برداشت از نمایشنامه «رومئو و ژولیت» نوشته «ویلیام شکسپیر» تا آنجا آزاد میشود که رومئو را در اسرائیل و ژولیت را در فلسطین، پشت دیوار بلند مرزها و قوانین سیاسی زندانی کند.
به گزارش سینماسینما، اجرای ۸۰ دقیقهای نمایش «رومئو و ژولیت» در سیوهفتمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر در حالی در تالار «حافظ» دوسویه روی صحنه رفت که بخشهایی از این اجرا به زبان عربی بود و هیچ ترجمهای برای آن انجام نشد و این باعث شد اغلب تماشاگران با آن ارتباط برقرار نکنند.
صحنههای پر از تحرک و ۲۶ بازیگری که از آغاز کار روی صحنه حضور داشتند، این اجرا را به یکی از اجراهای پُر بازیگر این جشنواره تئاتر تبدیل کرد.
به نظر میرسد توپ فوتبال به گونهای یک نماد بین دو سرزمین در نظر گرفته شده، به خصوص زمانی که قرار است حکم «رومئو و ژولیت» را در انجمن شهر اجرا کنند یا در جلسات دیگر انجمن شهر برای قربانی دادن، توپ در وسط دو گروه قرار میگیرد!
از سوی دیگر بی آبی شدید در سرزمینی که همه اتفاقات آن در دو طرفِ دیواری بلند با نوشتههایی به زبان عربی رخ میدادند، در عین تراژدی عاشقانه رومئو و ژولیت و قوانین سخت و جزایی که یک عشق میتوانست برای مردم آن سرزمین میتواند به دنبال داشته باشد، از مواردی بود که در این اجرا به آن توجه شده بود.
اجرای این تئاتر به حدی برخی بازیگران آن را تحت تأثیر قرار داده بود که بعد از پایان آن و کشته شدن رومئو آنها نیز گریه میکردند.
میلاد کاشانی «رومئو و ژولیت» را در سرزمینی متفاوت خلق کرد و مسعود صفری آن را طراحی و کارگردانی کرد. ساجد اندرون، مهسا ستودهنژاد، منا بارانی، مهتا قجاوند، علیرضا سعیدی، مجید بخششیان، محمدرضا لبیب، نینا گودرزی از بازیگران این اجرا بودند.
الهام کردا و گلاب آدینه از مهمانان این اجرا بودند.
تراژدی «رومئو و ژولیت» اثر ویلیام شکسپیر عشقِ ناکام دو جوان را روایت میکند که قهرمانان آن نمایشنامه دختر و پسری از دو خانواده بزرگ و رقیب در شهر ورونا هستند که با یکدیگر دشمنی و اختلاف دیرینه دارند. رومئو از خاندان مونتگیو است، به امید ملاقات با رزالین، دختری که رومئو دلباختهاش شده، به ضیافت لرد کپیولت میرود، اما رومئو با دیدن ژولیت دختر لرد کپیولت، رزالین را فراموش میکند.
رومئو و ژولیت در تلاش برای رسیدن به یکدیگر به بنبست میرسند. در این میانه خانوادههای آن دو که کینهای دیرینه از هم دارند، آتش اختلافاتشان بالا میگیرد و رومئو ناخواسته باعث مرگ تیبالت از خانواده کپیولت میشود و کار را بدتر میکند. حاکم ورونا دستور میدهد که رومئو شهر را ترک کند. خانواده ژولیت که از ازدواج مخفیانه او با رومئو که با وساطت لارنس راهب صورت گرفته بی خبرند، ژولیت را به این امر میکنند که با خواستگارش، کنت پاریس ازدواج کند. سرانجام با رخ دادن اتفاقاتی خونین و کشته شدن رومئو و خودکشی ژولیت، خانوادهها با یکدیگر دست دوستی میدهند و نفرت دیرینه دو خاندان پایان میگیرد.
منبع: ایسنا

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- انتقاد عباس یاری از تبلیغات مخرب شهرداری تهران
- از انیمیشن به عنوان یک رسانه هنری برای جذب گردشگر استفاده کنیم
- «زن و بچه» سعید روستایی به کن دعوت شد
- تعطیلی موقت پردیس تئاتر باغ کتاب تهران
- آکادمی علوم سینمایی اوراسیا آغاز به کار کرد
- به خاطر یک عمر دستاورد سینمایی؛ موسسه فیلم آمریکا به فرانسیس فورد کوپولا جایزه میدهد
- آیا «پایتخت ۷» حقوق حیوانات را زیرپا گذاشته بود؟
- امشب به صرف بورش بدون خون به روایت نازنین؛ صابر ابر و الهام کردا دوباره همبازی میشوند
- تولد یک سینماگر درخشان ازبکستانی
- معرفی بازیگران فیلم تازه اصغر فرهادی
- فیلمی که هنوز عنوانش اعلام نشده؛ اثر جدید اصغر فرهادی در پاریس
- پوستر رسمی جشنواره کن منتشر شد
- با حکم رئیس سازمان صداوسیما؛ رمضاننژاد رئیس جدید ساترا شد
- سینماحقیقت در نمایش خانگی
- چشم سینماهای آمریکا به گیشه تابستانی/ هالیوود نگران افزایش قیمت بلیت سینماها شد
- فستیوال «کوچه» برگزار می شود
- حسین سلیمانی داور جشنواره ایتالیایی شد
- «یخ بستگی»؛ نمایشی که شنبهها سانس فوقالعاده دارد
- تأملی بر فیلم «صیاد» و بازنمایی یکی از مؤمنترین فرماندهان ایران/ صیاد در آیینه سینما
- موفقیت بینالمللی نمایش «مستطیل» در امارات
- «دورهمی زنهای دیکتاتورها» در تالار حافظ
- اولین جایزه بهرام/ یادداشت جواد کراچی درباره زندهیاد بهرام صادقیمزیدی
- «غبارزدگان» رونمایی شد
- شروین حاجیپور تیتراژ ابتدایی «وحشی» را خواند
- اولین نمایش جهانی «چشم در برابر چشم» در جشنواره ترایبکا
- با حضور داور ژاپنی جشنواره کن؛ هیات داوران جشنواره فیلم و عکس «پنج» معرفی شدند
- یک «پایتخت» غیرمعمولی/ فصل هفتم «پایتخت» جزو فصلهای موفق نبود
- انصراف شهاب حسینی از انتخابات خانه تئاتر/ هیات مدیره جدید انتخاب شد
- نمایش و نقدِ «مصائب شیرین ۲» در سینما اندیشه
- سوگ، فقدان و زوال با طنز؛ آیا «کفنها» آخرین فیلمِ دیوید کراننبرگ میشود؟