نشریه سینمایی ورایتی در گفتگو با نرگس آبیار، از بزرگترین مانع وی برای ساخت فیلم، مهمترین دستاورد، هدف، قهرمان و … از این کارگرانی ایرانی پرسید.
به گزارش سینماسینما، امسال در مجموع ۹۲ کشور در بخش بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی اسکار پذیرفته شدهاند که در این میان رکورد ۲۷ فیلم را کارگردانان زن ساختهاند و ۸ نفر از این زنان نیز از قاره آسیا هستند.
به همین بهانه نشریه سینمایی ورایتی به سراغ یکی از کارگردانان زن آسیایی حاضر در این رویداد سینمایی از جمله نرگس آبیار، کارگردان فیلم «نفس» نماینده سینمای ایران در اسکار ۲۰۱۸ رفته و پرسشهای مشابهی از آنها پرسیده است.
چه چیز بزرگترین مانع بر سر راه ساخت فیلم شما بوده است؟
زن بودن بزرگترین مانع بر سر راه من از آغاز فعالیت سینماییام بوده است، چرا که باید کاری کنم که همه به کار من اعتماد کنند. این یک مشکل تاریخی در سراسر جهان است و زنان در درجه اول به دلیل جنسیتشان نگریسته میشوند و هنر و تواناییهای آنها نادیده گرفته میشود.
دستاورد اصلیتان در این فیلم چه بوده است؟
بزرگترین دستاورد من در دوران فعالیتم به عنوان نویسنده و فیلمساز این بوده است که هر کاری که دوست داشتهام را انجام دادهام، بویژه زمانی که کارم را در این حرفه آغاز کردم. من فیلمهایی ساختهام که دوست داشتم بسازم و از این بابت خوشحالم. معتقد نیستم که موفقیت یک فیلم به میزان فروش آن در گیشه و جوایز سینمایی آن بستگی دارد، بلکه این فیلمساز است که باید از ساخته خود احساس رضایت کند.
برای من دستاورد اصلی این است که هم مخاطبان و هم فیلمسازان دیگر ساخته آخرم «شیار ۱۴۳» و «نفس» را دوست داشتهاند. من بازخوردهای بسیار مثبت منتقدینی که فیلمهای من را دوست داشتهاند را نیز در نظر میگیرم و شکی نیست که خوشحالتر خواهم بود، اگر طیف گستردهتری از مخاطب داشته باشم چرا که فقط برای خودم فیلم نمیسازم.
قهرمانان فیلمساز شما چه کسانی هستند؟
من از بسیاری فیلمسازان و حتی فیلمسازان ناشناس آموختهام، اما میتوانم بگویم مهمترین آنها «کیشلوفسکی» و «ایناریتو» هستند.
دوست دارید دنیا چه چیزی درباره زن بودن بداند و چه پیامی را میخواهید انتقال دهید؟
به عنوان یک فیلمساز که زندگی خود را در دوران جنگ نیز سپری کرده، مواجهه زنان و کودکان با مساله پیچیده جنگ دغدغه من بوده و این موضوع را در فیلمهایم نیز دنبال کردهام و تلاش کردهام صدای بلند این زنان و کودکانی باشم که همواره در زیر سایه جنگ در جستجوی ماهیت زندگی بودهاند و آرزوی معصومانه آنها برای زندگی، لزوم صلح را برای من و همچنین آنها غیرقابل اجنناب میکند.
«آنجلینا جولی» با فیلم «اول پدرم را کشتند» به نمایندگی از کامبوج، «رویا سادات» با فیلم «نامهای به رئیس جمهور» از افغانستان، «روث بورگوبلو» با فیلم «فضای میان» از استرالیا، «ماتی دو» با فیلم «عزیزترین خواهر» از لائوس، «آنهماری جاسر» با ساخت فیلم «واجب» از فلسطین،«کریستن تان» با فیلم «Pop Ayee» از سنگاپور، و«آنوشا سویشاکوپونگ» با فیلم «تا زمانی که هوا تاریک میشود» از تایلند، کارگردانان زنی هستند که امسال به نمایندگی از کشورهای آسیایی در بخش بهترین فیلم خارجی جوایز اسکار ۲۰۱۸ حضور دارند.
