پروانه معصومی گفت: همیشه اعتقاد داشته‌ام که باید تحت هر شرایطی در سینما، حجاب خود را حفظ کنم.
به گزارش سینماسینما، پروانه معصومی بازیگر سینما و تلویزیون کشورمان، با نام پیشین سکینه کبودرآهنگی، متولد ۱۳۲۳ در تهران است. او تحصیلاتش را در دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه شهید بهشتی تمام کرد.
نخستین بار در سال ۱۳۵۰ در فیلم کوتاه «سفر» بازی کرد. کارنامه پروانه معصومی پر است از کارهای مختلف سینمایی و تلویزیونی. از «ناخدا خورشید» ناصر تقوایی و «گل های داودی» رسول صدرعاملی گرفته تا «جهیزیه ای برای رباب» و «شکوه یک زندگی».
معصومی همچنین کارهای متعددی در عرصه بازیگری تلویزیون دارد که معروف ترین آن بازی در سریال به یادماندنی «یوسف پیامبر» ساخته فرج الله سلحشور است. وی در ۶ سریال تلویزیونی و ۲۶ فیلم سینمایی مقابل دوربین کارگردانان رفته است.
اما یکی از نکات مهم در مورد پروانه معصومی این است که وی رکورددار دریافت سیمرغ از جشنواره فجر، در میان بانوان دهه ۶۰ است.
در آن زمان که زنان ها کمتر به عنوان نقش اول در سینما بازی می‌کردند، معصومی در سال ۶۳ برای بازی در فیلم «گل های داوودی» صدرعاملی و در سال ۶۵ برای بازی در فیلم های «شکوه یک زندگی» و «جهیزیه ای برای رباب» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن جشنواره سوم و پنجم را دریافت کرد.
به دلیل نزدیک بودن به برگزاری سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر، با این بانوی رکورددار سینمای ایران در دریافت سیمرغ در دهه ۶۰ گفتگو کرده ایم که نکات مهم آن به شرح زیر است:
مشروح گفتگوی ما با پروانه معصومی را در ادامه بخوانید؛
*خانم معصومی؛ در خصوص دریافت اولین سیمرغ خود در جشنواره فجر بگویید.
سال ۶۳ بود که در فیلم «گل های داودی» آقای رسول صدرعاملی بازی کردم و در آن سال آن فیلم به جشنواره سوم فیلم فجر راه یافت. یادم هست که گروه بسیار منسجمی داشتیم و کار به خوبی پیش می رفت. من در هنگام بازی فقط به این فکر می کردم که کاری انجام دهم که مردم با آن ارتباط برقرار کنند و به هیچ عنوان برای دریافت سیمرغ بازی نکردم. زمانی که مراسم اختتامیه برگزار شد، من در آنجا نبودم و در آن سال نتوانستم خودم جایزه ام رابگیرم.
*جایزه آن سال چه بود؟
یک لوح تقدیر.
* یعنی جایزه نقدی نداشت؟
نه؛ در آن سال این موضوعات مرسوم نبود و دستمزد بازی ها در این حد نبود.
* از صحنه های فیلم «گل های داودی» سکانسی را به خاطر دارید؟
آن کار جذابیت زیادی داشت. یکی از سکانس های فیلم در نیمه شبی اتفاق می افتاد که من باید از خواب بیدار می شدم و ناگهان به سمت فرزندم می رفتم. قبل از فیلمبرداری به من گفته شد که این سکانس باید بدون حجاب انجام شود، به دلیل اینکه در خانه و در نیمه شب بود. من با این موضوع مخالفت کردم؛ چون اعتقاد داشتم که باید تحت هر شرایطی در سینما حجاب خودم را حفظ کنم.
* آن روزها شرایط بازی برای بانوان چگونه بود؟
به هیچ عنوان شرایط راحتی نداشتیم. به عنوان مثال برخی بازیگران می گفتند که چگونه در یک صحنه فیلم سینمایی، بازیگر زن با روسری بخوابد. اما همیشه اعتقاد من این بود که ما باید از اصول پیروی کنیم. اصل یک فیلم و داستان آن مهم است و این موضوعات را باید طبق قوانین رایج در جمهوری اسلامی رعایت کرد.
