سینماسینما، مرتضی رنجبران
برگزاری ۴۰ نشست در فرصت اندک برگزاری جشنواره فیلم فجر سوالات بسیاری را به ذهن متبادر می سازد که مهمترین آن چرایی برپایی این حجم از نشست ها در این مدت زمان است.
برگزاری ۴۰ نشست خبری در ۱۰ روز آن هم در دوره ای که تمرکز بیشتر رسانه ها به رونمایی از ویترین سینمای ایران است سوالات بسیاری را به ذهن می آورد که پاسخ به این پرسش ها می تواند به آسیب شناسی اینگونه برنامه های فشرده کمک کند.
۱- دلیل برگزاری ۴۰ نشست آن هم در ۱۰ روز برپایی جشنواره فیلم فجر درست زمانی که قرار است فیلم های سینمایی ایران که ویترین سال آتی گیشه و اقتصاد سینما را می سازند، دیده شوند، چیست؟ چه مقدار از توجه رسانه ها به این نشست های خبری معطوف خواهد شد؟
۲- آیا نمی شد این ۴۰ نشست در قالب یک برنامه مدون در طول یک سال با نگاه جریانسازی برگزار شود؟ آیا الزامی بود که این حجم از نشست ها که متریال آن در حجم اخبار چهره ها و حواشی جشنواره گم می شود برگزار شود؟
۳- نحوه دعوت از اساتید چه بود؟ چه شاخصی در دعوت اساتید وجود داشت؟ علمی؟ فرهنگی یا جناحی؟ برخی از این اساتید که پیشتر در کارگاه ها و نشست ها حضور یافته اند چه حرف تازه ای برای گفتن دارند؟
۴- بررسی فیلم هایی از سینمای ایران که پیشتر ده ها بار به بوته نقد کشیده شدهاند و در فضاهای مختلف به آنها پرداخته شده چرا باید در این ۴۰ نشست وجود داشته باشد؟ آیا این بخش کپی برداری از نشست های جشنواره جهانی فیلم فجر و مجموعه اقداماتی نیست که درباره برخی فیلم های ماندگار سینمای ایران همچون گاو به کارگردانی داریوش مهرجویی در جشنواره جهانی انجام شد؟
۵- چرا مباحث تخصصی همچون سینما و عصر دیجیتال که البته بارها به آن پرداخته شده بناست در مدتی فشرده ارائه شود؟ جامعه هدف شما قرار است چقدر قدرت درک داشته باشد؟ آیا بسیاری از این عناوین در جشنواره جهانی فیلم فجر در قالب نشست مورد نقد و بررسی قرار نگرفته بود؟
۶- فضای پرسش و پاسخ برای مخاطبان احتمالی شما در این نشست ها چیست؟
۷- بودجه این بخش چند درصد از کل برپایی جشنواره فیلم فجر است؟ آیا بیش از ۲۰ درصد از بودجه جشنواره فیلم فجر به این رویداد اختصاص یافته؟ سهم اساتید، تبلیغات، برگزاری و… به ازای هر نشست چقدر است؟ آیا برای این رویدادها بیش از یک میلیارد هزینه شده؟
با توجه به عدم برگزاری نشست پرسش و پاسخ و گفت وگوهای یکسویه در قالب ارسال اخبار برای رسانه ها، این نگاه وجود دارد که به این پرسش ها پاسخی داده شود تا حداقل مخاطبان و اهالی سینما بتوانند بهتر و بدون شائبه درباره اهداف ۴۰ نشست که عنوان فرهنگی را یدک می کشد قضاوت کنند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- فراخوان جشنواره فیلم فجر ۴۴ منتشر شد
- با صدور احکامی از سوی رائد فریدزاده؛ دبیران جشنوارههای ملی و جهانی فیلم فجر معرفی شدند
- مهدی مسعودشاهی درگذشت
- انتقاد سازندگی از گفتوگوی کمال تبریزی با ایسنا/ داوران بر اساس مصلحت رای دادند نه کیفیت
- جشنواره علیه جشنواره
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- به بهانه نامساعد بودن شرایط جوی جنوب کشور؛ اختتامیه تجلی اراده ملی فیلم فجر ۴۳ در پردیس ملت برگزار میشود
- پاسخهای آشتیانیپور به شبهات رأیگیری مردمی جشنواره فیلم فجر
- درباره متن و حاشیه داوری جشنواره فیلم فجر؛ کمال تبریزی: حس کردم جلسات داوری شنود میشود/ فشار از بیرون مانع پخش «قاتل و وحشی»
- یک یادداشت در هفت پرده
- فرهیختگان ادعا کرد: شعبدهبازی در آرای مردمی؟/ ابهام در انتخاب فیلم برگزیده تماشاگران جشنواره فجر
- پیام حسن پورشیرازی به مصطفی زمانی؛ از تو آیین و رسم جوانمردی آموختم
- واکنش شهاب حسینی به جوایز جشنواره فجر؛ میلی بودن جشنواره به یقین همگان رسیده است
- «خدای جنگ» سیمرغ ویژه جشنواره فجر را نپذیرفت
- برگزیدگان جشنواره فیلم فجر معرفی شدند؛ سعید خانی: «قاتل و وحشی» را اکران کنید/ مصطفی زمانی سیمرغش را با حسن پورشیرازی تقسیم کرد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