«نفس» روایت زندگی چهار کودک به نامهای بهار، نادر، کمال و مریم است که به همراه پدرشان غفور و مادربزرگ خود در دهه ۵۰ نفس میکشند! دنیای این کودکان، دنیایی پر از رویاهای زیبای کودکانه است و قرار است رنگ حقیقت به خود بگیرد
مهران احمدی، پانتهآ پناهی ها،گلاره عباسی، سیامک صفری، شبنم مقدمی، ساقی زینتی، محمدرضا شیرخانلو، سیده ساره نورموسوی، علی خان بابایی و جمشید هاشم پور ایفاگر نقشهای فیلم سینمایی «نفس» هستند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بامداد خمار»؛ عشق، طبقه و زبان تصویر
- هفت اثر جدید در راه شبکه نمایش خانگی
- نرگس آبیار خدای زدن به دل ماجراست
- «شبی که ماه کامل شد» به هند رفت
- نگاهی به سریال «سووشون» اقتباسی از رمان سیمین دانشور/ قابهای زیبای شیراز
- «بامداد خمار»؛ از کتاب ممنوعه تا پلتفرمهای سینمای خانگی
- پرداختن به آیین و فرهنگهای قشقایی در سریال تاریخی «سووشون»
- «بامداد خمار» مهرماه منتشر میشود
- نرگس آبیار، رییس هیئت داوران فستیوال TRT شد
- بیانیه ساترا درباره توقف پخش سریال «سووشون»
- واکنش کارگردان به توقیف سریالش و فیلتر نماوا/ نرگس آبیار: در برابر این حذف بیرحمانه، سکوت نخواهیم کرد
- پس از انتشار اولین قسمت «سووشون»؛ نماوا فیلتر شد
- با انتشار نامهای سرگشاده؛ نرگس آبیار از شورای پروانه نمایش استعفا داد
- با حکم وزیر ارشاد؛ اعضای جدید شورای پروانه نمایشِ فیلمهای سینمایی منصوب شدند
- تهیهکننده سریال «بامداد خمار»: حاشیه همیشه هست/ هدف همه ما مخاطب است
نظر شما
پربازدیدترین ها
- فوت خواننده پیشکسوت موسیقی نواحی گیلان/ ناصر مسعودی درگذشت
- نگاهی به فیلم «بیسر و صدا»؛ ایده خلاقانه، مسیر اشتباه
- حقایقی درباره بازمانده ساخته سیف الله داد/ماجرای توقیف فیلم بازمانده به دلیل حجاب!
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- «رابین هود»؛ افسانهی شیرین مرد شریف قانون شکن!
آخرین ها
- نگاهی به فیلم سینمایی «سامی»؛ دوربین به مثابه سمفونی برای سفری طولانی
- معرفی برندگان هیئت ملی نقد آمریکا ۲۰۲۵/ «یک تصادف ساده»؛ بهترین فیلم بینالمللی/ «نبردی پس از دیگری» ۵ جایزه گرفت
- ۱۵ اثری که برای فهرست اولیه اسکار فیلم بینالمللی شانس بالاتری دارند
- تأملی بر حضور نوری بیلگه جیلان در جشنواره جهانی فیلم فجر؛ داور غایب
- بیانیه کانون کارگردانان سینما درباره بازداشت سینماگران در مهمانی خصوصی
- واکنش رضا کیانیان به گزارش تاریخ سه هزار ساله زیر چرخ لودرها
- اعلام مستندهای دو بخش از نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت»
- واکنش کانون کارگردانان سینمای ایران به حکم جعفر پناهی
- شروودِ تالار وحدت؛ جایی که ماهان حیدری قهرمانان آینده را پیدا میکند
- تورج اصلانی داور جشنواره ترکیهای شد
- سروش صحت و علی مصفا «بیآتشی» را روایت کردند
- سام درخشانی هم استعفا داد
- نمایش موزیکال «رابین هود» / گزارش تصویری
- حلقه منتقدان فیلم نیویورک منتخبان ۲۰۲۵ خود را اعلام کرد/ «نبردی پس از دیگری»، بهترین فیلم شد؛ پناهی، بهترین کارگردان
- جشنواره جهانی فیلم فجر۴۳؛ در ایستگاه پایانی «درس آموختهها» بهترین فیلم شد/ جایزه ویژه داوران به کارگردان ژاپنی رسید
- «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» به چین میرود
- گاتهام ۳ جایزه به «یک تصادف ساده» داد/ «نبردی پس از دیگری» بهترین فیلم جوایز مستقل نیویورک شد
- بیانیه انجمن بازیگران سینما در واکنش به وقایع اخیر و هتک حرمت هنرمندان/ پژمان بازغی استعفا داد
- مصائب افزایش سن ، از جولیا رابرتز تا نیکول کیدمن
- تام استاپارد؛ نویسندهای که جهان را از نو صحنهپردازی کرد
- نگاهی به فیلم «پارتنوپه»؛ زیبایی از دست رفته
- توقیف سکوی پخش «بازمانده» پس از انتشار ویدیوی بدون مجوز
- «سمفونی باران» کلید خورد
- «ناتوردشت» به باکو میرود
- از جدال اندیشه تا لبخند روی ردکارپت
- گفت وگو با کارگردان مستند «مُک» به بهانه حضور آن در جشنواره سینما حقیقت
- «زوتوپیا ۲» رکورددار فروش جهانی سینما شد
- صدای بخش خصوصی را بشنوید؛ هوای آلوده با تعطیلی تئاتر تمیز میشود؟
- «رها» بهترین فیلم اول جشنواره گوا شد
- سنگرم اندازه همان کافه ام بود





