تاریخ انتشار:۱۳۹۹/۰۶/۱۵ - ۱۰:۳۶ تعداد نظرات: ۰ نظر کد خبر : 141720

سینماسینما: در آستانه روز ملی سینما، نویسندگان سایت سینماسینما آثار برتر منتخب خود در سینمای ایران را معرفی می‌کنند.

نویسندگان سینماسینما ۱۰ فیلم منتخب خود از بین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران را معرفی کرده‌اند و برای اولین انتخاب خود شرح کوتاهی نوشته‌اند.

دومین سری از این مجموعه به عزیزالله حاجی مشهدی و یزدان سلحشور اختصاص دارد که در زیر می‌خوانید:

 

عزیزالله حاجی مشهدی

۱. مادر، علی حاتمی

۲. اجاره نشین‌ها، داریوش مهرجویی

۳- باشو، غریبه کوچک، بهرام بیضایی

۴. جدایی نادر از سیمین، اصغر فرهادی

۵. دندان مار، مسعود کیمیایی

۶. ناخدا خورشید، ناصر تقوایی

۷. خانه دوست کجاست؟، عباس کیارستمی

۸. خانه پدری، کیانوش عیاری

۹. آژانس شیشه‌ای، ابراهیم حاتمی کیا

۱۰. ابد و یک روز، سعید روستایی

درباره مادر

به خاطر شخصیت به یاد ماندنی «مادر» (ترنجبین بانو، با نقش آفرینی زنده یاد رقیه چهره آزاد) که اگرچه در جریان داستانپردازانه ی اثر، حضور و ظهوری به ظاهر «پُرکُنش» ندارد، اما در عمل، در حکم مرکز ثقلِ داستان، به عنوان نیروی «پیش برنده» و محرکِ اصلی درام، عمل می کند و از جنبه ی روانشناختی نیز، به دلیل آشنایی عمیق و دیرینه با زوایای پنهان و آشکار شخصیت همه فرزندانش، نبض عاطفی – روحی یکایک آن ها را در دست دارد. شخصیتی که به عنوان «مادر» یا «مام میهن»، همه فرزندانش را با همه تفاوت های عاطفی، فرهنگی و اختلاف نظرها و سلیقه ها و نگاه های متفاوت شان، در خانه ی پدری گرد می آورد تا با خاطره خوشِ در کنار هم بودن و همدلی اعضای خانواده، چشم از جهان فرو بندد.

 

یزدان سلحشور

۱. باشو غریبه کوچک، بهرام بیضایی

۲. کمال‌الملک، علی حاتمی

۳. زیر درختان زیتون، عباس کیارستمی

۴. گاو، داریوش مهرجویی

۵. آرامش در حضور دیگران، ناصر تقوایی

۶. سرایدار، خسرو هریتاش

۷. گوزن‌ها [نسخه اصلی نه نسخه مجدداً فیلمبرداری شده]/ مسعود کیمیایی

۸. جدایی نادر از سیمین، اصغر فرهادی

۹. دونده، امیر نادری

۱۰. دستفروش، محسن مخملباف

درباره باشو غریبه کوچک

گرچه «باشو غریبه کوچک» فیلمی تقریباً جداافتاده از کل کارنامه سبکی بیضایی‌ست [منهای «عمو سبیلو» و تا حدی «رگبار»] و به رغم خاستگاهش که کانون پروش فکری‌ست با «سفر» نیز تفاوت‌های آشکار دارد و نقشِ سوسن تسلیمی در شکل‌دهی دیالوگ‌ها مسلم است، اما به شکل «شعبده‌گونه»ای «فیلمی در بهترین صورتِ بیانیِ بیضایی»ست که با دوری وی، از پیچیده‌گویی‌های سیاسی-فلسفی، به اثری سهل و ممتنع بدل شده است اثری که شایسته آن است که در رده نخست چنین فهرستی بنشیند.

لینک کوتاه

مطالب مرتبط

نظر شما


آخرین ها