«ریوئیچی ساکاموتو» یکی از مهمترین آهنگسازان ژاپن و خالق برخی از ماندگارترین موسیقی متن فیلمهای سینمایی درگذشت.
به گزارش سینماسینما، «ریوئیچی ساکاموتو» آهنگساز برجسته ژاپنی و موسس گروه موسیقی «یلو مجیک ارکسترا» که خلق موسیقی فیلمهایی همچون «آخرین امپراتور»، «آسمان سرپناه» و «از گور برخاسته» را در کارنامه دارد در سن ۷۱سالگی درگذشت.
درگذشت «ساکاموتو» در صفحه اینستاگرام او منتشر شد ولی جزئیات بیشتری اعلام نشده است. این آهنگساز در ژانویه سال ۲۰۲۱ اعلام کرده بود که به سرطان مبتلا شده است و مراحل درمان را طی میکند.
«ساکاموتو» که در موسیقی ارکستر، آهنگ بازیهای ویدئویی و تکنوازی پیانو فعالیت داشت، موسیقیهای عمیق، گیرا و عاطفی خلق میکرد. او علاوه بر اینکه آلبومهای انفرادی متعددی را تولید کرده است با موسیقیدانهای مختلفی در ژانرهای گوناگون موسیقی همکاری کرد و یک جایزه اسکار، یک جایزه بفتا، یک جایزه گرمی و دو گلدن گلوب دریافت کرد.
او در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ میلادی با گروه موسیقی «یلو مجیک ارکسترا» به موفقیتهای چشمگیری دست یافت.
شهرت «ساکاموتو» در اوایل دهه ۸۰ میلادی زمانی بیشتر شد که «ناگیسا اوشیما»، کارگردان ژاپنی از او خواست با وجود نداشتن هیچ سابقه بازیگری در فیلم «کریسمس مبارک، آقای لارنس» با «دیوید بویی» همبازی شود و موسیقی متن این فیلم را نیز خلق کند. موسیقی این فیلم در نهایت به یکی از مشهورترین آثار «ساکاموتو» تبدیل شد.
این آهنگساز بعدها با «برناردو برتولوچی» برای ساخت موسیقی فیلمهایی همچون «آخرین امپراتور»، «آسمان سرپناه» و «بودای کوچک» همکاری کرد و «ساکاموتو» در نهایت موفق شد برای موسیقی فیلم «آخرین امپراتور» جایزه اسکار را در سال ۱۹۸۸ میلادی کسب کند.
«ریوئیچی ساکاموتو» در هفدهم ژانویه سال ۱۹۵۲ میلادی در توکیو متولد شد. پدر او یک ویراستار ادبی شناختهشده و مادرش طراح کلاههای زنانه بود. او یادگیری پیانو را از سن ۶ سالگی آغاز کرد و کمی بعد به سراغ آهنگسازی رفت. «ساکاموتو» در سال ۱۹۷۸ میلادی نخستین آلبوم انفرادی خود را با عنوان «هزاران چاقو» منتشر کرد.
منبع: ایسنا به نقل از نیویورک تایمز
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