* شما در سال ۶۵ هم سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را دریافت کردید و از این بابت در آن سال ها رکورددار بودید.
بله؛ در آن سال ها زنان بازیگر هنوز جایگاه درستی نداشتند و به سختی جایزه می گرفتند. یادم هست که در روز مراسم اختتامیه جشنواره فجر پنجم، با برخی دوستان در سینما لاله زار در حال فیلم دیدن بودیم. پیش خودم گفتم بهتر است در مراسم اختتامیه شرکت کنم.دوستانم گفتند که شانسی برای دریافت سیمرغ نداری، اما بازهم من خودم را به مراسم اختتامیه رساندم. در مراسم شرکت کردم و به شکلی ناباورانه برای دو فیلم «شکوه یک زندگی» و «جهیزیه ای برای رباب» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را دریافت کردم. در آن لحظه بسیار شگفت زده شدم.
* پس برای اولین بار بود که بالای سن رفتید و جایزه گرفتید؟
بله درست است؛ چون برای فیلم آقای صدرعاملی در سالن نبودم؛ اما این جایزه برایم تلخ بود. به دلیل اینکه یکی از دوستان به من کنایه زد و گفت این جایزه حق تو نبود. این جمله باعث شد حلاوت جایزه ام از بین برود.
* هم اکنون شرایط سینمای ایران را برای بانوان چگونه می بینید؟
شرایط بسیار خوب است و فضا برای کار کردن و هنرنمایی مهیاست.
* آیا در آن سال‌ها رویکرد جشنواره فجر انقلابی‌تر نبود؟
در نظر داشته باشید که شرایط جامعه کاملا متفاوت شده است. به هر حال، باید گفت که بعد از دفاع مقدس به مراتب کارهای بهتری با رویکرد توجه به مبانی انقلاب اسلامی ساخته شد و کارهای سینمایی پیشرفت محسوسی داشت.
* در این سال‌ها جشنواره فیلم فجر را دنبال می‌کنید؟
من به خاطر نوع زندگی‌ام اغلب در شمال کشور زندگی می‌کنم؛ اما اگر در زمان جشنواره، در تهران ساکن باشم حتما دنبال خواهم کرد. البته امسال هم در جشنواره فیلمی ندارم.
* در حال حاضر در فیلمی حضور دارید؟
یک کار سینمایی و یک کار تلویزیونی دارم که فعلا نمی‌توانم درباره آنها اطلاعاتی به شما بدهم.
* در پایان صحبت خاصی دارید؟
فقط امیدوارم بتوانیم سینمایی داشته باشیم که بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- مهدی مسعودشاهی درگذشت
- انتقاد سازندگی از گفتوگوی کمال تبریزی با ایسنا/ داوران بر اساس مصلحت رای دادند نه کیفیت
- جشنواره علیه جشنواره
- انتقاد صریح کمال تبریزی و علیرضا رییسیان از بهرام رادان
- به بهانه نامساعد بودن شرایط جوی جنوب کشور؛ اختتامیه تجلی اراده ملی فیلم فجر ۴۳ در پردیس ملت برگزار میشود
- پاسخهای آشتیانیپور به شبهات رأیگیری مردمی جشنواره فیلم فجر
- درباره متن و حاشیه داوری جشنواره فیلم فجر؛ کمال تبریزی: حس کردم جلسات داوری شنود میشود/ فشار از بیرون مانع پخش «قاتل و وحشی»
- یک یادداشت در هفت پرده
- فرهیختگان ادعا کرد: شعبدهبازی در آرای مردمی؟/ ابهام در انتخاب فیلم برگزیده تماشاگران جشنواره فجر
- پیام حسن پورشیرازی به مصطفی زمانی؛ از تو آیین و رسم جوانمردی آموختم
- واکنش شهاب حسینی به جوایز جشنواره فجر؛ میلی بودن جشنواره به یقین همگان رسیده است
- «خدای جنگ» سیمرغ ویژه جشنواره فجر را نپذیرفت
- برگزیدگان جشنواره فیلم فجر معرفی شدند؛ سعید خانی: «قاتل و وحشی» را اکران کنید/ مصطفی زمانی سیمرغش را با حسن پورشیرازی تقسیم کرد
