سینماسینما، حمید عبدالحسینی*
«مجبوریم» قصهی آدمهایی است که علیرغم زندگی در موطن خود با غربت زیست میکنند و زبان و صدایی برای بیان آلام و رنجهایشان نیست و اگر باشد نیز مجالی برای یافتن گوشهای شنوا نمییابد و یا در نطفه منکوب میشود.
درمیشیان با سبک منحصر به فرد خود که پس از تجربیات پیشین به این فیلم امتداد یافته از ورای داستان گلبهار به دالانهای پرپیچ و خم حقوق فردی و اجتماعی و موانع تحقق آن نقب میزند و از منظر کوششهای یک وکیل زن دغدغهمند به ضلع سوم این مثلث یعنی دکتر پندار میرسد و در نهایت سه زن با سه جایگاه اجتماعی متفاوت را در بستر درام به یکدیگر پیوند میدهد.
«مجبوریم» علیرغم اینکه فیلمی داستانی است ولی سبک و سیاقی گزارشی و مستندوار را نیز داراست که به جهت تکاپوی شخصیت وکیل در کشف حقیقت، کارکردی متناسب و متوازن با جنبههای متعارف روایت سینمایی در آن شکل گرفته است و این امر به ویژه در ارائه تصویری واقعگرا از تهران امروز در اقصی نقاط شهر و بافتهای متفاوت جغرافیایی نمود موثر و چشمگیری یافته است؛ تصاویری خاک گرفته از شهری با مردمان خاکستری که هر یک برای رهایی از مسائل و موانع خود دست و پا میزنند و گاهی مجبورند از نزدیکان و همراهان و یا حتی از شرافت و انسانیت خود نیز گذر کنند و هویت فردی و جمعیشان را قربانی گذران معیشت و زیست روزمره کنند.
جسارت درمیشیان در انتخاب سوژهای بکر در میان انواع و اقسام مسائل و معضلات اجتماع ما که شاید تا به امروز بارها دستمایه ساخت آثاری از این دست شدهاند، ستودنی است و جذابیتی را ایجاد میکند تا از رهگذر آن بتوان به خلاهای حقوقی، قضایی و … در مسیر پیگیری و مرتفع ساختن آن نیز پرداخت و اثری آگاهیبخش را در کنار بخش سرگرمیساز لحاظ کرد.
تدوین هایده صفییاری – همچون چند همکاری قبلی- در «مجبوریم» نیز مددیار و تاثیر گذار است و هر دو مولفهی گزارشی و داستانی فیلم را با تناظری مناسب پیش میبرد.
درمیشیان درانتخاب بازیگران نیز باز هم خرق عادت میکند و از بهمن فرمانآرا با پیشینهای صرف نظر از یک فیلمساز مولف و پیشکسوت در جایگاه یک هنرمند متفکر و جریان ساز در نقشی با قرابت فراوان بهره میگیرد و بازیگران زن به ویژه سه کاراکتر محوری گلبهار (پردیس احمدیه)، سارا (وکیل/ نگار جواهریان) و دکتر پندار (فاطمه معتمدآریا) را نیز کم و بیش با همین رویکرد انتخاب میکند تا دایرهی تاثیرگذاری فیلمش را فراتر برد. حضور ژاله علو هر چند کوتاه است ولی جالب توجه و دلنشین مینماید و بابک کریمی با شمایلی متفاوت در خاطر ماندنی است.
«مجبوریم» زود راه میافتد و در چند دقیقهی آغازین موقعیتها، آدمها و خط سیر قصهاش را تعریف میکند و همین امر باعث میشود تا ریتم خوبی بیاید ولی این موضوع باعث ایجاد کمداشتهایی در شخصیتپردازی به ویژه علل و انگیزههای وارد شدن وکیل به ماجرای گلبهار شده و یا اشاره به برخی نابسامانیهای اجتماعی بدون منطق مشخص تا حدی نگاهی ژورنالیستی را در پارهای قسمتها وارد اثر کرده است؛ اما با این همه رضا درمیشیان چراغ سینمای مستقل، مبتکر و مولد را باز هم روشن نگاه میدارد؛ چراغی که در آسمان کمفروغ فیلمهایی این چنینی در سینمای ایران کور سویی از امید را جستوجو میکند.
*نویسنده و کارگردان
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «چشمهایش» کلید خورد
- بازیگران سریال «از یاد رفته» معرفی شدند
- به کارگردانی بهمن فرمانآرا؛ مهدی پاکدل و لاله مرزبان به «چشمهایش» پیوستند
- پیوستن علی مصفا، صابر ابر و شمس لنگرودی به «چشمهایش»
- بهمن فرمان آرا شاهکار بزرگ علوی را میسازد
- از ۲۵ فروردین؛ سریال هومن سیدی به شبکه نمایش خانگی میآید
- «ژاله علو مرگ ندارد»/ بدرقه پیکر ژاله علو به خانه ابدی
- همه در اندوه خاموشی صدایی ماندگار/ پیامهای تسلیتی که برای درگذشت ژاله علو منتشر شد
- ژاله علو درگذشت
- نگاهی به «شیهه»/ به کودکی که هرگز زاده نشد
- چشیدن طعم نابرابری/ نگاهی به فیلم «عامهپسند»
- «عامه پسند» اکران آنلاین میشود
- «تهران سیمین»؛ داستانِ تهرانی که فاطمه معتمدآریا تجربه کرده است!
- ساخت نسخه ویتنامی فیلمی با بازی پیمان معادی و نگار جواهریا
- روایت سیدنی لومت از کارکردن با مارلون براندو /وقتی مارلون براندو کارگردان را امتحان می کرد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
