ساعد سهیلی با تمجید از بازی برادرش در «شادروان» و روایت خاطراتی از زمانی که بدون ارتباط خانوادگی خود با سعید سهیلی برای بازی در فیلمی نزد جواد عزتی تست داده بود، گفت: پس از حدود ۱۰ سال بازی در سینما همیشه از بازی همکارانم در جشنواره یاد میگیرم ولی شکی نیست که نامزد جایزه شدن و سیمرغ گرفتن را هم دوست دارم.
به گزارش سینماسینما، سه شنبه ۱۹ بهمن ماه در نهمین روز جشنواره فیلم فجر «شهرک» به کارگردانی علی حضرتی، تهیه کنندگی علی سرتیپی و بازی ساعد سهیلی در سینمای رسانه و مطبوعات به نمایش در آمد.
این فیلم ماجرای تمرین و تست علاقه مندان به بازیگری برای بازی در یک پروژه سینمایی است و عوامل این فیلم سینمایی که دومین ساخته بلند علی حضرتی محسوب می شود در نشست مطبوعاتی فیلم از آنچه روی پرده دیدند به ویژه بازی ساعد سهیلی ابراز رضایت کردند و همایون ارشادی که نقشی کوتاه در فیلم داشت، بازی او را شاهکار دانست.
ساعد سهیلی درباره بازی در شهرک گفت: وقتی فیلمنامه را خواندم دچار تردید شدم، نه به خاطر اینکه قرار بود نقش سختی را با یک کاراکتر درونی و با کمترین میزان واکنش بازی کنم، بلکه به این خاطر که فکر میکردم این فیلم چطور با مخاطب ارتباط برقرار میکند؟ من با کارگردانهای زیادی کار کردم ولی آقای حضرتی از آن دست فیلمسازانی بود که به فیلمنامه مسلط بود و خدا را شکر که از چیزی که دیدم راضی هستم . فکر میکنم میتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند.
او در این فیلم نقش کسی را داشت که علاقمند به بازیگری است و برای تست به یک پروژه وارد میشود، درباره اینکه آیا پیش از شروع کار خودش به عنوان بازیگر در سینما تست داده بود با صرفا به واسطه اینکه پسر سهیلی است پذیرفته می شد؟ گفت: بله بارها تست دادم و اولین فیلمی که تستم پذیرفته شده تله فیلمی به نام« میان ماندن و رفتن» به کارگردانی بهروز شعیبی بود. در آنجا جواد عزتی از من تست گرفت و وقتی کار به تست لباس و گریم رسید تازه متوجه شد که پدرم سعید سهیلی است. در آن زمان اختلاف نظری میان او و بهروز شعیبی وجود داشت اما خوشبختانه پذیرفته شدم و جایزه هم گرفتم.
ساعد سهیلی درباره اینکه آیا فکر میکند بتواند امسال جایزه بازیگری بگیرد؟ گفت: در این ده، یازده سال همیشه خوشحال بودم که کنار شما بودم و فیلم دیدم. من معمولا از همکارانم که در جشنواره فیلم دارند یاد میگیرم و امسال هم چند بازی درخشان دیدم. اما چه با کاندیدا شدن، چه با سیمرغ یا بدون آن، من یک هدف و یک مسیر طولانی دارم و آن را ادامه میدهم، با این حال شکی نیست که این جشنواره را با سیمرغ یا کاندیداتوری دوست دارم.
او در پاسخ به اینکه آیا دوئل میان او و برادرش سینا مهراد که در فیلم شادروان بازی کرده در اختتامیه برنده خواهد داشت، بیان کرد: فکر میکنم، سینا هم همین اعتقاد را داشته باشد که جشنواره فقط سیمرغ نیست. البته من بازی سینا را دیدم و خیلی شگفت زده شدم چون به هر حال برادریم و با هم بزرگ شدیم و چیزی که روی پرده از او دیدم اصلا سینا نبود.
