خسرو دهقان، تدوینگر و منتقد سینمای ایران، نمیخواهد یک فیلم از میان ۱۰ فیلم برگزیده خانه سینما و بنیاد فارابی را انتخاب کند چون معتقد است باید فیلمی انتخاب شود که با ملاک و معیارهای اسکاریها همخوانی داشته باشد.
در این گفتوگو این قضیه را بیشتر برایمان میشکافد:
از میان ۱۰ فیلم برگزیده ازسوی هیئت انتخاب خانه سینما و بنیاد فارابی کدام یک را انتخاب میکنید؟
انتخابی ندارم.
درباره این ۱۰ فیلم چه نظری دارید، کدام به اسکار معرفی بشود بهتر است؟
در کل و واقعا از کوزه همان برون تراود که در اوست و اینها عجیبوغریب نیستند بلکه سینمای ایران همین است که این ۱۰ فیلم را از میان آن انتخاب کردهاند که چندان هم عجیبوغریب نیست بلکه این همان ظرفیت سینمای ماست و البته روزگاری باید درباره اهمیت سینمای مستند و کوتاه گفت که بحث دیگری است و ما در این زمینهها فیلمهای با ارزشی داریم.
نظرتان درباره انتخاب یکی از ۱۰ تا؟
خودم نظر مشخصی ندارم اما درباره انتخاب فیلم برای اسکار معتقدم که باید خیلی مراقب باشند و چندان دنبال ارزش و معیار اینجایی نباشند که کدام فیلم خوب و بد یا با ارزش و بیارزش است و این درست مثل عملکرد صاحب رستوران و آشپزی است که غذا را برای خودشان طبخ نمیکنند بلکه غذا را برای مشتری میپزند و ذائقه مشتری برایشان خیلی اهمیت دارد و الان هم باید دید آن طرف به اسکار چگونه نگاه میکنند و ملاک و معیارشان برای انتخاب اسکاریها چیست. الان نمیتوانیم شعار بدهیم که اسکار بد و نفرتانگیز است چون ضمن معرفی فیلم به اسکار داریم آن را هم تأیید میکنیم و برای همین متلکگفتن درست نیست بنابراین دقیق بشویم که ذائقه آنها را برای انتخابمان در نظر بگیریم.
کیفیت و ارزشمندی فیلمها از نظر من و شما برای آنها ملاک نیست و الان خانه سینما نمیتواند بنابر نظر سلیقهایاش کاری را معرفی کند بلکه باید بنابر ذائقه خود اسکار فیلم برگزیدهاش را به آنها معرفی کند و بهقولمعروف باید این علف به دهان بزی شیرین بیاید و ما طوری سرویس بدهیم که رضایت آنها را جلب کنیم.
بنابراین چه پیشنهاد کلی دارید؟
به نظرم آنها از ملودرامهای انسانی بیشتر خوششان میآید و اگر در فیلمی گرفتاریها و بلایا و انسانیشدن وضعیت بیشتر رعایت شده باشد، این ملودرامها خیلی باب طبع آنهاست و با خواست و میل اسکاریها سر سازگاری بیشتری دارد.
با توجه به اینکه سینمای ایران برای دو بار در اسکار برگزیده شده، آیا از این به بعد باید با حساسیت بیشتری فیلمهایمان را به اسکار معرفی کنیم؟
سینمای ایران – خوب یا بد، درست یا غلط- بخشی از جشنوارههای جهانی است و در ویترین آنها یک جایی برای سینمای ایران باز است، سینمای ایران دو، سه دهه است که در این بازار و تشکیلات جشنوارهای در سراسر عالم حضور دارد و درست مثل ویترین بقالی میماند که از این متاع و مارک هم دستکم یک قلم باید داشته باشند.
آیا سینمای ما آنقدر پیشرفت کرده که بگوییم با معیارهای جهانی داریم فیلم تولید میکنیم؟
تنها نکته این است که بگویم انتخاب و جایزه خوب است و درست مثل فوتبال، والیبال، المپیاد ریاضی و شطرنج و مانند اینهاست که فیلمهایی از ایران برگزیده میشوند و این موفقیت مایه سربلندی و خوشحالی میشود و مثل این میماند که فلان پسرخاله در کنکور قبول شده و برای موفقیتش باید جشن گرفت و بهقولمعروف از چریدن این گوسفند دنبهاش کو؟ شاید چند دلار و پوند وارد ایران بشود اما این بیشتر در حد جلب پرستیژ است و نه اینکه به چرخه کلی سینمای ما کمک بکند.
یعنی چندان سود کلانی برای سینمای ما نداشته؟
فقط در حد آوردن پرستیژ است و ما نمیتوانیم با این پرستیژ به نانوایی برویم و نان بخریم شاید نانوا به شما احترام بگذارد اما به شما نان نمیدهد.
درواقع این پرستیژ باعث سربلندی است و با پوشیدن کت و شلوار نو نمیشود که نان و خرج زن و بچه را تأمین کرد و الان کسی مهندس باشد و شب که به خانه برود باید با نان سنگک و هندوانه برود که همسرش تحویل بگیرد وگرنه پز مهندسبودن که نان نمیشود.
منظورتان این است این جوایز و جشنوارهها کمکی به چرخه اقتصادی ما نکردهاند؟
منظورم تکنولوژی، صنعت و درکل سینماست چون سینما هزینهبر است و یک فیلم کمش در حدود یک میلیارد هزینه میبرد و مثل شعر نیست که شاعر با قلم و چهار ورق کاغذ و تخیلش مینشیند و شعرش را میگوید. فکر میکنم اقتصاد سینما و چرخه سینما و سالنداری نیازمند بسیاری از چیزهاست که از طریق حضور در این جشنوارهها هیچ یک از اینها متحول نشدهاند و امکاناتی به سینمای ما افزوده نشده است. بنابراین پرستیژ کافی نیست.
آیا پیشنهادی دارید برای اینکه موازنهای برقرار بشود و ضمن رفتن به جشنوارهها امکانات سینمایی ما نیز توسعه بیابد؟
نه، من هم ماندهام چون خودم هم پاسخی برایش ندارم و فکر نمیکنم موازنهای هم انجام بشود و فقط میدانم نباید به پرستیژ اکتفا کنیم چون باید دنبال چیزهایی باشیم که دستمان را بگیرد و بتوانیم سینمای توسعهیافتهای داشته باشیم.
و درباره اسکار؟
انتخاب برای اسکار کار آسانی نیست بلکه خیلی هم سخت است و این مثل معادلهای است که نمیشود بهدرستی حلش کرد؛ اما پیشنهادم؛ الگویی را معرفی کردم که در آن درنظرگرفتن ذائقه اسکاریها باید ملاک و معیار باشد و اینکه ما بگوییم این فیلم خوب یا بد است و اصولگرا و اصلاحطلب چنین میگویند، اصلا برای آنها مهم نیست. باید فیلمی را بفرستیم که آنها خوششان بیاید.
انتخابی ندارم.
درباره این ۱۰ فیلم چه نظری دارید، کدام به اسکار معرفی بشود بهتر است؟
در کل و واقعا از کوزه همان برون تراود که در اوست و اینها عجیبوغریب نیستند بلکه سینمای ایران همین است که این ۱۰ فیلم را از میان آن انتخاب کردهاند که چندان هم عجیبوغریب نیست بلکه این همان ظرفیت سینمای ماست و البته روزگاری باید درباره اهمیت سینمای مستند و کوتاه گفت که بحث دیگری است و ما در این زمینهها فیلمهای با ارزشی داریم.
نظرتان درباره انتخاب یکی از ۱۰ تا؟
خودم نظر مشخصی ندارم اما درباره انتخاب فیلم برای اسکار معتقدم که باید خیلی مراقب باشند و چندان دنبال ارزش و معیار اینجایی نباشند که کدام فیلم خوب و بد یا با ارزش و بیارزش است و این درست مثل عملکرد صاحب رستوران و آشپزی است که غذا را برای خودشان طبخ نمیکنند بلکه غذا را برای مشتری میپزند و ذائقه مشتری برایشان خیلی اهمیت دارد و الان هم باید دید آن طرف به اسکار چگونه نگاه میکنند و ملاک و معیارشان برای انتخاب اسکاریها چیست. الان نمیتوانیم شعار بدهیم که اسکار بد و نفرتانگیز است چون ضمن معرفی فیلم به اسکار داریم آن را هم تأیید میکنیم و برای همین متلکگفتن درست نیست بنابراین دقیق بشویم که ذائقه آنها را برای انتخابمان در نظر بگیریم.
کیفیت و ارزشمندی فیلمها از نظر من و شما برای آنها ملاک نیست و الان خانه سینما نمیتواند بنابر نظر سلیقهایاش کاری را معرفی کند بلکه باید بنابر ذائقه خود اسکار فیلم برگزیدهاش را به آنها معرفی کند و بهقولمعروف باید این علف به دهان بزی شیرین بیاید و ما طوری سرویس بدهیم که رضایت آنها را جلب کنیم.
بنابراین چه پیشنهاد کلی دارید؟
به نظرم آنها از ملودرامهای انسانی بیشتر خوششان میآید و اگر در فیلمی گرفتاریها و بلایا و انسانیشدن وضعیت بیشتر رعایت شده باشد، این ملودرامها خیلی باب طبع آنهاست و با خواست و میل اسکاریها سر سازگاری بیشتری دارد.
با توجه به اینکه سینمای ایران برای دو بار در اسکار برگزیده شده، آیا از این به بعد باید با حساسیت بیشتری فیلمهایمان را به اسکار معرفی کنیم؟
سینمای ایران – خوب یا بد، درست یا غلط- بخشی از جشنوارههای جهانی است و در ویترین آنها یک جایی برای سینمای ایران باز است، سینمای ایران دو، سه دهه است که در این بازار و تشکیلات جشنوارهای در سراسر عالم حضور دارد و درست مثل ویترین بقالی میماند که از این متاع و مارک هم دستکم یک قلم باید داشته باشند.
آیا سینمای ما آنقدر پیشرفت کرده که بگوییم با معیارهای جهانی داریم فیلم تولید میکنیم؟
تنها نکته این است که بگویم انتخاب و جایزه خوب است و درست مثل فوتبال، والیبال، المپیاد ریاضی و شطرنج و مانند اینهاست که فیلمهایی از ایران برگزیده میشوند و این موفقیت مایه سربلندی و خوشحالی میشود و مثل این میماند که فلان پسرخاله در کنکور قبول شده و برای موفقیتش باید جشن گرفت و بهقولمعروف از چریدن این گوسفند دنبهاش کو؟ شاید چند دلار و پوند وارد ایران بشود اما این بیشتر در حد جلب پرستیژ است و نه اینکه به چرخه کلی سینمای ما کمک بکند.
یعنی چندان سود کلانی برای سینمای ما نداشته؟
فقط در حد آوردن پرستیژ است و ما نمیتوانیم با این پرستیژ به نانوایی برویم و نان بخریم شاید نانوا به شما احترام بگذارد اما به شما نان نمیدهد.
درواقع این پرستیژ باعث سربلندی است و با پوشیدن کت و شلوار نو نمیشود که نان و خرج زن و بچه را تأمین کرد و الان کسی مهندس باشد و شب که به خانه برود باید با نان سنگک و هندوانه برود که همسرش تحویل بگیرد وگرنه پز مهندسبودن که نان نمیشود.
منظورتان این است این جوایز و جشنوارهها کمکی به چرخه اقتصادی ما نکردهاند؟
منظورم تکنولوژی، صنعت و درکل سینماست چون سینما هزینهبر است و یک فیلم کمش در حدود یک میلیارد هزینه میبرد و مثل شعر نیست که شاعر با قلم و چهار ورق کاغذ و تخیلش مینشیند و شعرش را میگوید. فکر میکنم اقتصاد سینما و چرخه سینما و سالنداری نیازمند بسیاری از چیزهاست که از طریق حضور در این جشنوارهها هیچ یک از اینها متحول نشدهاند و امکاناتی به سینمای ما افزوده نشده است. بنابراین پرستیژ کافی نیست.
آیا پیشنهادی دارید برای اینکه موازنهای برقرار بشود و ضمن رفتن به جشنوارهها امکانات سینمایی ما نیز توسعه بیابد؟
نه، من هم ماندهام چون خودم هم پاسخی برایش ندارم و فکر نمیکنم موازنهای هم انجام بشود و فقط میدانم نباید به پرستیژ اکتفا کنیم چون باید دنبال چیزهایی باشیم که دستمان را بگیرد و بتوانیم سینمای توسعهیافتهای داشته باشیم.
و درباره اسکار؟
انتخاب برای اسکار کار آسانی نیست بلکه خیلی هم سخت است و این مثل معادلهای است که نمیشود بهدرستی حلش کرد؛ اما پیشنهادم؛ الگویی را معرفی کردم که در آن درنظرگرفتن ذائقه اسکاریها باید ملاک و معیار باشد و اینکه ما بگوییم این فیلم خوب یا بد است و اصولگرا و اصلاحطلب چنین میگویند، اصلا برای آنها مهم نیست. باید فیلمی را بفرستیم که آنها خوششان بیاید.
منبع: شرق
برچسبها: خسرو دهقان
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- کامران شیردل؛ فیلمسازی به دنبال حقیقت
- نمایش دو مستند از «کامران شیردل» در موزه سینما
- بالاخره فیلمها تمام میشوند یا سینما؟!
