شقایق دهقان، بازیگر تلویزیون و سینما، این روزها با ایفای نقش «ویتا» در نمایش «هاروی» نوشته مری چیس و کارگردانی ملودی آرامنیا در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه میرود.
به گزارش سینماسینما، شقایق دهقان برای نخستین بار در سال ۷۷ در نمایش «بازگشتی نیست» به کارگردانی گلچهره سجادیه و پس از آن در سال ۹۲ در نمایش «اسپانیایی» به کارگردانی شیوا اردویی بازی کرده بود. با او درباره نمایش هاروی و فعالیتهای این روزهایش گفتوگویی انجام شده است.
چه شد که پس ازمدتها به صحنه تئاتر برگشتید و بازی در نمایش «هاروی» را پذیرفتید؟
نخستین نمایشی که در آن بازی کردم به سال ۷۷ برمیگردد و با یک وقفه ۱۵ ساله در سال ۹۲ در دومین نمایشم بازی کردم. هاروی سومین نمایشی است که در آن بازی میکنم. مهمترین موضوعی که سبب شد ایفای نقش در این نمایش را قبول کنم، نقشم و جذابیت آن بود.
نقش «ویتا» و زنانگی این نقش را خیلی دوست دارم. در جلسه اولی هم که با خانم آرامنیا داشتم خیلی راغب بودم که در این نمایش بازی کنم.
ظاهرا سال ۹۱ «هاروی» به کارگردانی ملودی آرامنیا نمایشنامهخوانی شده و بهاره رهنما نقش «ویتا» را خوانده است. برای پذیرش این نقش با بهاره رهنما هم مشورت کردید؟
خانم رهنما به دلیل مشغله کاری فرصت نکرد که این نقش را بازی کند. اتفاقا با ایشان صحبت کردم و او از مشوقهای اصلی من بود تا این نقش را بازی کنم.
شما بیشتر در آثار کمدی ایفای نقش میکنید و به جز دو سه اثر مانند «زیر نور ماه» بازی در آثار غیرکمدی در کارنامه شما به چشم نمیخورد. شما خودتان تمایل دارید در آثار کمدی بازی کنید؟
درست است که بیشتر در آثار کمدی ایفای نقش کردهام و به صورت پراکنده در کارهای جدی حضور داشتهام، اما تصمیمی برای بازی در آثار صرفا کمدی نداشتم، بلکه خود نقش برایم اهمیت دارد. از سوی دیگر، اصولا در فضای سینما و تلویزیون و تئاتر ما به این صورت است که وقتی شما در یک ژانر برای مثال کمدی جا میافتید، اغلب پیشنهادها برای ایفای نقش در همان ژانر است. ولی فکر میکنم دلیل انتخاب من توسط خانم آرامنیا، کارگردان نمایش هاروی، برای ایفای نقش ویتا، صرف این نبوده که کار کمدی انجام میدهم، بلکه این نقش ریزهکاری های زیادی دارد و صرفا کمدی نیست و خود نمایشنامه هم صرفا کمدی نیست.
پس حاضرید در سریال، فیلم یا نمایش جدی هم بازی کنید؟
بله، به شرط اینکه نمایشنامه یا فیلمنامه خوبی داشته باشد. دوست دارم نقشی که بازی میکنم شخصیتپردازی خوبی داشته باشد.
و محبوبترین نمایشنامهای که خواندهاید و دوست دارید در آن بازی کنید …؟
سوال سختی است. اجازه دهید فکر کنم.
اگر اجازه بدهید سوال بعدیام را بپرسم و در پایان به این پرسش برگردیم. نمایشنامه «هاروی» بیش از ۶۰ سال پیش نوشته شده است. اما در نمایش میبینیم که تأکید زیادی به استفاده از تلفن همراه و فضای مجازی میشود و تنها ویتا و بردارش موبایل ندارند. این تأکید استفاده از فضای مجازی چه دلیلی دارد؟
این پرسش را باید از خود کارگردان بپرسید. ولی فکر میکنم استفاده از تلفنهای همراه هوشمند به امروزی شدن کار خیلی کمک میکند و برای مخاطب هم باورپذیر است. از طرف دیگر، همیشه آدمها در طول تاریخ درگیر یک چیزی بودهاند تا خودشان را سرگرم کنند و از واقعیتهای روزانه فرار کنند و شاید کارگردان ترجیح داده است، این فرار از زندگی روزمره را با پناه بردن به زندگی مجازی نشان دهد.
