به گزارش سینماسینما، ثریا قاسمی که ۲ روز پیش جایزه بهترین بازیگر زن مکمل برای بازی در فیلم «ویلاییها» را از پنجاه و هشتمین دوره جشنواره آسیاپاسیفیک دریافت کرد، درباره این جایزه معتبر گفت: دو سه روزی به واسطه برگزاری جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان مهمان شهر اصفهان بودم و روزی که این خبر اعلام شد، مطلع نشدم. فردای آن روز بود که در هتل یکی از بچههای رسانه این خبر را به من داد و تا پیش از آن مطلقا از چیزی اطلاع نداشتم.
این بازیگر پیشکسوت درباره اطلاعرسانی از کانال بنیاد فارابی و یا عوامل فیلم «ویلاییها» هم گفت: هیچ کس در این زمینه خبری به من نداد. چندی پیش هم برای همین فیلم «ویلاییها» به ژاپن رفته بودیم تا در جشنوارهای به مناسبت روز جهانی هیروشیما این فیلم هم به نمایش درآید. بعد از آن سفر بلافاصله به اصفهان آمدم و عملا از همه چیز بیخبر بودم. شاید دوستان فرصت نکردند در این زمینه به بنده اطلاع دهند.

بازیگر فیلم «ویلاییها» درباره ویژگی این فیلم که باعث شدهاست بهرغم حال و هوای دفاع مقدسی در جشنوارههای جهانی به خوبی دیده شود هم گفت: خیلی فیلم «ویلاییها» را فیلم دفاع مقدسی و جنگی نمیدانم. فیلمی بود که منیر قیدی با همراهی سعید ملکان آن را ساختند و وقتی بازی در آن به من پیشنهاد شد، بیش از هر چیز به معنای درونی و پرداخت آن به یک «زن چشمانتظار» علاقهمند شدم. زنی که اتفاقا کاملا جهانی است و مدام چشم بهراه عزیزان قربانیشده خود در معادلات جاهطلبانه سیاستمداران میماند؛ همین معنای دلپذیر است که برای مخاطب جهانی موضوعیت دارد، کمااینکه غیر از یک صحنه بمباران، هیچ صحنه جنگی و اکشن دیگری در فیلم نداریم. همه چیز حول چند ارتباط زنانه میان گروهی از زنان چشمبهراه در سالهای ۵۸ و ۵۹ میگذرد. زنانی که از تمام نقاط ایرانی گویی در یک مکان جمع شده بودند تا منتظر عزیزانشان باشند. این انتظار مختص زن ایرانی نیست و هر زن دیگری چه مادر و چه خواهر در هرکجای دنیا با آن آشنا است.
سایه جنگ از سر جهان کم نمی شود
قاسمی تاکید کرد: با شنیدن خبر دریافت این جایزه نه برای خودم که برای فیلم «ویلاییها» خوشحال شدم که به این واسطه میتواند بهتر دیده شود. هرچند متاسفانه سایه جنگ هیچ گاه به طور کامل در جهان از بین نخواهد رفت اما به هر حال این فیلم میتواند تصویرگر زنان درگیر در جنگ در تمام نقاط دنیا باشد.
این بازیگر پیشکسوت در پایان درباره اینکه درخشش چندباره بازیگران ایرانی در جشنواره آسیاپاسیفیک چه تاثیری میتواند بر آینده سینمای ایران داشته باشد، گفت: واقعا نمیدانم و نمیتوانم هم پیشبینی کنم. در همین اندازه خوشحالم که این افتخار توسط من برای فیلم «ویلاییها» رقم خورده است. از آینده هیچ خبری ندارم.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- با حضور کمرنگ سینمای ایران؛ نامزدهای هفدهمین جوایز سینمایی آسیاپاسیفیک معرفی شدند
- تصویربرداری سریال «حکم رشد» ادامه دارد/ تدوین همزمان
- «حبس مجرد» با بازی ثریا قاسمی کلید خورد
- خبرهایی از فیلم «حرف آخر»/ معرفی بازیگران
- «ویلاییها» راهی هندوستان میشود
- رونمایی از «بانو» با حضور ثریا قاسمی
- حضور «آستیگمات» با بازی باران کوثری در جوایز آسیاپاسفیک
- نقشآفرینی ثریا قاسمی با گریمی متفاوت در یک فیلم سینمایی + عکس
- نامزدهای دومین سمپوزیوم طراحی صحنه و لباس مشخص شدند
- فیلمهای نوروزی تلویزیون مشخص شدند
- مادرانی که در قاب سینمای ایران ماندگار شدند / از رقیه چهرهآزاد و نادره تا جمیله شیخی
- ثریا قاسمی و مریم امیرجلالی جلوی دوربین «هیات مدیره» رفتند
- ثریا قاسمی در گفتوگو با سینماسینما/ اگر در جشنواره فجر فیلم هم داشته باشم، در این رویداد حاضر نخواهم شد
- شروع مراسم آسیاپاسیفیک با یاد عباس کیارستمی/ شانس سینماگران ایرانی برای کسب جایزه
- نامزدی کانادا در آسیاپاسفیک با انیمیشنی درباره ایران
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





