سینماسینما، علی پاکزاد
دو فیلم جسورانه در میان آثار سال ۹۸ وجود داشت که جز با جسارت کارگردانانش شکل نمی گرفت یکی “شبی که ماه کامل شد” و دیگری “مسخره باز”.
جسارت در کارگردانی آنهم در موضوعات پر تنش و پر از حرف و حدیث، موهبتی است که نرگس آبیار دارد. فیلم آبیار که داستانی واقعی را به تصویر می کشد، نگاهی نظامی و امنیتی دارد که تمام سعی خود را کرده تا سفارشی و تبلیغی نشود و رویکردی اجتماعی را بر سراسر آن بگستراند. حکایت زنی که در مخمصه و ملغمه ای از جنگ و ترور درگیر می شود و نظاره گر خشونت می شود. آبیار وسوسه این را پیدا نمی کند که بر ضدقهرمانهایش بتازد. او سعی می کند شخصیت پردازی هایش براساس واقعیت و تصوری که او از داستانی تروریستی دارد پیش برود و همین امر گاه نجات دهنده فیلم است. هر چند شاید نتوانسته باشد سیر تحول تبدیل یک آدم عاشق پیشه را به یک جانی فرمانبردار خشن به خوبی ترسیم کند. تحول شخصیتی موضوعی است که پای کارگردان را لنگان می کند هر چند فیلم با حرکات دوربین روی دست تنه به مستند می زند اما کافی نیست.
فیلم، با ریتم آهسته و جذاب یک عاشقانه آرام آغاز می شود و بیننده نمی داند که چه فاجعه ای را به تماشا خواهد نشست. فرار از اجتماع ساختمانها و ماشین ها به مرز خاکی سوت و کور و غربت یکی از فرایندهای پیچیده ای است که در گستره جغرافیایی از تهران تا پاکستان به خوبی نمایانده شده و لهجه ها و موسیقی های بومی به درستی آن را همراهی می کنند. تصاویر مهیب به خوبی بر پرده عریض سینما می نشیند و استفاده به موقع و احتمالا برنامه ریزی شده از لوکیشنهای خارجی بسیار جاندار و پر ابهت است. دقت نرگس آبیار در جزییات داستان گاه ستودنی و گاه اندک و دم دستی است. چیدمان بازیگران و بازی گیری یکی از نقاط قوت کارگردان این فیلم است. میتوان گفت همه بازیگران در نقش خود تا جایی که توانسته اند به او کمک کرده اند.
از دیگر سو همایون غنی زاده با جسارت خارق العاده ای از عرصه تئاتر به عرصه سینما آمد و فیلمی ساخت که در زمان و مکان و تاریخ نامشخصی اتفاق میافتد و پر از ارجاعات سینمایی است. پر از شکستن زمان، پر از موتیفهای بصری و کلامی آنهم در یک مکان ثابت. سرشار از ادای دین به «پاپیون» و «لئون» تا «سوئینیتاد» و «عطر: داستان یک قاتل»، «کازابلانکا» و «هزاردستان» و… . یقینا فیلم به استاندارد فیلمهای فانتزی که کمتر در ایران تجربه شده بسیار نزدیک است هر چند که ذائقه تماشاگر و نقاد برنتابد و به ویژه به دلیل خصیصه تئاتری بودن صحنه هایش مورد انتقاد قرار بگیرد. طبیعی است که جسارت ورود به اینگونه فانتزی ها بی آزمون و خطا نیست اما یک دستاورد است.
طراحی صحنه بی نظیر است. تدوین پر برش قابل ستایش است و موسیقی اعجاز می کند و با تمام اینها ما هنوز در یک محیط بسته سلمانی هستیم با سه آدم و سه رویا و داستانی که بریده بریده همچون پازل باید بهم بچسبد تا فیلم به انجام برسد. اما فارغ از همه اینها مسخره باز روزنه ای است برای اینکه مخاطب عادی سینما قدری رویاپردازی اش را تقویت کند. مسخره باز شاید سرراست نباشد اما کارگردانش جسارت به خرج داده تا با تخیل خود و استفاده از تمام عناصر دم دستش زمین را به آسمان ببافد. فیلم این حس را در بیننده القا می کند که بالاخره چی شد؟ داستان چه بود؟ رویاها چه شدند؟ بعد از پایان فیلم است که می فهمی همه اینها هدفمند بوده اند و تو می توانی داستان خودت را بپرورانی!
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نرگس آبیار کارگردان «بامداد خمار» شد
- طریقهی ابلق شدن/ نگاهی به فیلم «ابلق»
- «ابلق» اکران آنلاین میشود
- ماجرای میراث فرهنگی و «سووشون» آبیار به کجا رسید؟
- گفتوگو با نرگس آبیار/ «ابلق» قصه سکوت یک «زن» در برابر مصلحتطلبیهای ظالمانه است
- مصلحت آرمانشهر گمشده/ نگاهی به فیلم «ابلق»
- نرگس آبیار داور یک جشنواره ایتالیایی شد
- نرگس آبیار داور جشنواره کازان شد/ نمایش ۹ فیلم ایرانی
- روند تازه پروژههای تصویری؛ تولید و نمایش توأمان نسخه سینمایی و سریال
- ساترا به سه سریال مجوز داد
- گریزی از نقایصِ ناگزیر هستی نیست!/ مرحوم وحید اسلامی و نرگس آبیار
- آبیار در واکنش به ویدئوی اعتراضی مهرجویی: خشم کارگردان بزرگمان تداعیکننده خشم شخصیتهای «هامون» و «پستچی» است
- «نشان ویژه کارگردان موفق» جشنواره ترکیه به نرگس آبیار رسید
- نمایش «شبی که ماه کامل شد» در یک جشنواره سوئدی
- نرگس آبیار استاد افتخاری یک دانشگاه چینی شد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
- ۳ جایزه جشنواره مسکو به «آه سرد» رسید
آخرین ها
- بستههای مکالمه پرتخفیف همراه اول بهمناسبت روز ملی خلیجفارس
- به تو هم سخت میگذرد؟/ نگاهی به فیلم «منطقه تحت نظر»
- معرفی پروژه جدید کارگردان «باربی»؛ گرتا گرویگ «نارنیا» را میسازد
- معرفی داوران جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- اختتامیه دومین دوره جشنواره «عروسکخونه»/ پیشکسوتان و فعالان عرصه کودک به سمت احیای نمایشهای عروسکی میروند
- عسگرپور: از جانب مدیران کم تسلطِ سطحینگر، مورد حمله قرار میگیریم که شما از فروش فیلمها خوشحال نیستید/ از کجا به کجا رسیدیم!
- پخش سریال «حشاشین» در ایران ممنوع شد
- همراه اول حامی برگزاری ششمین رویداد ایران اکسپو
- حضور معاون وزیر حملونقل و زیرساخت ترکیه در غرفه همراه اول
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
- جایزه بزرگ جشنواره کازابلانکای مراکش به «برندهها» رسید
- ۲ انیمیشن ایرانی به جشنواره معتبر انسی راه یافتند
- «رُخ» بهترین مستند جشنواره فیلم مسکو شد
- «آوای ابرها» به جشنواره کاریبتونز کلمبیا راه یافت
- ۳ جایزه جشنواره مسکو به «آه سرد» رسید
- خانواده قاتل از «بیبدن» شکایت میکنند؟
- فوت کارگردان فرانسوی برنده نخل طلا و سزار/ لوران کانته درگذشت
- نسخهی آزادیِ لانتیموس/ نگاهی به فیلم «بیچارگان»
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود