پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

سینماسینما، محسن جعفری‌راد

قسمت «تیغ» یادداشت این هفته به چرایی شکست فیلم های اضافه شده به چرخه اکران مربوط می شود. بعد از جایگزین شدن فیلم تگزاس ۲ به جای رحمان ۱۴۰۰ و حضور رقیبی جدی البته در فروش روزانه برای فیلم متری شیش و نیم، انتظار می رفت که در اکران دوم بهار با فیلم هایی مواجه شویم که فروش قابل قبول نوروزی سینماها از رمق نیفتد اما متاسفانه در یک سقوط آزاد، رقم فروش فیلم ها، از نظر کارشناسان و رسانه ها با الفاظی مثل ناامیدکننده و ورشکسته توصیف می شود.

اولین علت، نوع انتخاب فیلم هاست. واقعا فیلم هایی مثل وکیل مدافع که هیچ چیزی درباره اش قبل از اکران نمی دانستیم و از کارگردان آنها نیز سبقه ای در دسترس نیست -سلمی بابایی و ونداد دوشن- یا فیلم تولدت مبارک ساخته سمیه زارعی نزاد که با پنج میلیون تومان در قعر جدول ۱۴ فیلمی جا خوش کرده! توقع فروش مطلوب می رفت؟

از طرفی دیگر معلوم نیست چرا فیلم های پشت خط مانده چند سال گذشته را ناگهان در این مقطع سال اکران کردند.فیلم به دنیا آمدن که نه کارگردان سرشناسی دارد و نه بازیگر ستاره ای یا خانه دیگری که آن هم وضعیت مشابه دارد. در این میان منتظر فیلم نبات با بازی شهاب حسینی بودیم که آن هم به دلیل اطلاع رسانی ضعیف مثلا تمرکز روی اینکه حسینی در این سالها ، فیلم در اکران نداشته، می شد برگ برنده فیلم در تبلیغات باشد، عملا برگ برنده اش سوخت. می ماند فیلم سامورایی در برلین که به خاطر حضور چهره ها و لوکیشن چنین فیلمهایی که قسمتی از آن در خارج فیلمبرداری شده، مورد توجه قرار گرفته؛ طوری که در هفته اول فروش توانست بیس از ۷۰۰ میلیون بفروشد و در رده سوم پرفروش ها قرار بگیرد اما طبیعی است که نمی تواند رکورد امسال را بشکند.

دلیل دیگر اکران ضعیف فیلم ها، اطلاع رسانی و تبلیغات ضعیف مدیران سینمایی، صاحبان فیلم ها و سینمادارها درباره اکران فیلمها در ماه رمضان است. قبلا طرح های موفقی مثل از افطار تا سحر را داشتیم که حالا هم جسته و گریخته انجام می شود اما به قوت سابق نیست. اما امسال به شکل عجیبی طرح فروش نیم بهای بلیت قبل از افطار ارائه شده که در نوع خودش جالب است. طبیعی است که یک خانواده یا هر کسی ترجیح می دهد بعد از افطار و در واقع در شب به سینما برود تا در گرمای عصر روزهایی که مثلا یک خانواده از تنقلات باید پرهیز کنند. در واقع ماهیت طرح بلیت نیم بها، دچار اشکال است که اگر از آن هم چشم پوشی کنیم، اطلاع رسانی لازم نشده که مردم در جریان باشند.

اما قسمت « ابریشم» یادداشت ما به خبر حضور فیلم شبی که ماه کامل شد به عنوان مهمترین فیلم اکران عید فطر مربوط می شود. فیلم چهارم نرگس آبیار که در جشنواره سال گذشته رکورددار جوایز شد، به خصوص بهترین فیلم و کارگردانی و از لحاظ مضمونی هم با حال و هوای عید فطر می تواند همخوانی داشته باشد و اکران مناسبش و احتمال خیلی زیاد فروش قابل توجه اش می تواند برای اولین بار، فیلمی از آبیار را در فهرست میلیاردی های سال قرار دهد.

اما نکته جالب ماجرا اینجاست که این فیلم باید با فیلمی رقابت کند که جزو پرحاشیه ترین فیلمهای چند سال اخیر است، یعنی فیلم ما همه با هم هستیم ساخته کمال تبریزی. شاید خونی تازه در رگ های سینمای این روزها با حضور کلکسیونی از چهره های این فیلم جاری شود اما باید دید مثل تقابل رحمان ۱۴۰۰ و متری شیش و نیم، یعنی تقابل فیلم بفروش کمدی با فیلم جشنواره پسند از نوع جدی و تلخ، باز هم سرنوشتی مشابه را خواهیم دید. یعنی فیلم کمال تبریزی حاشیه ساز شود و فیلم نرگس آبیار فاتح نبرد؟ باید منتظر ماند. ولی خواهشا مدیران سینما این بار فیلم کمدی پرستاره را نه از پشت عینک دودی! در سالن تاریک، بلکه با چشمانی باز در سالن روشن ببینند تا دوباره شاهد و شنوای توجیهات من درآوردی و باری به هر جهت نباشیم!