«راجر کورمن» که به ساخت آثار کلاسیک کمهزینهای مانند «فروشگاه کوچک وحشت» بسیاری از سینماگران سرشناس هالیوودی را تحت تاثیر قرار داد، در سن ۹۸ سالگی درگذشت.
به گزارش سینماسینما، بر اساس بیانیه ای که همسر و دخترانش «راجر کورمن» منتشر کردند، این سینماگر در خانهاش در سانتا مونیکا، کالیفرنیا درگذشته است.
«کرومن» که از او به عنوان «پادشاه فیلمهای تجاری و کمهزینه (B movies) یاد میشود، از سال ۱۹۵۵، به عنوان تهیه کننده و کارگردان به ساخت صدها فیلم تجاری و کم هزینه کمک کرد که از آن جمله میتوان به «عقرب سیاه»، «سطل خون» و «مادر خونین» اشاره کرد
او که یک استعدادیاب ماهر بود، مسیر ورود سینماگران مشتاقی مانند «فرانسیس فورد کاپولا»، «ران هاوارد»، «جیمز کامرون» و «مارتین اسکورسیزی» را به سینما هموار کرد و در سال ۲۰۰۹ جایزه اسکار افتخاری را دریافت کرد.
به گزارش آسوشیتدپرس، «کورمن» در سال ۲۰۰۷ در مستندی عنوان کرده بود: «محدودیتهای زیادی در ارتباط با کار با بودجه کم وجود دارد، اما در عین حال فرصتهای خاصی نیز وجود دارد. شما می توانید کمی بیشتر قمار کنید. می توانید آزمایش کنید. شما باید راه خلاقانه تری برای حل یک مشکل یا ارائه یک مفهوم پیدا کنید».
ریشه های دوران طلایی هالیوود در دهه ۱۹۷۰ را می توان در فیلمهای کورمن یافت.
«جک نیکلسون» اولین فیلم خود را به عنوان شخصیت اصلی در یک فیلم ساخته کورمن در سال ۱۹۵۸ به نام «قاتل نقنقو» تجربه کرد. «رابرت دنیرو»، «بروس درن» و «الن برستین»از دیگر بازیگران برجستهای هستند که کارشان را در فیلمهای کورمن آغاز کردند.
حضور «پیتر فوندا» در فیلم «فرشتگان وحشی» پیش درآمدی برای فیلمهای بعدی او چون«ایزی رایدر» بود که در آن «نیکلسون» و «دنیس هاپر» همبازی بود. فیلم «باکسکار برتا» با بازی «باربارا هرشی» و «دیوید کارادین» و به تهیهکنندگی «راجر کورمن» از نخستین فیلمهای ساخته اسکورسیزی بود.
به کارگردانهای فیلم کورمن بودجههای ناچیزی داده میشد و اغلب به آنها گفته میشد که فیلمهای خود را در کمتر از پنج روز تمام کنند. وقتی هاوارد، که اسکار بهترین کارگردانی را برای «ذهن زیبا» دریافت کرد، برای فیلمبرداری مجدد یک صحنه در سال ۱۹۷۷ برای فیلم «دزدی بزرگ» درخواست نیم روز بیشتر کرد، کورمن به او گفت: «ران، تو میتوانی برگردی. اگر بخواهی، اما هیچ کس دیگری آنجا نخواهد بود.»
«گیل آن هرد» که از فیلمهای مهم به تهیهکنندگی او میتوان به سری فیلمهای «ترمیناتور»، مجموعه تلویزیونی «آبیس» و «مردگان متحرک» اشاره کرد، در پستی در شبکه اجتماعی X نوشت: «راجر کورمن اولین رئیس من، مربی زندگی من و قهرمان من و یکی از بزرگترین رویاپردازان تاریخ سینما بود».
کورمن کار خود را به عنوان پیام رسان برای کمپانی فاکس قرن بیستم آغاز کرد و پس از اینکه برای مدتی کوتاه در دانشگاه آکسفورد ادبیات انگلیسی خواند، به هالیوود بازگشت و کار خود را به عنوان تهیه کننده و کارگردان سینما آغاز کرد.
کورمن علیرغم رویکرد اقتصادیاش، روابط خوبی با کارگردانانش داشت و برخی از زیردستان سابق او سال ها بعد محبت او را جبران کردند. کاپولا او را در «پدرخوانده، قسمت دوم» به عنوان انتخاب کرد و «جاناتان دمی» او را در «سکوت برهها» و «فیلادلفیا» وارد کرد و «ران هاوارد» نیز در «آپولو ۱۳» به او بازی داد.