- حاشیههای جشنواره فیلم فجر/ ادامه حسرت تماشای یک فیلم پس از ۵ سال و نامزدهای پرسش برانگیز
- ایستگاه پایانی؛ ایدههایی که هدر رفت و سرمایههایی که بر باد شد
نظرات شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- به کارگردانی گرتا گرویگ؛ مذاکره مریل استریپ برای نقش اصلانِ «نارنیا»
- مرگ بازیگر سرشناس هالیوود؛ وال کیلمر درگذشت
- خبرهایی از «جزیره آزاد» و «ذرات آشوب»
- «موسی کلیمالله»؛ دومین فیلم پرفروش اکران نوروزی
- «در سرزمین برادران» در فرانسه اکران میشود
- رکوردشکنی «پایتخت ۷» در تلوبیون؛ ۳۳۰ میلیون دقیقه تماشا و ۶۶۰ هزار کاربر همزمان
- فوت بازیگر آمریکایی؛ ریچارد چمبرلین درگذشت
- بزرگداشت رخشان بنیاعتماد برگزار شد
- نگاهی به فیلم عزیز؛ فیلمی قابل احترام
- عیدی ویژه همراه اول بهمناسبت عید فطر
- پرفروشهای سینما در هفته اول نوروز/ هیچ کدام از فیلمهای نوروزی، یک میلیون تماشاگر نداشتند
- آکادمی اسکار عذرخواهی کرد
- «میراث» در جشنواره هاتداکس رقابت میکند
- تازهترین ساخته هادی محقق به چین میرود/ اولین حضور جهانی «دِرنو» در جشنواره پکن
- یک جایزه برای آیدا پناهنده؛ جشنواره فرانسوی به «در انتهای شب» جایزه داد
- یک واکنش دیرهنگام؛ بیانیه آکادمی داوری در پی خشونت علیه برنده اسکار
- پس از ۴ دهه برگزاری در یوتا؛ جشنواره ساندنس به کلرادو میرود
- فرشته سقوط کرده/ نگاهی به فیلمنامه «هیات منصفه شماره ۲» با بررسی عناصر مشترک درامهای دادگاهی
- «داستان سلیمان»؛ یک داستان واقعی از هزاران پناهجوی جهان
- «یک نبرد پس از دیگریِ» دیکاپریو کوتاهتر شد!
- یک عشق بی رحم،مجازات اعدام را در بریتانیا لغو کرد
- اکران آنلاین «زودپز» در شبکه نمایش خانگی
- نتفلیکس با «صد سال تنهایی» به یک رمان کلاسیک «غیرقابلاقتباس» جان میبخشد
- «ذهن زیبا»؛ اتفاقی زیبا در تلویزیون
- اسرائیل، کارگردان برنده اسکار را بازداشت کرد
- یک جایزه برای مجری اسکار؛ کونان اوبراین، جایزه مارک تواین را گرفت
- برای دستاوردهای یک دهه فعالیت حرفهای؛ بالاترین تجلیل سینمایی بریتانیا از تام کروز
- داوری فیلمساز ایرانی در جشنواره مورد تایید اسکار
- نگاهی به «اکنون»/ هنرِ شنیدن
- «بیگانه» کامو مقابل دوربین کارگردان فرانسوی میرود
سینما سینما
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایگاه خبری تحلیلی سینما سینما می باشد و نقل مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع می باشد.
طراحی وب سایت و بهینه سازی وب سایت دنیای وب
فیلم گلهای داودی اثر ارزشمندی است که در طول زمان حالت سازندگی رادر شخصیت مخاطبان ایجاد میکند در صحنه ای که داود رشیدی با گستاخی وبی پروایی با سرکار نگهبان بر سر دادن مواد مخدر به هم سلولیش گلاویز میشود پیام فیلم اینست که حتی فداکاری هم نیاز به خویشتن داری وتدبیر دارد تا پشتوانه صبر وتحمل باشد ومشکلات کم تلفات تر حل شود یا جایی که مادر به دروغ سرکار استواررا جای پدر به پسرنابینایش معرفی میکند این قضیه را بیان میدارد که طبق میل افراد ضعیف رفتار کردن کمک به انها نیست بلکه انها را بیشتر دررویا وتوهم فرو بردن است تدبیر گرمای زندگی است زندگی بی تدبیر نابود باد باد اتش از گرمی چو افتد دودباد