سینماسینما، یزدان سلحشور
امسال هم تارانتینو نخل طلا کن را نگرفت اگرچه فیلمش با هجوم کمنظیر تماشاگران به سالنهای نمایشدهنده فیلم [قبل از اکران] و استقبال مخاطبان و منتقدان [بعد از اکران] مواجه شد اما هرچه در نقدها و نظر منتقدان، خودمان را به چاله-چوله بیندازیم چیزی بیشتر از ستایش از بازیهای دیکاپریو و پیت، به عنوان «بیتکوینِ سینمایی» نصیب جیبِ هنری سوراخمان -در این وضعیت بد اقتصادِ فرهنگی- نمیشود!
خُب! در نهایت هم یک جایزه «نخل طلای سگ» نصیب فیلم شد. «حیوان خانگی شخصیت کلیف بوت -که برد پیت نقشاش را ایفا کرده بود- این جایزه را که به صورت یک قلاده بود برای بازی در چندین سکانس حیاتی دریافت کرد.» و «تارانتینو هم پس از دریافت جایزه توسط این سگ، گفت: میخواهم از هیئت داوران از اعماق قلبم تشکر کنم. حداقل دست خالی به خانه نمیروم!» این، سرانجام آخرین فیلم تارانتینو بود در جشنوارهای که نخستین بار با نخل طلایش، او را به اوج شهرت در جهان سینما رساند و تأثیرگذاری سینمای او را بر سینمای جهان و مخصوصاً بر هالیوود، بیش از سه دهه تداوم داد. [تازه منتقدان معتقد بودند که این فیلم آخر، از دو فیلم قبلی خیلی بهتر است!]
تأثیر تارانتینو بر سینمای جهان از دهه ۱۹۸۰ شروع شد با ایدهها و فیلمنامههایش؛ شیوه خاص او در فیلمنامهنویسی، بیش از سه دهه، بر بیش از ۸۰ درصد ساختههای هالیوود سایه انداخت و شیوه پرداخت و اجرا و کارگردانی او، چنان بر سینمای جهان تأثیرگذار شد که در فاصلهی نیمه دوم دهه ۱۹۸۰ تا نیمه اولِ نخستین دهه قرن بیست و یکم، آنقدر فیلم و سریال تلویزیونی، شبیه آثار او و با امضای هنری او در روسیه، چین، ژاپن، کشورهای اروپای شرقی و غربی، آفریقا، خاورمیانه [حتی ایران] ساخته شد که [زمانی که همسایهی ما ماهواره داشت و ما از پنجره نگاه میکردیم!] فکر میکردیم تارانتینو حداقل ۴۰ فیلم ساخته! [طبیعی هم بود چون در بعضی از این فیلمها، خودش هم به عنوان بازیگر در یکی-دو سکانس ظاهر میشد؛ تصور کنید حضور او را در ابتدای یک فیلم ژاپنی و با لباس ساموراییها در پیش از دورهی میجی!]
حالا اما، تارانتینو دیگر بر تخت امپراطوری خود تکیه نمیزند؛ هالیوود، «سریالسازی حرفهای» و حتی سینمای تجربی جهان، خود را از زیر سایهی سنگین سینمایِ وی بیرون کشیدهاند. فقط همین نیست. مدتهاست که او نه تنها فیلم خوب نمیسازد که فیلمهای بدی میسازد که بازتولید فیلمهای فوقالعاده پیشین اوست و هیچ چیزی بدتر از آن نیست که یک هنرمند خلاق از خودش بدزد و آن هم با اجرایی نازل! فیلم جدیدش را باید دید که چه کرده اما مشکل «سندرم تارانتینوی بینخل»، تنها، مشکل تارانتینو نیست، مشکل عمومی تمام سینماگرانیست که یک دوره طلایی داشتند و حالا آثاری معمولی [در بهترین وضعیت] یا آثاری خجالتآور [در بدترین وضعیت] میسازند. در سینمای خودمان هم از این موارد کم نیست. نگاهی بیندازیم به آثار سینماگران مشهور خودمان، در ۱۵ دوره پیشین جشنوارهی فیلم فجر.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- پلیس اسپانیا اعلام کرد؛ دستگیری پنج نفر به اتهام کلاهبرداری با جعل هویت برد پیت
- اپل دستور ساخت داد؛ دنباله فیلم «گرگها» با بازی جورج کلونی و برد پیت
- فیلم برد پیت سال آینده اکران میشود/ حضور در دنیای اتومبیلرانی
- با حضور منصور بهرامی و بوریس بکر؛ نمایش مستند «ناستی» در جشنواره بینالمللی فیلم کن
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- احیای ناپلئون در کن/ نخستین نمایش جهانی نسخه ترمیمشده «ناپلئون به روایت ابل گانس» در جشنواره
- «استودیو جیبلی ژاپن» برنده دومین نخل طلای افتخاری جشنواره کن
- فیلمهای ۱۵ روز سینماگران کن معرفی شدند/ جای خالی سینمای ایران در این بخش
- یادداشت محمد حقیقت؛ چه کسی به نخل طلا نزدیک میشود؟/ درباره فیلم اول کارگردان زن فرانسوی
- سینماسینما/ گزارش کوتاه محمد حقیقت از نشست مطبوعاتی دبیر جشنواره کن
- برگزاری نشست رسانهای دبیر جشنواره کن؛ فیلمهای حاضر در کن ۲۰۲۴ معرفی شدند/ فیلم کارگردان ایرانی در بخش مسابقه
- به ریاست فیلمساز اسپانیایی؛ هیات داوران هفته منتقدین بینالمللی کن معرفی شد
- کوین کاستنر با «افق» به جشنواره کن ۲۰۲۴ میرود
- مدیر جشنواره کن به سوالات ورایتی پاسخ داد/ از مرگ سینما تا جشنواره سیاسی
نظر شما
پربازدیدترین ها
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- چهره تلخ عشق یک سویه/ نگاهی به فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟»
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- گفتوگو با محمد مقدم درباره سینمای مستند/ فیلم مستند، جهانی است ساختگی؟
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- حضورهای بین المللی فیلم کوتاه تامینا
- گلدن گلوب اعلام کرد؛ وایولا دیویس جایزه سیسیل بی دمیل ۲۰۲۵ را میگیرد
- درباره «قهوه پدری»؛ قهوه بیمزه پدری
- «کارون – اهواز» در راه مصر
- اختتامیه جشنواره «دیدار» ۱۷ دی برگزار خواهد شد
- اختصاص سینماسینما/ سه فیلم ایرانی در جشنواره فیلمهای برتر سال ۲۰۲۴ مجله تله راما
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «مجمع کاردینالها»؛ موفقیت غیرمنتظره در گیشه و جذب مخاطبان مسنتر
- مدیر شبکه نسیم توضیح داد؛ مهران مدیری، جنابخان، فرزاد حسنی و چند برنامه دیگر
- تاکید بر سمزدایی از سینما و جشنواره فجر/ علیرضا شجاع نوری: ادغام جشنوارهی ملی و جهانی فجر سیاسیکاری بود
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ جادوی «شرور»؛ داستانی از دوستی، تفاوتها و مبارزه با تبعیض
- برای پخش در سال ۲۰۲۵؛ پسر شاهرخ خان برای نتفلیکس سریال میسازد
- ترجمه اختصاصی سینماسینما/ «گلادیاتور ۲»؛ بازگشتی باشکوه به کُلُسیوم و سنت حماسههای سینمایی
- اعلام نامزدهای چهلمین دوره جوایز انجمن بینالمللی مستند/ محصول مشترک ایران و انگلیس در شاخه بهترین مستند کوتاه
- اصغر افضلی و انیمیشن «رابینهود» در تازهترین قسمت «صداهای ابریشمی»
- جایزه جشنواره آمریکایی به پگاه آهنگرانی رسید
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ از فرصت ثبت نام فیلمها تا داوری عوامل بخش نگاه نو
- نمایش بچه / گزارش تصویری
- اهمیت «باغ کیانوش» در سینمای کمدی زدهی این روزها
- برای بازی در فیلم «ماریا»؛ نخل صحرای پالم اسپرینگز به آنجلینا جولی اهدا میشود
- اکران فیلم علی زرنگار از اواخر آذر؛ «علت مرگ: نامعلوم» رفع توقیف شد
- مانور آمادگی همراه اول برای رویارویی با بحران؛ تمرینی برای پایداری ارتباطات
- بررسی هزینه و درآمد تولیدات ۳ سال اخیر؛ حساب کتاب فارابی جور است؟
- در اولین روزهای اکران بینالمللی؛ «گلادیاتور۲»، ۸۷ میلیون دلار فروخت
- اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره فیلم فجر معرفی شدند
- نامزدی ۲ جایزه آمریکایی برای «دوربین فرانسوی»
- «شهر خاموش» بهترین فیلم جشنواره نوستالژیا شد
- فروغ قجابگلی بهترین بازیگر جشنواره ریچموند شد
- «تگزاس ۳»؛ کمدی از نفس افتاده یا موفقیت تکراری؟
- روایتی از سه نمایشنامه از محمد مساوات روی صحنه میرود
- «کارون – اهواز» در مراکش