اکثر فیلم های کورمن به سرعت توسط همه طرفداران فراموش شدند، اما یک استثنا «فروشگاه کوچک وحشت» در دهه ۱۹۶۰ بود که «جک نیکلسون» در آن نقشی کوچک اما به یاد ماندنی به عنوان یک بیمار دندانپزشکی ایفا کرد. این فیلم الهام بخش یک موزیکال طولانی مدت و یک اقتباس موزیکال در سال ۱۹۸۶ با بازی «استیو مارتین»، «بیل موری» و «جان کندی» بود.
در سال ۱۹۶۳، کورمن ساخت مجموعهای از فیلم ها را بر اساس آثار «ادگار آلن پو» نویسنده آمریکایی آغاز کرد. برجستهترین آنها «کلاغ سیاه» بود که نیکلسون را با «بوریس کارلوف»، «پیتر لور» و «باسیل راثبون» همبازی کرد. یکی دیگر از اقتباسها بر اساس آثار آلن فیلم «خانه آشر» است که توسط کتابخانه کنگره به عنوان یک اثر ارزشمند ثبت شد.
موفقیت کورمن پیشنهادهایی را از استودیوهای بزرگ برایش به دنبال داشت و او «قتل عام روز ولنتاین» و «بارون سرخ» را با بودجه معمولی کارگردانی کرد. با این حال، هر دو فیلم ناامید کننده بودند.
«اطلس»، «بالماسکه مرگ سرخ»، «برج لندن»، «ترور»، «حمله سری»، «دو ساد»، «قصر ارواح»، «مغاک و آونگ»، «هفتتیرکش» و «لونی تونز» از جمله دیگر آثار «راجر کورمن» در مقام کارگردان بود.
منبع: ایسنا
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
پربازدیدترین ها
- فوت خواننده پیشکسوت موسیقی نواحی گیلان/ ناصر مسعودی درگذشت
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- حقایقی درباره بازمانده ساخته سیف الله داد/ماجرای توقیف فیلم بازمانده به دلیل حجاب!
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «سایت اند ساوند» ۵۰ فیلم برتر ۲۰۲۵ را انتخاب کرد؛ فیلم اندرسون در صدر/ «یک تصادف ساده» ششم شد
- یک چرخش استراتژیک بزرگ؛ نتفلیکس برای خرید برادران وارنر، وارد مذاکرات انحصاری شد
- دربارهی نمایش «زنی که فقط سیگار میکشد»؛ ای کاش که جای آرمیدن بودی
- «تاجی» به اسکار رفت/ «آمیگدال» آماده نمایش شد
- نخستین نشست هیئت مدیره انجمن منتقدان برگزار و رئیس انجمن انتخاب شد
- ماجرایِ ظریفِ وزارت خارجهی سوئیس
- فیلم-کنسرت «هری پاتر»و «ارباب حلقهها» به آخرین اجرای پاییزی رسیدند
- پوستر «باد زرد – ونگوگ» رونمایی شد
- مولف بودن در آینه مکتب نقد عمیقگرا
- نگاهی به فیلم سینمایی «سامی»؛ دوربین به مثابه سمفونی برای سفری طولانی
- معرفی برندگان هیئت ملی نقد آمریکا ۲۰۲۵/ «یک تصادف ساده»؛ بهترین فیلم بینالمللی/ «نبردی پس از دیگری» ۵ جایزه گرفت
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- بیانیه کانون کارگردانان سینما درباره بازداشت سینماگران در مهمانی خصوصی
- واکنش رضا کیانیان به گزارش تاریخ سه هزار ساله زیر چرخ لودرها
- اعلام مستندهای دو بخش از نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»
- واکنش کانون کارگردانان سینمای ایران به حکم جعفر پناهی
- شروودِ تالار وحدت؛ جایی که ماهان حیدری قهرمانان آینده را پیدا میکند
- تورج اصلانی داور جشنواره ترکیهای شد
- سروش صحت و علی مصفا «بیآتشی» را روایت کردند
- سام درخشانی هم استعفا داد
- نمایش موزیکال «رابین هود» / گزارش تصویری
- حلقه منتقدان فیلم نیویورک منتخبان ۲۰۲۵ خود را اعلام کرد/ «نبردی پس از دیگری»، بهترین فیلم شد؛ پناهی، بهترین کارگردان
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» به چین میرود
- گاتهام ۳ جایزه به «یک تصادف ساده» داد/ «نبردی پس از دیگری» بهترین فیلم جوایز مستقل نیویورک شد
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- مصائب افزایش سن ، از جولیا رابرتز تا نیکول کیدمن
- تام استاپارد؛ نویسندهای که جهان را از نو صحنهپردازی کرد
- نگاهی به فیلم «پارتنوپه»؛ زیبایی از دست رفته