بازی در تئاتر سختتر است یا سینما و تلویزیون؟
به نظرم بین سینما، تلویزیون و تئاتر صفت تفضیلی «تر» جایگاه چندانی ندارد. در تئاتر اتفاق در لحظه میافتد و بازی شما در آن لحظه دیده میشود و بازیگر در صورت اشتباه فرصت جبران ندارد. همچنین در چند شب متوالی یک نقش را بازی میکنی و به چیزهای جدیدی دست مییابی. اما در سینما وتلویزیون این فرصت دست نمیدهد که با اجرای چندباره یک نقش، همه ظرایف آن را کشف کنی.
ازسوی دیگر، اندازه بازی در تئاتر با سینما وتلویزیون تفاوت دارد؛ یعنی بازی در صحنه پررنگتر و درشتتر از جلوی دوربین است و در صورت انجام این کار، بازی بازیگر جلوی دوربین اغراقآمیز به نظر میرسد.
برای شما کدام راحتتر است، تئاتر یا سینما و تلویزیون؟
برای من واقعا فرقی نمیکند.
شما پیشتر در حوزه کودک نیز فعال بودید. قصد ندارید به این حوزه برگردید؟
نه متأسفانه، البته یک کودک دارم که مشغول بزرگ کردن او هستم (با خنده) و فعلا کار کودکم این است. ولی امیدوارم روزی بتوانم کار خوبی برای گروه سنی کودک بنویسم. برای اینکه احساس میکنم آثاری که برای این گروه سنی ساخته میشود آنقدرها جذاب نیستند و کودکان ما به انیمیشنهای خارجی پناه میبرند که کیفیت بهتری از آثار ما دارند. امیدوارم کارهایی که برای بچهها ساخته میشود آنقدر جذاب باشد که بچهها نخواهند فیلم یا سریال گروه سنی بزرگسال ببینند.
تا به حال شده از همسرتان، مهراب قاسمخانی بخواهید که نقشی را برای شما بنویسد؟
نه، مهراب خودش میگوید دوست دارد در کارهایی که مینویسد من هم بازی کنم و از آنجا که مهراب قاسمخانی نه به حرف من بلکه ثابت کرده که نویسنده خوبی است، دوست دارم در فیلمنامههایی که مینویسد حضور داشته باشم. ولی تا به حال نشده از او خواهش کنم نقشی را برای من بنویسد. ولی از زمانی که خدا به ما یک پسر داده، از مهراب خواستهام در کارهایی که با هم به صورت مشترک حضور داریم، نقش مرا کمتر بنویسد تا بتوانم به وظایف مادریام بیشتر برسم.
و محبوبترین نمایشنامه و نقشی که دوست دارید در تئاتر بازی کنید؟
اجازه بدهید فکر کنم…. واقعا حضور ذهن ندارم. بنویسید که حضور ذهن ندارد. (با خنده)
منبع: جام جم
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- در سکوت اهل تاریخ/ نگاهی به سریال «شبکه مخفی زنان»
- پایان نقشآفرینی شقایق فراهانی در «عقرب عاشق»
- فصل سوم «نون.خ» به ایستگاه پایانی رسید
- کاشان میزبان «قبله عالم» شد
- انتشار نسخه ویژه نابینایان فیلم «جادوگر شهر اُز» با صدای شقایق دهقان + تیزر
- فیلمبرداری سریال «نون.خ» پایان یافت
- پیش تولید «ملودیکافه» به تهیهکنندگی منیژه حکمت آغاز میشود
- استایل خاص مهراب قاسمخانی پیش از بازی فینال لیگ قهرمانان آسیا + عکس
- نقشآفرینی طناز طباطبایی و شقایق دهقان در نمایش «تروما»
- تقاضای عاجزانه مهراب قاسمخانی از دزدی که امروز گوشیاش را زد/ عکس
- پست جالب مهراب قاسمخانی در واکنش به توضیح صداوسیما درباره پخش اعترافات مائده هژبری
- برادران قاسمخانی با مهران مدیری آشتی کردند؟
- مهراب قاسمخانی: من و تلویزیون در تفاهم کامل هستیم/ هر دو هم را نمیخواهیم!
- عکسی از مهراب قاسمخانی هفده سال پیش
- مهراب قاسمخانی به دلیل خنده زیاد راهی بیمارستان شد!
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
