تازهترین کارگاه انتقال تجربه «بازیگری و کارگردانی سینما» روز بیست و سوم آبان با حضور ابوالفضل جلیلی در موزه سینما برگزار شد.
به گزارش سینماسینما، کارگاه انتقال تجربه «بازیگری و کارگردانی سینما» با حضور ابوالفضل جلیلی عصر روز چهارشنبه ۲۳ آبان در موزه سینما برگزار شد.
ابوالفضل جلیلی در این کارگاه گفت: همیشه آرزو داشتم تا جایی که امکان دارد با جوانان علاقهمند به بازیگری و کارگردانی صحبت کنم زیرا راههای زیادی را طی کردم و نمیخواهم جوانان علاقهمند گرفتار آزمون و خطا شوند. افرادی که به بازیگری علاقه دارند باید بدانند که این حرفه دارای چند فرمول است.
وی ادامه داد: برخی گمان میکنند که حتما باید در کلاسهای بازیگری مختلف شرکت کنند تا به موفقیت دست پیدا کنند در صورتی که این گونه نیست. بازیگر در ابتدا و پیش از هر چیز باید یک موقعیت را باور کند و این یکی از راههای رسیدن به موفقیت در بازیگری است.
کارگردان فیلم «گال» بیان کرد: دوربین سینمایی در حکم آدم نامحرم است که وارد حریم شما میشود و قدرت بازیگر در حذف دوربین و سایر عوامل تولید یک اثر است، چراکه این موارد مانع بازی صحیح او میشوند. بهترین بازیگران برای من در طول دوران فیلمسازی، افرادی بودند که علاقه و اشتیاقی به دوربین و بازیگری نداشتند. همواره با خود فکر کردهام که چرا چنین افرادی بهتر از علاقهمندان به بازیگری عمل میکنند. به نظر من این موضوع به این دلیل است که آنها تنها به دنبال انجام وظیفه خود هستند و صحنه را باور میکنند اما بازیگران حرفهای گاهی به دنبال مسائل دیگر نظیر چگونگی آراستگی ظاهر خود در مقابل دوربین هستند.
وی با بیان اینکه خالصترین هنر از نظر او، «آواز» است، گفت: به دلیل اینکه آواز از درون یک فرد سرچشمه میگیرد. متاسفانه هدف برخی افراد از ورود به عالم هنر تنها حضور در جشنوارههای خارج از کشور یا مسائلی همچون دیده شدن است، در صورتی که فعالیت در فضای مجازی راه سادهتری برای کسب شهرت به شمار میرود. افرادی که قصد دارند بازیگر شوند، بیش از هر کسی میدانند که آیا توانایی این کار را دارند یا خیر. نکته مهم این است که کلاسهای بازیگری قرار نیست از شما بازیگر بسازند.
این فیلمساز تصریح کرد: من همواره زمانی که متنی را مینویسم به دلیل کار با بازیگر غیر حرفهای، خود پیش از او آن نقش را بازی میکنم و در صحنه همواره از بازیگران میخواهم تا مقابل دوربین راحت رفتار کنند. برای رسیدن به موفقیت در بازیگری باید به خود رجوع کنید تا متوجه شوید به لحاظ درونی دارای چه جذابیتهایی هستید.
جلیلی با بیان اینکه دکوپاژ فرآیندی ساده است و باید دقیقا همانطور که هر چیز را میبینیم آن را به انجام برسانیم، افزود: در اقصی نقاط دنیا من را پیرو هرمان هسه میدانند.
وی یادآور شد: من فیلمی به نام «یک داستان واقعی» را کارگردانی کردهام. پس از آن قرار بود فیلمی با نام «پسر ساعت» را کارگردانی کنم که فیلمنامه بسیار خوبی داشت. از من خواسته شد که آن را با بازیگران حرفهای بسازم اما بازیگر اصلی من نوجوانی بیمار بود که تصمیم گرفتم با پول ساخت فیلم او را مداوا کنم و همین موضوع را دستمایه ساخت فیلمی تازه قرار دادم.
کارگردان فیلم «حافظ» ادامه داد: زمانی که به یک لوکیشن میروم و به دنبال پلان معرفی هستم، به این نکته فکر میکنم که اولین بار چه چیزی در آنجا من را به خود جذب کرده بود. البته برای معرفی یک مکان رویکردهای متفاوتی وجود دارد که بنا به قصهای که در اختیار داریم باید از آنها بهره بگیریم. از سوی دیگر تکنیک و محتوا وابسته به یکدیگر هستند و نمیتوان یکی را بر دیگری برتری داد. ریتم نیز وضعیتی اینچنینی دارد و هر تکنیک و محتوایی دارای ریتم خاص خود است. هر اتفاقی باید دارای ریتم باشد و نمیتوان آن را به سادگی تغییر دارد و این مقوله در موسیقی، سینما و هر موضوع دیگری به چشم میخورد و باید آن را رعایت کرد.
برگزیده جشنواره فیلم ونیز در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: ریتم بعضی از افراد به صورت درونی کند است و نمیتوان از هر بازیگری درخواست کرد که ریتم خود را سریعتر کند. برای مثال عزتالله انتظامی از جمله بازیگرانی بود که در ادای کلمات دارای ریتمی کند بود. ضرباهنگ باید از ابتدا تا انتها در یک فیلم سینمایی به درستی رعایت شود و نمیتوان آن را به یکباره تغییر دارد.
جلیلی درباره چگونگی کار با بازیگران نیز گفت: در کار با بازیگر باید او را کاملا شناخت و حد و حدود را رعایت کرد. همچنین باید موقعیتی قابل باور برای یک بازیگر در نظر گرفت تا او بتواند ارتباط لازم را با آن وضعیت برقرار کند. بازیگر باید دارای یک ویژگی بهخصوص باشد که از آن به عنوان «آن» تعبیر میشود. این مشخصه از همان بدو تولد در فرد وجود دارد و بخشی نیز طی فرآیند تزکیه حاصل میشود.
وی یادآور شد: یک کارگردان باید نسبت به داستانی که میخواهد آن را به تصویر بکشد، آگاهی کامل داشته و به آن اعتقاد قلبی داشته باشد. به بیان دیگر فیلمساز باید نسبت به یک فیلمنامه اشراف و احاطه کامل به دست بیاورد. گاهی نیز پیش میآید که بازیگران به کمک یک فیلمساز میآیند و در برخی از فیلمها مشخص است که نتیجه نهایی تا چه حد مدیون توان بازیگران آن است.
جلیلی در ادامه این کارگاه گفت: امثال ناصر تقوایی، سهراب شهید ثالث و امیر نادری کارگردانان بسیار بزرگی هستند. ناصر تقوایی یکی از بهترین فیلمسازان ایرانی است و به عقیده من «ناخدا خورشید» اثری بسیار ویژه است. ناصر تقوایی گفته بود اگر من موفق به ساخت فیلم نشدم، میخواهم آن را ابوالفضل جلیلی کارگردانی کند، در صورتی که من اصلا خود را در حد و اندازه او نمیدانستم. تقوایی فردی بازیگرساز است و این موضوع با دانش و آگاهی او در ارتباط است. من تنها یک بار با سهراب شهید ثالث ارتباط داشتم و باید بگویم که او نیز بسیار انسان بزرگ و شریفی بود.
وی بیان کرد: گاهی پیش آمده که درگیر مقوله فرم شده و بعدها در مونتاژ متوجه شدم که چنین پلانهایی هیچ حسی را منتقل نمیکنند.
جلیلی افزود: فیلمی به نام «گل یا پوچ» را در کارنامه دارم که دارای لحنی طنزآمیز است و نمیدانم چرا تصمیم به ساخت آن گرفتم. من به دیالوگ اعتقادی ندارم و به همین دلیل است که تا حد ممکن از نوشتن دیالوگ پرهیز میکنم. به اعتقاد من هر بازیگری باید با موسیقی آشنا باشد و در این صورت است که او میتواند ریتم را درک کند. از طرف دیگر هیچ چیز به اندازه آواز نمیتواند به بیان یک بازیگر کمک کند. به عقیده من دوبلورهای ایرانی بسیار قوی عمل میکنند و لحن اصلی بازیگر را حفظ میکنند. یک بازیگر باید آهنگین صحبت کند و این موضوع به تمرین نیاز دارد. او نباید تنها به حفظ کردن دیالوگها اکتفا کند و باید آن را با لحن موسیقایی ادا کند.
این فیلمساز ادامه داد: در فیلم «گل یا پوچ» بازیگر اصلی فیلم به صورت آهنگین صحبت میکرد و همین موضوع باعث میشد تا مخاطب به او توجه نشان دهد. ای کاش شرایطی برای نمایش این فیلم در موزه سینما به وجود بیاید تا برخی متوجه شوند ژانر کمدی را میتوان به شیوه دیگری نیز در سینما به کار گرفت.
کارگردان «دلبران» تصریح کرد: همه چیز در درون انسان وجود دارد و هر فرد میتواند به اهدافی که برای خود مشخص کرده است دست پیدا کند و لازمه این اتفاق خواستن است. اگر انگیزه و نیاز وجود داشته باشد انسان در هر فعالیتی رشد میکند.