علی سرتیپی درباره اینکه چه فیلمهایی را قصد دارد در دوران پساکرونا برای عرضه در بخش بینالملل و تولید انتخاب کند؟ گفت: من معتقدم سینما باید یک پوستاندازی داشته باشد تا فیلمهای استاندارد داشته باشیم، چون مردم با گسترش vodها دیگر به راحتی به سینما نمیروند بنابراین سینمای بعد از کرونا یک جنس دیگری باید داشته باشد. ما نمیتوانیم فیلمی بسازیم که نتواند با جهان ارتباط برقرار کند یا خارج از کشور پول درآورد چون شرایط داخلی ما آنقدر بسته میشود که اگر به فکر ساخت فیلمهای با استاندارد و عرضه در کشورهای دیگر نباشیم قطعاً سینمای ایران در دو، سه سال آینده به دلیل هزینههای بسیار بالا مضمحل میشود؛ در نتیجه شاید روند تولید فیلمی مثل شهرک و کمک من برای ساخت آن به همین دلیل باشد که فراتر از مرزها بتوان کار کرد.
علی حضرتی -کارگردان فیلم- در پاسخ به اینکه آیا بهتر نیست شغل پدرش -الیاس حضرتی- را ادامه دهد؟ بیان کرد: من کار سینما را از پشت صحنه تئاتر شروع کردم و پاره وقت هم در رسانه کار کردم و خود را از اهالی رسانه میدانم، به همین دلیل فکر نمیکنم بخواهم شغل پدرم را ادامه دهم.
او در پاسخ به اینکه آیا قصد داشت با شهرک یک «بازی مرکب» وطنی بسازد؟ گفت: سریال کرهای «بازی مرکب» وقتی پخش شد که ما در مرحله پست پروداکشن فیلم بودیم و فکر میکنم هیچ ارتباطی با هم نداشته باشند. شاید آثار مشابه در سطح جهان یک ایده خیلی کلان و کلی مثل یک بازی یا شکلی از قرار داد را داشته باشند ولی خط قصه، روایت و حتی فضا و اتمسفری که در شهرک وجود دارد نه در بازی مرکب دیده نمیشود نه در آثار مشابه دیگر.
در پایان علی سرتیپی درباره برنامهریزیبرای اکران این فیلم گفت: من همیشه طرفدار سینمای بدنه و سینمایی که با مردم ارتباط برقرار کند هستم و اصلا سینما را بدون حضور مردم نه دوست دارم و نه می پسندم و دنبال هم نمیکنم. نمیگویم «شهرک» مخاطب فوق العاده بالایی خواهد داشت، اما انشاءالله میتواند تعداد زیادی مخاطب را جذب کند چون مردم دوست دارند فیلمهای متفاوت را هم ببینند.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- فراخوان جشنواره فیلم فجر ۴۴ منتشر شد
- علی سرتیپی: تاثیر منفی افزایش نرخ ارز بر سالن سازی/ پاپ کورن هم از بلیت سینما گرانتر است
- با صدور احکامی از سوی رائد فریدزاده؛ دبیران جشنوارههای ملی و جهانی فیلم فجر معرفی شدند
- مهدی مسعودشاهی درگذشت
- انتقاد سازندگی از گفتوگوی کمال تبریزی با ایسنا/ داوران بر اساس مصلحت رای دادند نه کیفیت
- جشنواره علیه جشنواره
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- به بهانه نامساعد بودن شرایط جوی جنوب کشور؛ اختتامیه تجلی اراده ملی فیلم فجر ۴۳ در پردیس ملت برگزار میشود
- پاسخهای آشتیانیپور به شبهات رأیگیری مردمی جشنواره فیلم فجر
- درباره متن و حاشیه داوری جشنواره فیلم فجر؛ کمال تبریزی: حس کردم جلسات داوری شنود میشود/ فشار از بیرون مانع پخش «قاتل و وحشی»
- یک یادداشت در هفت پرده
- فرهیختگان ادعا کرد: شعبدهبازی در آرای مردمی؟/ ابهام در انتخاب فیلم برگزیده تماشاگران جشنواره فجر
- پیام حسن پورشیرازی به مصطفی زمانی؛ از تو آیین و رسم جوانمردی آموختم
- واکنش شهاب حسینی به جوایز جشنواره فجر؛ میلی بودن جشنواره به یقین همگان رسیده است
- «خدای جنگ» سیمرغ ویژه جشنواره فجر را نپذیرفت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
آخرین ها
- از استعفای اعتراضی جعفر پناهی تا تقابل با هیاتمدیره؛ پشت پرده اختلافات صنفی سینماگران
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان





