهان تاکنون به خود دیده، الهامبخش چند نسل از دانشجویان جوان و کارگردانان بلندپرواز بوده است. کیارستمی به واسطه شاهکارهای شاعرانه خود، موجودیت و هستی را با چنان مهارت خیرهکننده ای به بوته آزمایش گذاشت که از محدودیتهای سینما فراتر رفت. به مناسبت پنجمین سالگرد درگذشت تراژیک کیارستمی، با مرور زندگی و کارنامه هنری او، به ردپای ماندگار او بر تاریخ ادای احترام میکنیم:
کیارستمی در سال ۱۹۴۰ میلادی در تهران چشم به جهان گشود و از همان سنین پایین به هنر علاقه نشان داد. او یک نقاش مستعد بود، وقتی تنها ۱۸ سال داشت در یک مسابقه نقاشی مقام اول را به دست آورد و در نهایت در رشته طراحی گرافیک دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول تحصیل شد. کیارستمی کارش را با ورود به دنیای تبلیغات، طراحی پوسترهای تبلیغاتی و ساخت آگهیهای بازرگانی آغاز کرد. در سال ۱۹۶۹ وقتی موج نو در سینمای ایران به راه افتاد، با ابراهیم فروزش همکاری کرد تا یک شاخه سینمایی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان راه اندازی کند.
کیارستمی به کمک این موسسه، اولین فیلم سینمایی خود را که یک فیلم کوتاه ده دقیقهای به نام نان و کوچه بود، ساخت. این فیلم که در سال ۱۹۷۰ به نمایش درآمد، برداشتی فوق العاده از روانشناسی کودک بود با شاخص هایی از سبک نئورئالیسم که از لحاظ هنری با آنچه آن زمان عرف سینما بود تفاوتهایی داشت. کیارستمی درباره این فیلم گفت: نان و کوچه اولین تجربه من در سینما بود و باید بگویم خیلی تجربه سختی بود. باید با بچه های خیلی کوچک، یک سگ و تیم تولیدی ناشی و تازه کار کار می کردم به استثنای فیلمبردار که آن هم تمام مدت شکایت می کرد و غر می زد چون من عرف های فیلمسازی را که او به آنها عادت کرده بود، رعایت نمی کردم.
این فیلمساز مطرح کمی بعد در سال ۱۹۷۴ اولین فیلم بلند و تحسین شده خود به نام مسافر را ساخت که حتی پس از پایان فعالیت هنریش هم یکی از بهترین آثارش محسوب میشد. این فیلم روایتگر داستان پسر جوانی است که با فرار به فانتزی فوتبال با خفقانی که در خانه با آن روبه روست کنار میآید. کیارستمی تا قبل از آن که شاهکار سال ۱۹۷۷ خود به نام گزارش را بسازد، چند فیلم کوتاه مثل من هم میتوانم و رنگ ها را ساخت. گزارش با روایت داستان زندگی آشفته یک کارمند اداره دارایی، سوالاتی را درباره فساد شغلی و مشکلات شخصی مطرح کرد. این آثار هنرمندانه چون مدرکی غیرقابل انکار از رسیدن این فیلمساز جوان و آیندهدار به قلههای موفقیت خبر میدادند.
دهههای ۸۰ و ۹۰ میلادی بدون شک درخشانترین دوران حرفه کیارستمی به عنوان یک کارگردان بود: سه گانه کروکر شامل فیلمهای خانه دوست کجاست؟ (۱۹۸۷)، زندگی و دیگر هیچ (۱۹۹۲) و زیر درختان زیتون (۱۹۹۴) سرشار است از دستاوردهای هنری خارق العاده. تصویری که کیارستمی در فیلم خانه دوست کجاست از معصومیت کودکانه ترسیم میکند و تبدیل مساله ای پیش پا افتاده به مقوله ای عمیق در این فیلم آنقدر خاص است که تا زمانی که به یاد داشته باشیم دوستی به چه معناست کهنه نخواهد شد. در دو قسمت بعدی این سه گانه، کیارستمی مرزهای بین داستان و واقعیت را از بین میبرد تا حقایق اساسی درباره روند فیلمسازی را مورد ارزیابی ماوراءالطبیعی قرار دهد.
اگر کارنامه فیلمشناسی کیارستمی را به صورت کلی در نظر بگیریم، دهه ۱۹۹۰ میلادی به دلیل ساخت سه شاهکار سینمایی فوقالعاده (به استثناء سه گانه کروکر) از اهمیت ویژهای برخوردار است. این فیلمساز ایرانی با ساخت فیلم کلوز-آپ در سال ۱۹۹۰ میلادی به شهرت جهانی رسید و تحسین فیلمسازان پیشگام از جمله ژان لوک گدار، مارتین اسکورسیزی و ورنر هرستوک را برانگیخت. کیارستمی در این فیلم به موانعی که حقیقت را از دنیای واقعی فیلتر میکنند حمله کرد و خطرات سینمادوستی نفسگرایانه را در یک قاب انسانی به تصویر درآورد. یکی دیگر از فیلمهای جذاب از آن دوره فیلم طعم گیلاس است که با انتقاد تند راجر ایبرت خبرنگار و فیلمنامه نویس مشهور آمریکایی روبه رو شد اما نخل طلای جشنواره کن را برد. زمان نشان داد ایبرت اشتباه میکرد چون مخاطبان جدید همچنان با داستان ساده کیارستمی درباره مردی که در جستوجوی مرگ است، ارتباط برقرار میکنند.
ایبرت گفته بود سبک کیارستمی متظاهرانه است. طعم گیلاس ارزش دیدن ندارد؛ این فیلم مثل یک سخنرانی یک نواخت و بی روح است که ما فقط میتوانیم آن را به عنوان یک فیلم تجربه کنیم نه چیزی بیشتر.
فیلم باد ما را با خود خواهد برد (۱۹۹۹) پایانی بود بر دههای پرماجرا که در آن کیارستمی توانست جایگاه خود را به عنوان یکی از بزرگترین فیلمسازان زنده جهان تثبیت کند. یک سال بعد او جایزه آکیرا کوروساوا برای یک عمر دستاورد هنری در جهان سینما را دریافت کرد. کیارستمی پس از آن با ساخت شاهکارهایی چون ده، شیرین و غیره به تقویت کارنامه هنری خود ادامه دارد و به ما ثابت کرد کارگردانان صاحب سبک در قرن بیست و یکم منقرض نشدهاند. آثار کیارستمی تا همین پایان قدرت شاعرانه خود را حفظ کردند، فیلم کپی برابر اصل (۲۰۱۰) گواهی بر این مدعاست. این فیلم با بازی ژولیت بینوش و ویلیام شیمل تعمقی پیچیده بر ماهیت نمایشی عشق ارائه داد.
کیارستمی در سال ۲۰۱۶ به سرطان دستگاه گوارش مبتلا شد و این خبر جهان را به شوک و ماتم فرو برد. درگذشت او، مرگ یک نماد ملی و بین المللی بود؛ کسی که به مردم درباره آینده سینما امید میداد. کیارستمی جهان سینما را تغییر داد، او در عوض نسخه خشک و انعطاف ناپذیر هالیوودی، سینما را تازه کرد و بعد انسانی به آن بخشید. آخرین فیلم کارنامه این کارگردان، یک شاهکار تجربی به نام ۲۴ فریم بود که در سال ۲۰۱۷ و پس از مرگش اکران شد. این فیلم به زیبایی هر چه تمام تر دغدغه تمام عمر کیارستمی درباره مرگ، زمان، طبیعت و خلق شعر بصری از طریق عکاسی را در خود خلاصه میکند.
کیارستمی درهای غرب را به روی سینمای خاورمیانه باز کرد
ساندِی ویژن که یکی از بزرگترین منابع خبری در آفریقای شرقی است، نیز به مناسبت سالمرگ کیارستمی در مطلبی نوشت: عباس کیارستمی که پنج سال پیش در چنین روزی درگذشت، آثاری زیبا و موزون از خود به جا گذاشت که شاهدی بر تحولات هنری در ایران بودند. این کارگردان همچنین به واسطه فیلمهایی چون طعم گیلاس، درهای غرب را به روی سینمای خاورمیانه باز کرد.
در ادامه این مقاله آمده است: کیارستمی از دهه ۷۰ میلادی کارگردانی را با ساخت فیلمهای کوتاه آغاز کرد و در دهه ۸۰ حرفه خود را به ساخت فیلمهای بلندی تعمیم داد که بیشتر در کشورش و چند جشنواره سینمایی در غرب اکران میشدند. با نمایش فیلم زیر درختان زیتون (۱۹۹۴) در جشنواره بینالمللی فیلم مار دل پلاتای آرژانتین، نام این کارگردان ایرانی در جهان شنیده شد و یک سال بعد با دریافت جایزه نخل طلایی برای فیلم طعم گیلاس توانست جایگاه خود را در سینمای جهان تثبیت کند. دریافت این جایزه، اوج حرفه کیارستمی بود.
به نوشته این روزنامه، کیارستمی که از فیلمسازان نوگرای سینمای ایران بود با خلق آثاری که از لحاظ محتوای فلسفی، سیاسی، واقعگرایانه و استعاری متنوع بودند، به شهرت جهانی رسید.
منبع: ایرنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- «شیرین»، مثل عشق زنانه
- «طعم گیلاس» در سینماتک موزه هنرهای معاصر تهران
- سینماسینما/ دیدار مارتین اسکورسیزی و ویم وندرس در جشنواره برلین
- «کلوزآپ» در سینماتک موزه هنرهای معاصر تهران
- راهیابی ۳ فیلم ایرانی به جشنواره برلین
- دنیل دی لوئیس در مراسم تجلیل از مارتین اسکورسیزی حاضر شد
- اسکورسیزی کوتاهترین فیلمش را میسازد/ «زندگی عیسی» در ۸۰ دقیقه
- پل شریدر: انتخاب دی کاپریو در نقش یک احمق اشتباه بود/ «اوپنهایمر» بهترین و مهمترین فیلم قرن است
- کتاب «رازها و دروغها» منتشر شد/ ناگفتههایی درباره جشنواره کن
- برترین فیلمهای سال ۲۰۲۳ به انتخاب منتقدان مجله «سایت اند ساوند»/ فیلم اسکورسیزی در صدر
- بازخوانی یادداشت خواندنی کریم امامی در سال ۷۶ ، پس از دریافت جایزه نخل طلای کن توسط کیارستمی
- وداع با منتقد مشهور فرانسوی که دوستدار سینمای ایران بود/ تمجید فرمو از میشل سیمان
- کشتار سرخ، در سرزمین طلای سیاه/ «قاتلان ماه گل»، روایتی تلخ از کشتار بومیان اوسیج در سالهای وحشت
- ۶ مستند از ایران به جشنواره ایدفا دعوت شدند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- شکایت آموزش و پرورش از «افعی تهران»
آخرین ها
- آکتور ایرانی در شبکه آرته فرانسه
- جنون شکسپیری در زمانه ما/ نگاهی به فیلم «شاهلیر»
- «کتاب مستطاب سینما» در نمایشگاه کتاب
- کیانوش عیاری: «۸۷متر» از شبکه یک روی آنتن میرود
- باغ کتاب میزبان جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی شد
- تقدیر ویژه جشنواره اوبرهاوزن از فیلم کوتاه ایرانی
- «عامه پسند» اکران آنلاین میشود
- «عمو ماهیگیر» روی صحنه عمارت نوفللوشاتو
- حضور همراه اول در نمایشگاه بینالمللی اینوتکس ۲۰۲۴
- شکایت آموزش و پرورش از «افعی تهران»
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- دعوت گروه «فقر پشت پردهها» برای اعتصاب/ حقوق و بیمه کارکنان، چالش مدیران جشنواره کن
- در «تحریک کنندگان»؛ مت دیمون و کارگردان «بورن» در یک کمدی دزدی همراه شدند
- مدیرکل هنرهای نمایشی استعفا داد
- راهیابی «آمرغ» به جشنواره آسیای جنوبی مونترال
- حضور مرکز گسترش با ۲۲ کتاب در نمایشگاه کتاب تهران
- «دیوان تئاترال» روی صحنه میرود/ آغاز اجرای نمایش «مرگ با طعم نسکافه» با حضور مسعود کیمیایی
- صعود مقاومت ناپذیر و حیرت انگیز آقای کارگردان/ نگاهی به فیلم «چهارشنبه سوری» به مناسبت سالروز تولد اصغر فرهادی
- «بیژن و منیژه» میلیاردی شد
- بزرگداشت کیانوش عیاری و افتتاح گنجینه این فیلمساز در موزه سینما
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- نمایش موزیکال «شازده کوچولو» / گزارش تصویری
- پیکر مسعود اسکویی به خانه ابدی بدرقه شد/ چرا برخی آدمها محبوب میشوند؟
- پایان تصویربرداری فیلم «ویلای موروثی»/ روایتی از زندگی یک باغبان
- رقابت ستارههای یک کمدی و یک درام عاشقانه تاریخی/ میزبانی سینماها از دو فیلم جدید
- پولاد کیمیایی برای «گالیله» میخواند
- فرصت ۳ فیلم کوتاه ایرانی برای اسکار ۲۰۲۵
- رکوردداران روز اول اکران
- «اتاق فرار» پرمخاطبترین بسته فیلم کوتاه «هنر و تجربه»
- معرفی برگزیدگان جوایز دیوید دی دوناتلو ۲۰۲۴ ایتالیا/ «من کاپیتان» بهترین فیلم شد