- دو دنیا، یک کارگردان/ درباره مسعود کیمیایی
- بخشی از یک راه بزرگ/ درباره نشریات سینمایی
- مستندی درباره خسرو دهقان به شبکه نمایش خانگی می آید
- نامزدهای بخش ملی جشنواره سینماحقیقت معرفی شدند
- در نشست «وضعیت نقد در سینمای ایران» عنوان شد(بخش اول)/ نقد پاسخی به نیازهای درونی منتقد است
- ششمین جشن نوشتار سینمای ایران / گزارش تصویری
- برترین های سینمای ایران در سال ۹۷ به انتخاب منتقدان سینماسینما / بخش نخست خسرو دهقان و پرویز جاهد
- توصیه خسرو دهقان برای دیدن فیلم صدرعاملی:این فیلم درباره خیانت نیست
- در باره اکران فیلم های خارجی / ما کاره ای نیستیم
- خسرو دهقان: در سلامت عقل و جسم و با هوش و حواسِ درست داوری کردیم
- آری، اما/یادداشت خسرو دهقان درباره شهرام مکری
- نقد متفاوت خسرو دهقان بر «کوه» نادری/ فیلم را دوست ندارم و آن را درک نمیکنم
نظر شما
پربازدیدترین ها
- ردپای یک کارگردان مؤلف / نگاهی به فیلمهای کوتاه سعید روستایی
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- موقعیت فیلمهای ایران و سینماگران فراملی در فرانسه
- با نظرسنجی از ۱۷۷ منتقد فیلم؛ نشریه ایندی وایر برترینهای سال ۲۰۲۴ سینما را معرفی کرد
آخرین ها
- حذف فرهنگ از سبد طبقه متوسط؟/ هزینههای سبد فرهنگی خانواده ۴نفره در تهران چقدر است؟
- نکوداشت زنده یاد اکبر عالمی و بزرگداشت مهدی رحیمیان در آیین معرفی برندگان هفتمین جایزه پژوهش سال سینما
- با پیشتازی «۴۷» و «مخفیانه»؛ نامزدهای جوایز اسکار سینمای اسپانیا معرفی شد
- همزمان با سالگرد اولین نمایش عمومی «قیصر»؛ بزرگداشت مسعود کیمیایی برگزار میشود
- دو خبر از جشنواره بینالمللی تئاتر فجر؛ زمان بازبینی حضوری و انتخاب نهایی آثار بخش دیگرگونههای نمایشی/ آغاز ثبتنام اصحاب رسانه و منتقدان
- برگزاری نمایشگاه پشت دریای وهم
- حضور همراه اول با مجموعهای از سرویسهای فناورانه در نمایشگاه تلکام ۲۰۲۴
- بازگشت جنابخان به تلویزیون همراه با محسن کیایی
- «در آغوش درخت» بهترین فیلم بلند سینمای جهان جشنواره هندی شد
- نکوداشت خسرو خسروشاهی در جشنواره فیلم رشد
- «شهر خاموش» و «شناور» در شبکه نمایش خانگی
- به پاس یک عمر دستاورد سینمایی؛ خرس طلایی افتخاری برلین به تیلدا سوئینتون اهدا میشود
- کنسرت نمایش ایرج، زهره، منوچهر / گزارش تصویری
- حقایقی درباره محمد نوری به بهانه سالروز تولد او/ مردی که از شکست هراس نداشت
- ذلت ماندن یا لذت رفتن و رستن!
- جدول فروش سینمای ایران در آخرین روز پاییز/ پنج فیلمی که از ابتدای امسال بیش از ۱۰۰ میلیارد فروختند
- نمایش «دِویل» تمدید شد/ آغاز اجرای نمایش «تشنگان» از ۴ دی
- شایعه فروش آثار تجسمی مربوط به فروغ فرخزاد و سهراب سپهری/ سریال و فیلم مستند سهراب و فروغ به زودی کلید میخورد
- نامزدی یک فیلم کوتاه ایرانی-آمریکایی در جوایز آکادنی فیلم سوئد
- نشست خبری بزرگداشت فروغ فرخزاد / گزارش تصویری
- درباره سه مستند سینماحقیقت/ از جسارت نمایش عریان اعتیاد تا عشق به سینما در اتاق آپارات
- به خاطر نقش برجسته در صنعت سینما؛ کریستوفر نولان و همسرش، شوالیه و بانوی فرمانده شدند
- چرا «لیلی» سریال «داییجان ناپلئون» زشت بود؟/ پاسخ ناصر تقوایی را بخوانید
- «تیآرتی» ترکیه آغاز به کار کرد؛ صداوسیما هنوز در فکر سانسور است
- سیمرغ مردمی به جشنواره فیلم فجر بازگشت
- بستههای ویژه شب یلدای همراه اول با هدیه دیجیتال معرفی شد
- آنونس رسمی عاشقانه «عزیز» رونمایی شد
- با نظرسنجی از ۱۷۷ منتقد فیلم؛ نشریه ایندی وایر برترینهای سال ۲۰۲۴ سینما را معرفی کرد
- احمد رسولزاده و «بنهور» در بیست و هفتمین قسمت «صداهای ابریشمی»
- درباره «بی همه چیز»؛ درامی پیچیده با شخصیتهایی چندلایه