در این کارگاه آموزشی نظام الدین کیایی و مهدی ایل بیگی نیز در کنار اعضای باشگاه مخاطبان موزه سینما و علاقهمندان به سینما در کارگاه ابوالفضل جلیلی حضور داشتند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نکوداشت خسرو سینایی برگزار شد؛ سینماگری که فردگرا و خودنما نبود
- رضا رویگری: بهترین حضور من در سینما «بوتیک» است
- نمایش «مردمان باد» در موزه سینما
- در مراسم زادروز زندهیاد «داریوش مهرجویی» مطرح شد؛ مهرجویی سهم عمدهای در بخشهای مختلف تاریخ سینمای ایران دارد
- محمدرضا اصلانی: سینمای مستند پایگاه اندیشه است
- موزه سینما برگزار میکند: «مهرجویی؛ سینماگر فیلسوف»
- «دو پرتره از دو نقاش معاصر» بررسی شد/ دانشگاهها نباید تنها به آموزش تئوریک بسنده کنند
- ۲ مستند پرتره از ۲ نقاش معاصر روی پرده موزه سینما
- داریوش فرهنگ: قرار بود واروژ کریم مسیحی «سربداران» را بسازد/ «طلسم» درباره غیبت عشق است
- نمایش دو مستند از ناصر تقوایی در موزه سینما
- تقدیم «ترانهای عاشقانه برایم بخوان» به کیانوش عیاری/ سینما دارای یک زبان مشترک است
- کارگاه انتقال تجربه ابوالفضل جلیلی در موزه سینما/ رونمایی یک مستند در مشهد
- مستند «جشن سده» در موزه سینما نمایش داده میشود
- فرزاد حسنی مجری اختتامیه سومین جشن مهر سینمای ایران شد
- کیارستمی در آثار خود بیشتر به دنبال راه حل بود/ فرم برای کیارستمی همیشه اهمیت داشت
پربازدیدترین ها
- رونمایی از پوستر «زال و رودابه» در آستانه جشنواره فیلم فجر
- یادداشتی برای فیلم «رها»/ جامعه ناکارآمد و پدرهای بیخاصیت
- حاشیههای جشنواره فیلم فجر/ از دست دادن رضا بابک با مرضیه برومند تا سوءاستفاده از صدا و تصویر شکیبایی
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- پاسخ سعید مستغاثی به یادداشت علی زرنگار؛ حکایت پوری فِش فِشو و نگهبانی از دایی جان ناپلئون
آخرین ها
- چهارگانه صدرعاملی کامل شد/ عاشقانه آرام میان دو غریبه آشنا
- «توقیف»؛ روایتی صریح از ممیزی در آثار هنری
- پنجمین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- افتتاح دومین دوره بورسیه نخبگان علمی توسط همراه اول
- «یوزفکا» روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو میرود
- رونمایی از پوستر «ژن زامبی» همزمان با معرفی بازیگران و عوامل
- برنده اسکار در داوری نخل طلا؛ ژولیت بینوش رئیس هیات داوران جشنواره کن ۲۰۲۵ شد
- درباره «شمال از جنوب غربی» و «چشم بادومی»/ غلبه نگاه سادهانگاره و طرح مساله با راهحلی نشدنی
- ادب مرد به ز دولت اوست
- «آبستن» و آیندهای درخشان برای کارگردانان فیلم
- یادداشتی بر دو فیلم «رها» و «آبستن»/ زخمهای ماندگار و ماندگاری زخمها
- «بچه مردم»؛ فیلمی که به دیگران جوالدوز میزند، اما از زدن سوزن به خودی باز میماند
- حرفهای تازه رییس اسبق سازمان سینمایی؛ ایوبی: پشتم را خالی کردند/ دولت باید پایش را عقب بکشد
- چهارمین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- حاشیههای سومین روز جشنواره فیلم فجر؛ از مشکل حل نشدنی صدای برج میلاد تا حضور نوزادان در سینمای رسانه
- آموختههایی از پشت صحنه «صد سال تنهایی»/ آیا مارکز از نتیجه اقتباس راضی میشد؟
- پروانه نمایش برای فجر صادر شد؛ «قاتل و وحشی» در جشنواره اکران میشود
- یادداشتی بر «بچه مردم» و «اسفند»/ از روایت دلنشین و شیرین تلخیها تا فیلمنامه چشم اسفندیار
- سومین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- اندر احوالات هوش مصنوعی
- در سومین روز جشنواره فیلم فجر؛ بهرام رادان از هیات داوران جشنواره خارج شد
- آغاز دور جدید حراج شمارههای رند همراه اول
- تنور سرد روز دوم جشنواره فیلم فجر/ چرا باید هر فیلمی سر از جشنواره دربیاورد؟
- نقد «صنم» و «آنتیک»/ از چرایی حضور یک فیلم در جشنواره تا اثری که محترم ماند
- «رگهای آبی»؛ با فروغ، رزومهای برای باران
- واکنش پوریا شکیبایی به سوءاستفاده از صدا و تصویر پدرش در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر
- اختتامیه جشنواره بینالمللی تئاتر فجر / گزارش تصویری
- چهل و سومین جشنواره تئاتر فجر برگزیدگانش را شناخت
- دومین روز جشنواره چهل و سوم فیلم فجر / گزارش تصویری
- تأملی بر فضای شنیداریِ «منطقهی دلخواه»/ خارجِ قاب، کمی آنسوتر