اکتای براهنی کارگردان سینمای ایران در اینستاگرام خود نوشت :
اتفاقی که برای بابک خرم دین افتاد حیرت آور و تاسف بار بود. وحشتناک و غیر قابل درک. پدری فرزندان و دامادش را در کمال خونسردی بکشد! نوبت به نوبت آنها را به قربانگاه ببرد. تکه تکه کند. در کیسه بریزد. مادری دستیار این جنایتکار باشد. کیسه ها را باز کند. غذای مرگ بپزد. لبخند مرگ بزند. فاجعه است.
وقتی فیلم ها یا قصه ها موضوع خود را به این نوع شخصیت های سایکوپت یا سایکوپات از جنس پدر بابک خرم دین اختصاص می دهند؛ با نقد بی رحمانه ای از سوی جامعه روبرو می شوند. استدلالیانِ پای چوبین می گویند واقعی نیست. یا خرده می گیرند که چطور ادمی خونسرد یک دفعه دست به قتل می زند؟ چطور یک ادم معقول و با رفتار موجه تبدیل به قاتلی بالفطره می شود؟ همیشه وقتی که ادم به عنوان بیننده یا مخاطب با چنین چیزی مواجه می شود به درون خود می نگرد و وقتی ردپای منطقی در خود نسبت به این اعمال وحشیانه پیدا نمی کند بلافاصله فیلمساز یا نویسنده یا اصلا خود فیلم را نشانه می رود و فیلم یا اثر هنری را فاقد جوهر واقعیت می داند. کم نبودند برخوردهای اینچنینی با قیلم های اینچنینی؛ تا جایی که وقتی به خاطرات داستایوسکی برمی گردیم می بینیم که حدود ۱۵۰ سال پیش او نیز دچار همین وضع بوده است.
“من نظر خاص خودم را درباره ی واقعیت در هنر دارم. آنچه اکثر آدمها به نظرشان عجیب و استثنایی می آید ، در نظر من واجد جوهر واقعیت است …
در هر شماره از روزنامه گزارشهایی درباره ی واقعی ترین امور واقع و جالب ترین رویدادها می بینید. از نظر نویسندگان ما اینها عجیب و خیالی هستند. اصلا به اینها اعتنایی ندارند، اما اینها عین واقعیت هستند چون امور واقعند.”
داستایوسکی
شخصیت های سایکوپت معمولا مودب هستند. دقیق عمل می کنند و هوش بالایی دارند. سایکوپت ها به راحتی قربانی خود را گول می زنند و اعتماد او را جلب می کنند. شخضیت های سایکوپت با انگیزه ی پاک کردن جامعه و یا از بین بردن فساد یا شیطان دست به قتل می زنند. شخصیت های سایکوپت معمولا با اسطوره ی مادر دچار مشکل اولیه هستند. سایکوپت رحم ندارد. همدلی در او نیست. همذات پنداری در او نیست. قدرت درک درد طرف مقابل در او نیست. آن منطق عمومی که ما در خود سراغ داریم در این نوع شخصیت ها نیست. منطق خاص خودشان را دارند. معمولا دوست دارند طی مراسم و مناسکی دست به قتل بزنند. نقشه ی دقیق می کشند و یک روش ایینی در کشتن اتخاذ می کنند و عذاب وجدان ندارند.
وقتی فیلم ها یا قصه ها موضوع خود را به این نوع شخصیت های سایکوپت یا سایکوپات از جنس پدر بابک خرم دین اختصاص می دهند؛ با نقد بی رحمانه ای از سوی جامعه روبرو می شوند. استدلالیانِ پای چوبین می گویند واقعی نیست. یا خرده می گیرند که چطور ادمی خونسرد یک دفعه دست به قتل می زند؟ چطور یک ادم معقول و با رفتار موجه تبدیل به قاتلی بالفطره می شود؟ همیشه وقتی که ادم به عنوان بیننده یا مخاطب با چنین چیزی مواجه می شود به درون خود می نگرد و وقتی ردپای منطقی در خود نسبت به این اعمال وحشیانه پیدا نمی کند بلافاصله فیلمساز یا نویسنده یا اصلا خود فیلم را نشانه می رود و فیلم یا اثر هنری را فاقد جوهر واقعیت می داند. کم نبودند برخوردهای اینچنینی با قیلم های اینچنینی؛ تا جایی که وقتی به خاطرات داستایوسکی برمی گردیم می بینیم که حدود ۱۵۰ سال پیش او نیز دچار همین وضع بوده است.
“من نظر خاص خودم را درباره ی واقعیت در هنر دارم. آنچه اکثر آدمها به نظرشان عجیب و استثنایی می آید ، در نظر من واجد جوهر واقعیت است …
در هر شماره از روزنامه گزارشهایی درباره ی واقعی ترین امور واقع و جالب ترین رویدادها می بینید. از نظر نویسندگان ما اینها عجیب و خیالی هستند. اصلا به اینها اعتنایی ندارند، اما اینها عین واقعیت هستند چون امور واقعند.”
داستایوسکی
شخصیت های سایکوپت معمولا مودب هستند. دقیق عمل می کنند و هوش بالایی دارند. سایکوپت ها به راحتی قربانی خود را گول می زنند و اعتماد او را جلب می کنند. شخضیت های سایکوپت با انگیزه ی پاک کردن جامعه و یا از بین بردن فساد یا شیطان دست به قتل می زنند. شخصیت های سایکوپت معمولا با اسطوره ی مادر دچار مشکل اولیه هستند. سایکوپت رحم ندارد. همدلی در او نیست. همذات پنداری در او نیست. قدرت درک درد طرف مقابل در او نیست. آن منطق عمومی که ما در خود سراغ داریم در این نوع شخصیت ها نیست. منطق خاص خودشان را دارند. معمولا دوست دارند طی مراسم و مناسکی دست به قتل بزنند. نقشه ی دقیق می کشند و یک روش ایینی در کشتن اتخاذ می کنند و عذاب وجدان ندارند.
برچسبها: اکتای براهنی
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «پیرپسر» در آینه مکتب نقد عمیقگرا
- «پیرپسر»؛ پیرمرد پرحاشیه
- درباره فیلم «پیر پسر»؛ پدر خانه را ویران کرد
- «پیر پسر» قاچاق شد/ پرداخت خسارت سنگین در انتظار منتشرکننده فیلم
- «پیرپسر»؛ سفری وارونه در اساطیر و روان انسان
- «پیرپسر»؛ شتاب کردم که آفتاب بیاید، نیامد
- نقد «پیرپسر»/ خانه، بازیگر برگزیدهی این نماست!
- جمعبندی نقدهای اروپایی و آمریکایی بر «پیرپسر»/ فیلم براهنی زیر ذرهبین مطبوعات و منتقدان خارجی
- نگاهی به «پیرپسر» و تطابق آن با جهان سینمای کیارستمی/ اول به پیرامون، بعد به دوردستها
- «پیرپسر» و جذابیتهای پنهان
- تطبیق جهان تاریکِ داستایفسکی و جهان تاریکترِ براهنی
- یک چالش عجیب در پایانبندی یک فیلم؛ تنش بین سازندگان «پیر پسر» و «قاتل و وحشی» بالا گرفت
- «پیرپسر»؛ دیکتاتورهایی با مغزهای کوچک زنگزده
- «پیرپسر» نگاهی دیگر
- بازنمایی جامعه مردسالار در «پیر پسر» و «زن و بچه»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود
- معرفی برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت»
- آکادمی داوری اعلام کرد؛ فهرست نامزدهای اولیه جوایز اسکار ۲۰۲۶/ نامزدی فیلمسازان ایرانی در دو بخش
- با رای منتقدان مجله IndieWire؛ آخرین ساخته جعفر پناهی در میان بهترینهای ۲۰۲۵
- شورای بازبینی فیلمهای سینمایی موافقت کرد؛ صدور پروانه نمایش برای پنج فیلم سینمایی
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «پیکار با پیکر»؛ پیکری در پیکار
- «غریزه»؛ عشق پرشور نوجوانی، عبور از ممنوعهها
- رابطه ظرف و مظروف
- «محکوم»؛ آغازی برای پایان
- میراثِ کودکی
- بازیگر «پاریس تگزاس» در فیلم تازه نادر ساعیور
- اکران نسخه مرمت شده یکی از فیلمهای مهم داریوش مهرجویی
- این فیلم انعکاس واقعیتهای زندگی آدمهاست/ لیلا حاتمی: حواس کسی به «قاتل و وحشی» نیست
- «ارس، رود خروشان» روایت فاتحان شهرهای رفته بر باد است
- اکران و نقد نمایندهی کانادا در اسکار در سینما اندیشه
- نگاهی به مستند «زیر درخت لور»؛ بیانیهای هنری درباره شکلی از رنج جمعی
- «پیکار با پیکر»؛ وقتی که سخن هرودوت بهانه فیلم میشود
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- یک جایزه و دو تقدیر برای فیلمسازان ایرانی در جشنواره الیمپیای یونان





