سینماسینما، حسین سلطان محمدی:
هرچه مسئولیت مهم تر و حوزه مدیریتی واجد گستره بزرگتری باشد، طبیعی است قدرت مدیریت و سیاستگذاری، باید کلان تر باشد و به دور از اولویت دهی به جزئیات. در رسانه، این موضوع با توجه به مخاطبان و البته صاحب رسانه، تعریف می گیرد. و در ایران، چون رسانه برتر کشور از نظر قدرت، بودجه، گستره و شاخه های فعالیتی و ابزاری، «رسانه ملی» است، حساسیت کار بیشتر است. بگذارید با نقل خاطره ای به موضوع بپردازیم.
در ماه های آخر جنگ که قطعنامه را پذیرفته ولی ناگهان با هجوم دشمن در سراسر خطوط دفاعی مواجه شده بودیم و نوعی آشفتگی بر جبهه ها حاکم شده بود، برای رساندن افراد جدید به خطوط رزم، نیازمند قدرت تبلیغی بالا بودیم و این مهم، به دست نیامد مگر با مارش جنگی نواختن از رادیو و تلویزیون و فراخواندن مردم و ما که در منطقه بودیم، با شگفتی بسیار شاهد حضور افراد بسیاری شدیم که بعضا برای نخستین بار به منطقه آمده بودند و به قدری این تهییج جامعه مؤثر واقع شده بود که پادگان دوکوهه، جا برای استراحت افراد نداشت و تغذیه و تجهیز این افراد که حتی با تاکسی و مینی بوس از تهران و سایر شهرها به جبهه هجوم آورده بودند، سخت بود. در آن زمان، تهییج و برانگیختگی و حس وطن و میهن دوستی، اولویت نخست بود. همان نکته ای که بعضی مسئولان سینمایی وقت معتقد بودند و ساخت فیلم هایی چون «افق» را که برانگیزنده و تهییج کننده بود، در آن دوران اولویت می دادند. اما بعد از جنگ که فضا آرام تر شده بود و می شد با فیلم هایی دیگر حتی به نقد ابعادی از آن وقایع نشست، چون این حساسیت فروکش کرده بود، فیلم های بعضا انتقادی هم تولید شد. نقل این خاطره برای این بود تا بگویم، بر این مبنای بنیانی، در روزهای اخیر که عزیزان کشتی گیر، در مسابقات جهانی، خیلی موفق نبودند و حتی تیترهای سیاسی بعضی رسانه ها مبنی بر رویایی ایران و امریکا در تشک کشتی – منبعث از بحث تحریم های امریکا علیه ایران – را با شکست برابر ورزشکاران امریکایی به پایان رساندند، پخش مسابقات کشتی جهانی اولویت داشت یا پخش برنامه «نود» در شب بازی مهم پرسپولیس برابر السد قطر که نیاز به تهییج همه مشتاقان فوتبال داشت؟ دوشنبه شب ۳۰ مهرماه، در حالی که شبکه ورزش هم کشتی مسابقات جهانی را پخش می کرد، شبکه سه با به هم زدن کنداکتور پخش، هر کشتی ای در مسابقات جهانی انجام شد به نمایش گذاشت. مشخص بود که این کار برای ترمیم تصمیم مدیریتی ای بود که به دور از جامعیت سنجش مکان و زمان رخ داده بود. اما اولویت، تهییج ذهنی و روانی مردم در این شب، بازی پرسپولیس بود و استفاده از توان برنامه «نود» و نه نمایش شکست ها و بردهای کشتی گیران جهانی که نوعی افسوس هم در مردم ایجاد کرده بود از جهت عدم توفیق ورزشکاران خودی. برای همین بی خیال تماشاگران سریال های «اوک نیو» و «دلدادگان»، مرتب کشتی پخش شد و مرتب هم زیرنویس کردند که «دلدادگان» ساعت ۲۲ و ۲۰ دقیقه پخش می شود، بدون اعلام اینکه سریال خارجی پخش نمی شود، تا برسیم کم کم به برنامه مخاطب خاص رسالت بوذری از کربلا و بدین ترتیب، تایم مفقودشده برنامه «نود» پر شود.
مدیریت شبکه سه و کلا مدیران ارشد سازمان صداوسیما و رسانه ملی، می دانند که تا چه اندازه در زمانه فعلی، در فشارند تا پاسخ رسانه های غیرمجاز را با برنامه های خود بدهند و طوری عمل کنند که تماشاگر، محور بودن رسانه داخلی را بپذیرد. این محوریت و پیشگامی و جریان سازی سیما نیز در این چند سال با بعضی برنامه ها رخ داده، از جمله برنامه «نود» و حتی برنامه پرنوسان «هفت»؛ که برای رسیدن به زمان پخش هرکدام، همه جامعه و رسانه ها منتظر بودند و بعد از پخش آن نیز تا ساعات و روزهای بعد، رسانه ها و افراد در حال بازپخش آیتم هایی از این برنامه ها و بحث درباره مسائلی بودند که از این نوع برنامه ها منعکس شده بود. اما «هفت» را با شتابزدگی افرادی در پخش یا مدیریت وقت شبکه، نسبت به بعضی آیتم ها، از حیز انتفاع خارج کردیم و اکنون در یک برهه زمانی خاص و برای نشان دادن تدبیر مدیریتی، به «نود» رسیدیم تا حسرت بخوریم و انگشت حیرت به دندان بگزیم که چگونه می توان پیشگامی تلویزیون ملی را با شتابزدگی در مدیریت، خدشه دار کرد و از بین برد.
تلویزیون که در سال های اخیر و برای ترمیم سابقه خود نزد مخاطبان عام و خاص، کوشید همه آنانی را که از خود دور کرده بود برگرداند و ما شاهد حضور مجدد مهران مدیری، رضا رشیدپور و … بودیم و اکنون هم با برنامه ای که به پیام فضلی نژاد در شبکه چهار داده اند یا با برنامه ای که در قالب مناظره و گفت و گو، افرادی چون عباس عبدی و جلایی پور را به تلویزیون کشانده و سخنان آنان را بدون حذف و تقطیع، پخش کردند و مدیر شبکه چهار هم با اعلام تجربه دانش آکادمیک خود در عرصه ارتباطات، این کار را ضروری دانست، کوشیده تا خود را نقطه وحدت و تجمیع همه اندیشه های حاضر در کشور معرفی کند، چگونه در این زمان خاص، با تصمیم مدیران جدید و جوان خود تشخیص می دهد که برای منظم کردن مجری پرسابقه اش، فوتبال اروپا و کشتی جهانی را اولویت دهد و متمرکز نگه داشتن بیننده در حول و حوش فوتبال ملی و باشگاهی خود را به کنار زند؟
برادر من، متمرکز نگه داشتن مردم حول رسانه انحصاری و ملی و البته موضوعات میهنی، اولویت اصلی جامعه است. ولی اگر هم بنا بر نظم است، ابتدا کنداکتور عادی را به اجرا بگذار و نظم عادی برای تماشاگر را به هم نزن و سپس به اعمال دیدگاه مدیریتی بپرداز. یعنی ابتدا یک سوزن و … .
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- وداع رسمی عادل فردوسیپور با صداوسیما با تیتراژی ۹۰ ثانیهای
- جبلی در جمع دانشجویان مطرح کرد؛ شبکه خبر را برای «متروپل» به خط کردیم، گفتند بس است!/ تحت فشاریم
- صحبتهای علی فروغی درباره عادل فردوسیپور/ کار فردوسیپور داشت از مدار خارج میشد
- بر سر برنامهای دیگر از عادل فردوسیپور در شبکه ورزش چه آمد؟
- اعتراض شدید نرگس آبیار به عدم صدور مجوز برنامه عادل فردوسیپور/ عادل اعتبار صدا و سیما
- تست گزارشگری عادل فردوسیپور در یک برنامه تلویزیونی + ویدئو
- بازیکن تیم تراکتورسازی تبریز: خیلی از فوتبالیستها دلتنگ عادل هستند
- ضربه فنی!/ «فوتبال برتر» و جای خالی عادل فردوسیپور
- داستان حذف فردوسیپور و برنامه «نود» روی صحنه میرود
- نامه سرگشاده ۱۰۳۳ نفر از خبرنگاران و اهالی رسانه به علیعسکری / نود و فردوسی پور را حفظ کنید + اسامی کامل خبرنگاران
- واکنش مدیرگروه اجتماعی شبکه۳ به اتفاقات امروز: صحبتهای فردوسیپور خلاف اخلاق حرفه ای بود/ سوابق او لطمه خورد
- نگاهی به صحبت های مدیر شبکه ۳ و عادل فردوسی پور در برنامه حالا خورشید / بازی اصول گراها
- سه رویداد و سه توصیه
- مزدک میرزایی: اختلافی با فردوسیپور ندارم اما برای گزارشگری جام جهانی دعوت نشدم!
- وقتی پویول از میهماننوازی مسوولان تلویزیون تشکر میکند!
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «مثل یک بهمن»؛ روایت خنیاگری که صدای یک قوم اصیل شد
آخرین ها
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان
- سینما ایران در آتش سوخت
- ۲۶ هزار پاترهد دست دوستی دادند/ پیش به سوی فیلم-کنسرت «بازی تاج و تخت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- «سگ سیاه»؛ بازمانده در شهر مردگان





