حسین علیزاده آهنگساز معتقد است فیلم سینمایی «نفس» اثری خوب و قابل تامل است و در سینمای ایران شبیه ندارد چراکه برآمده از اندیشه است.
به گزارش سینماسینما، حسین علیزاده موسیقیدان که به تازگی به تماشای فیلم «نفس» به کارگردانی نرگس آبیار نشسته است، این اثر سینمایی را تحسین کرد و گفت: فیلم سینمایی «نفس» اثری خوب ، کاملا ایرانی و قابل تامل است و معتقدم نمی توان بی تفاوت از کنار این فیلم گذشت.
وی تاکید کرد: به نظرمن کارگردان به خوبی توانسته از داشته های وطنی مانند لوکیشن های فیلم، فضای خانواده های ایرانی و … در ساخت فیلم بهره ببرد.
علیزاده با اشاره به این مطلب که فیلم سینمایی «نفس» اثری است که در سینمای ایران شبینه ندارد گفت: از دیدن فیلم لذت بردم و معتقدم که این فیلم در سینمای ایران شبیه ندارد و من به یک تعبیری «نفس» را فیلم اندیشه می بینم.
آهنگساز فیلم «دلشدگان» با اشاره به کاربرد انیمیشن در روایت این فیلم سینمایی تاکید کرد: کارگردان با به کارگیری درست هنر انیمیشن در برخی از لحظه های فیلم، به خوبی توانسته تخیل، فانتزی و افکار دختر بچه را نشان دهد و بیننده بین خیال و واقعیت همواره حضور دارد و از دنیای کودکانه جدا نمی شود.
این موسیقیدان متذکر شد: نکته دیدنی و قابل تامل در فیلم «نفس» توجه به این مطلب بود که تلخی های فیلم مانند جنگ و ماجرای غم انگیز مرگ بهار با سرخوشی، عشق و اشتیاق برای زندگی همراه است. ضمن اینکه کاراکتر بهار در این فیلم شخصیتی مستقل دارد و با این استقلال در شخصیت پردازی، تفکر و فانتزی خلاقی از خود به مخاطب عرضه می کند.
آهنگساز موسیقی فیلم «تنها دوبار زندگی می کنیم» درباره شخصیت پردازی بازیگر کودک در فیلم «نفس» گفت: کارگردان در شخصیت پردازی بهار آنقدر او را مستقل نشان داده که وقتی می خواهد تخیل کند سراغ ابزارهای کودکی خود برای خلق این تخیل می رود که این استقلال در تخیل بهار مرا تحت تاثیر قرار داد.
علیزاده تاکید کرد: همانطور که اشاره کردم فیلم «نفس» اثری کاملا ایرانی است و فضاهای مختلف کشور در موقعیت های مختلف را به تصویر کشیده شده و اساسا یکی از نکات مثبت فیلم در فضاسازی و کارگردانی توجه به بومی نگری از سوی کارگردان است و همین ویژگی است که فیلم را منحصر به فرد کرده است. این در حالی است متاسفانه معمول شده وقتی خالق اثر می خواهد کمی انتزاعی فکر کند به المان های غربی رو می آورد. اما نرگس آبیار با درنظرگرفتن المان های ملی حرفی کاملا ایرانی را بیان کرده است.
وی در توضیح المان های ملی گرایانه به کاربرده شده در فیلم «نفس» گفت: معمولا وقتی هنرمندان می خواهند یک پدیده را پیشرفته و مدرن نشان دهند، از جلد ایرانی بودن خود خارج می شوند و سراغ فضاسازی های غیر ایرانی می روند. اما کارگردان این فیلم سینمایی به درستی از عهده ساخت فیلمی پر قدرت چون «نفس» برآمده است.
آهنگساز فیلم «ملکه» تصریح کرد: با نگاه دقیق به نوع انتخاب لوکیشن می توان به کارگیری درست از فضاهای بومی در این شهر پی برد و من به شخصه از اینکه بخشی از فیلم در کوچه پس کوچه های یزد روایت می شد، لذت بردم.
حسین علیزاده آهنگساز و موسیقیدان ایرانی درباره موسیقی فیلم «نفس» گفت: من همیشه بر این نکته تاکید دارم که وقتی فیلم ایرانی ساخته می شود بهتر است جنس موسیقی هم ایرانی باشد و از المان های خودی نیز در آن استفاده شود و باید بگویم که موسیقی فیلم «نفس» خوب بود و بر فیلم نیز نشسته بود. اما تخیل و فانتزی دختر به اندازه ای خوب و با قدرت بود که جغرافیا برای فیلم تعیین نمی کند.
وی در پایان صحبت های خود یادآور شد: با فیلم «نفس» به یک دنیای دیگر وارد شدم و جلوه های تازه ای از یک فیلم ایرانی را مشاهده کردم.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «بامداد خمار»؛ عشق، طبقه و زبان تصویر
- هفت اثر جدید در راه شبکه نمایش خانگی
- نرگس آبیار خدای زدن به دل ماجراست
- «شبی که ماه کامل شد» به هند رفت
- نگاهی به سریال «سووشون» اقتباسی از رمان سیمین دانشور/ قابهای زیبای شیراز
- «بامداد خمار»؛ از کتاب ممنوعه تا پلتفرمهای سینمای خانگی
- پرداختن به آیین و فرهنگهای قشقایی در سریال تاریخی «سووشون»
- «بامداد خمار» مهرماه منتشر میشود
- نرگس آبیار، رییس هیئت داوران فستیوال TRT شد
- بیانیه ساترا درباره توقف پخش سریال «سووشون»
- واکنش کارگردان به توقیف سریالش و فیلتر نماوا/ نرگس آبیار: در برابر این حذف بیرحمانه، سکوت نخواهیم کرد
- پس از انتشار اولین قسمت «سووشون»؛ نماوا فیلتر شد
- ادای احترام به بزرگانی چون شما وظیفه ماست
- از مراسم بزرگداشت، بینیازم/ انتقاد حسین علیزاده از جشنوارهی موسیقی فجر
- با انتشار نامهای سرگشاده؛ نرگس آبیار از شورای پروانه نمایش استعفا داد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی





