وحیدرضایی در نیشخط نوشت : بعضی ها فکر می کنند فقط داور باید دقت کند اما از داورها مهم تر سانسورچی ها هستند که باید دقت لازمه را بکنند.البته این را هم بگویم که فقط در کشور ما شغلی به نام سانسورچی بودن وجود دارد.اگر در کشورهای دیگر از شما بپرسند چه کاره اید؟ و شما بگویید مخلص شما سانسورچی هستم! احتمالا اول دستی به سرتان می کشند و بعد بوستان می کنند و می گویند آخی عزیزم خیلی وقته اینطوری ای؟! همراه داری؟! بعد هم احتمالا بدون دریافت هیچ هزینه ای شما را در بخش قطع امیدی های مراکز درمانی بستری می کنند…
خب ما به کشورهای دیگر کاری نداریم.در کشور ما شغل شریفی وجود دارد به نام سانسورچی بازی ها.سانسورچی بازی ها باید دقت خیلی بالایی داشته باشد حتی از داور هم بیشتر.باز اگر آقای داور در زمین بی دقتی ای بکند هواداران تیم ها به ایشان تذکر می دهند که داور دقت کن! و اگر باز هم داور بی دقتی بکند هواداران با یک قوطی ای سنگی نارنجکی لیزری چیزی به هر حال ایشان را متوجه بی دقتی اش می کنند…
اما در اتاق بخش سانسور صدا و سیما کسی نیست که به آقا یا خانم سانسورچی تذکر بدهد که حواسش را جمع کند. در واقع یک بی دقتی کوچک کافی است تا لپ رنگ شده ای، بازوی از توی آستین بیرون مانده ای، موی افشانی چیزی از تلویزیون پخش شود و ملتی را به قهقرا ببرد و باعث آلودگی جسمی جوانان و بی تربیتی و بی ادبی و بی نزاکتی و اعتیاد و انواع و اقسام بیماری ها و دردسرها و پلیدی ها و پلشتی ها شود.پیش خودمان بماند فکر کنم حقوقشان هم خیلی بالا باشد…
اما سوالی که پیش می آید این است که سانسورچی ها موقع پخش تصاویر بد و زشت باید چه کار بکنند که این تصاویر از آنتن خارجی ها نیاید روی آنتن ما و مشکلات مذکور پیش بیاید؟ در جواب باید بگویم که باید یک سری تصاویر ثابت توی دست و بالشان باشد که سریع بگذارند جای آن تصاویر بد.مثلا تصویر آقایی که دارد می خندد یا تصویر یکی از بازیکنان که به شدت آسیب دیده.در واقع ما باید فکر کنیم که آن آقا از اول تا آخر بازی دارد می خندد و فیلمبردار هم فامیلشان است که دوربین را همش می گیرد رویش.اصلا هم اشکال ندارد که تصویر بازیکن آسیب دیده ای را هی پخش کنند، اصلا دل کسی ریش نمی شود و اصلا خانواده اش ناراحت نمی شوند….
یعنی می خوام بگم که شما می دونید چی جوری میشه سانسورچی شد؟ رشته تحصیلی ای چیزی می خواد یا فقط با پارتی میشه؟
🔹قطع رابطه می کنم پس هستم!
بعد از قطع رابطه عربستان و یک سری کشورهای دیگر منطقه با قطر، یک سری کشورهای دیگر هم تصمیم گرفتند یک کاری کرده باشند و چهار جا اسمشان آورده شود.یکی از این کشورها مالدیو بود.مالدیو که هنوز داغ هفده تا گل خورده از ما را بر پیشانی اش دارد تا متوجه شد یک جورهایی اسم ایران هم وسط است با خودش گفت بگذار من هم یک قطع رابطه ای بکنم تا دلم خنک شود…
از آن طرف یک سری کشورهای دیگر هم هستند که احتمال دارد با قطر قطع رابطه کنند که از میان آن ها می توان به جیبوتی اشاره نمود.اگر به خاطر داشته باشید جیبوتی بعد از اینکه روابطش را با ایران قطع کرد ضربه سنگینی به اقتصاد و سیاست داخلی و خارجی ما وارد شد و واقعا همه جوره فلج شدیم.امیدواریم جیبوتی این بار لااقل به قطر رحم کند…
یعنی می خوام بگم که در بازی های سیاسی سیاستمداران به آنچه که نمی توان خندید قطع رابطه ها و دیوارکشی ها و تهدیدهاست.اما خب می شود یک ستون را پر کرد…
منبع: روزنامه قانون
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نقدی علمی بر عملکرد صدا و سیما
- «ذهن زیبا»؛ اتفاقی زیبا در تلویزیون
- وقت اعتراض به توقیف و ممیزی نرسیده است؟!
- با سانسورچی همراه نشویم، بر سرش فریاد بزنیم
- علیرضا رئیسیان مطرح کرد؛ مرگ مغزی سینمای ایران بر اثر یک شوک غیرعادی
- سانسور عجیب در سریال زخم کاری که خبرساز شد
- سروش صحت و کتاب باز با سالن پر در کانادا؛ آقای تلویزیون! کی ضرر میکند، من یا تو؟
- کانون کارگردانان سینما بیانیه داد؛ نمایش خانگی تعطیل خواهد شد/ هشدار کانون کارگردانان سینما به مجلس
- رفتار غیرمرسوم صداوسیما در قبال یک سریال نمایش خانگی
- آیا سیر تطور نمایش خانگی، کابوسی برای تلویزیون و سینماست؟
- نگاهی به چند مجموعه ماندگار مذهبی؛ چرا این سریالها مدام تکرار میشوند؟
- سلیم غفوری قائممقام معاون سیما شد/ صادق یزدانی حکم گرفت
- آیا وزارت ارشاد همچنان پای مواضع خود میماند؟
- واکنش کارگردان «دینامیت» به نامه ساترا؛ من همچنان به صحت این نامه شک دارم/ این نامه تفرقه برانگیز است
- واکنش تهیهکننده «یاغی» به نامه ساترا/ این نامه تلاشی برای محدود کردن پلتفرمهای داخلی است
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





