سینماسینما، محمد تقیزاده
جدیترین نقدی که مخالفان مرد بازنده به آن وارد کردند، شباهت آن با دیگر آثار مهدویان از جمله سریال زخم کاری بود که همسانی بخش زیادی از بازیگران آن سریال در این فیلم، هجمهها به هفتمین اثر مهدویان را دوچندان کرد. منتقدان مرد بازنده معتقدند که الگوهای روایی فیلمهای مهدویان از جمله رابطه پدر و پسری و زن و شوهری سریال زخمکاری نیز به طور مشابهی در این فیلم تکرار شده و این میزان تکرار و شباهت را اصلیترین دلیل مخالفت با ساختار روایی و بصری فیلم عنوان کردند.
اگر فرض حضور عوامل پشت و جلوی دوربین را در مجموعه آثار اخیر مهدویان بپذیریم اما باز هم حضور متفاوت و هنرآفرینی قدرتمند گروه بازیگری و دیگر عوامل چون تدوین و طراحی میزانسن و دیگر اجزای نمایشی را در فیلم آخر مهدویان نمیتوان به راحتی کتمان کرد. جواد عزتی، رعنا آزادیور، مهدی زمینپرداز نقشآفرینیهای متفاوتی در فیلم داشتند و حضور بازیگرانی چون بابککریمی و آناهیتا درگاهی در نقشهای کوتاه اما تاثیرگذار، موضوعی قابل توجه در اثرجدید مهدویان است.
مهدویان در اقدامی جسورانه، سراغ ژانر معمایی رفته که پرداخت آن به جهت دقت و تمرکز فراوان در پیچشهای داستانی و طراحی معماهای روایی کار آسانی نیست و از سوی دیگر جای خالی این گونه پرطرفدار در آثار به نمایش درآمده در سینمای ایران به شدت احساس میشود. به طورکلی مرور کارنامه مهدویان نشان میدهد که جسارت و بازیگوشی در تغییر فضاها و گونههای مختلف از جمله ویژگیهای شخصی و حرفهای مهدویان است چرا که در میان هفت فیلم کارنامه کاری او، گونههای مختلفی چون طنز، مستند داستانی، ملودرام و درام معمایی دیده میشود.
مرد بازنده قصه خود را با الگوهای مرسوم سینمایی تعریف میکند و در این مسیر لکنت و انحراف چندانی نیز مشاهده نمیشود؛ از سوی دیگر شخصیتپردازی مرد بازنده از جمله نقاط قوت فیلم است که با بهرهگیری از انتخابهای درست و بجا و گریم و طراحیهای بصری دقیق، توانسته کاراکترهایی باورپذیر و همراهکننده خلق کند که به طور حتم زاییده فیلمنامه دقیق و حرفهای و اجرای کم نقص گروه بازیگری آن است.
در کل، مرد بازنده از جمله فیلمهای باکیفیت کارنامه فیلمسازی محمدحسین مهدویان است که پس از تجربه ناموفق شیشلیک و همچنین سریال پرنقص زخمکاری، نوعی بازگشت به اوج برای وی به شمار میآید. مهدویان با ایستاده در غبار به یکباره پدیده شد، با ماجرای نیمروز ۱ به اوج رسید و پس از دو تجربه متوسط در لاتاری و ماجرای نیمروز۲، فیلم پرسوز و گداز و سنگین درخت گردو را بردپرده سینماها برد و پس از یک تجربه ناموفق و کلیشهای در شیشلیک، بار دیگر مسیر صعودی خود در فیلمسازی را در پیشگرفته است.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- فراخوان جشنواره فیلم فجر ۴۴ منتشر شد
- «وحشی»؛ اولین حضور سریالهای ایرانی در تورنتو
- بازدید اهالی وزارت بهداشت از پشت صحنه «ماجرای نیمه شب»
- با صدور احکامی از سوی رائد فریدزاده؛ دبیران جشنوارههای ملی و جهانی فیلم فجر معرفی شدند
- وحشیسازی یا وحشیزادگی؟/ روایتی از داود اشرف و زخم فرودستان در «وحشی»
- از ۲۵ فروردین؛ سریال هومن سیدی به شبکه نمایش خانگی میآید
- مهدی مسعودشاهی درگذشت
- مجوز ساخت سینمایی برای ۸ فیلمنامه صادر شد
- انتقاد سازندگی از گفتوگوی کمال تبریزی با ایسنا/ داوران بر اساس مصلحت رای دادند نه کیفیت
- جشنواره علیه جشنواره
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- نسخه ویژه نابینایان «مادیان» با صدای رعنا آزادیور منتشر میشود
- به بهانه نامساعد بودن شرایط جوی جنوب کشور؛ اختتامیه تجلی اراده ملی فیلم فجر ۴۳ در پردیس ملت برگزار میشود
- پاسخهای آشتیانیپور به شبهات رأیگیری مردمی جشنواره فیلم فجر
- درباره متن و حاشیه داوری جشنواره فیلم فجر؛ کمال تبریزی: حس کردم جلسات داوری شنود میشود/ فشار از بیرون مانع پخش «قاتل و وحشی»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
