ساناز بیان که فیلم -تئاتر «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» او مدتی است عرضه شده معتقدست گرچه تئاتر را باید روی صحنه دید ولی تولید فیلم- تئاتر هم ضروری است.
به گزارش سینماسینما، ساناز بیان، نویسنده و کارگردان نمایش «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» با اعلام این خبر که این فیلم- تئاتر از اجرای سال ۱۳۹۴ که در تماشاخانه «باران» روی صحنه رفت تولید شده به خبرنگار مهر گفت: یک هفته است که این فیلم- تئاتر به بازار آمده اما فردا ساعت ۲۰ جشن امضای این فیلم با حضور عوامل اجرایی برپا می شود.
وی با بیان اینکه فیلم – تئاتر نمی تواند جایگزین یک اجرای صحنه ای باشد، توضیح داد: فیلم – تئاتر جانشینی برای تماشای زنده یک اثر نمایشی نیست و تئاتر را حتما باید دید، اما این اتفاق نمی تواند مانع تولید فیلم- تئاتر باشد یعنی نمی شود گفت چون تئاتر را باید روی صحنه دید پس فیلمش تولید نشود. ضمن اینکه همه جای دنیا فیلم – تئاتر تولید می شود اما با این علم که تماشای تئاتر روی صحنه دقیق تر است.
این کارگردان و نویسنده ادامه داد: یکی از آسیب های فیلم- تئاترها این است که ممکن است نظر کارگردان تلویزیونی فیلم- تئاتر به نظر کارگردان تئاتر نزدیک یا دور باشد. من به اصلان شاهابراهیمی کارگردان تلویزیونی این کار گفتم چون میزانسن های اجرا یک تعادلی دارد دوربین ها را در سمت چپ و راست صحنه به شیوهای بچیند که این تعادل رعایت شود. یا اینکه من این اجرا را اجرای کلوزآپ نمی دانم و باید نماها باز باشد. به هر حال ممکن است کارگردان تئاتر از بخش هایی از فیلم کارش راضی نباشد اما از سوی دیگر یکی از غبطه های همیشگی اهالی تئاتر این است که تئاتر هنری میراست و فیلم – تئاتر برای آنها دلخوشی است.
وی درباره این پیشنهاد خبرنگار مهر که به جای تولید فیلم- تئاتر با همکاری کارگردان تلویزیونی و کارگردان تئاتر میزانسن هایی برای فیلم اجرا طراحی و چند جلسه تمرین و فیلمبرداری از کار صورت بگیرد نیز بیان کرد: من با این پیشنهاد بسیار موافق هستم. علیرغم نزدیکی تئاتر و سینما به هم و اینکه تئاتر مادر معنوی سینماست اما این دو مدیوم با هم تفاوت هایی دارند و زبانشان متفاوت است. به نظرم اینکه اجرایی برای تبدیل به فیلم- تئاتر با میزانسن های متفاوت تر تمرین شود و در تعامل دو کارگردان این اتفاق بیفتد خروجی مطلوب تری دارد.
این نویسنده و کارگردان در انتها با بیان این موضوع که در حال نگارش دو فیلمنامه فیلم بلند سینمایی است درباره فعالیت این روزهای خود در تئاتر نیز گفت: من چند نمایشنامه در این سالها نوشته ام که روی هم انباشته شده است. نمایشنامه «آبی مایل به صورتی» که یک مستند اجتماعی است برای اجرا در حوالی آبان ماه در دست دارم. این نمایشنامه را بعد از نمایشنامه «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» در سال ۹۲ شروع کردم که گرچه نمایشنامه مستند است اما از جنس مستند ژورنالیستی نیست و بیشتر یک مستند داستانی است. قرار است در پردیس تئاتر پایتخت که به زودی با اجرایی از رضا ثروتی افتتاح می شود این نمایش را اجرا کنم.
منبع: مهر
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- نمایش «۱۱/۱۱»؛ اخلاقِ فردی در برابر فاجعهی جمعی
- «دورهمیِ بانوی اوّل»؛ رنجنامهی خاموشی و شکیبایی!
- بهاره رهنما با «دورهمی بانوی اول» در کهریزک
- رونمایی از پوستر نمایش «دورهمی بانوی اول»
- «دورهمی زنهای دیکتاتورها» در تالار حافظ
- نیما رئیسی در «عطرهای خالی» بازی میکند
- «آقای سانسور» در اکران آنلاین میلیاردی شد/ اتمام اکران در هفته آینده
- اسامی آثار راهیافته به دومین جشنواره فیلم نوستالژیا اعلام شد
- دانایی درد دارد خانم بهاره رهنما
- ساترا بخش توهین بهاره رهنما به اقوام ایرانی در «شام ایرانی» را حذف کرد
- دغدغه زنان و دختران را دارم/ روایت بهاره رهنما از مستند “صدام کن مامان”
- بازیگرانی که دست به قلم شدهاند/از داستانهای کیانیان تا ترجمه های نیکی کریمی و نگار جواهریان
- معضلی به نام بلیت مهمان در تئاتر/ کسی مفت کار انجام نمیدهد!
- نخستین تصویر از سحر قریشی و بهاره رهنما در «ایکس لارج»
- برنامههای «گذر سینما» در جشنواره جهانی فیلم فجر/ بهاره رهنما «سونات پاییزی» را میخواند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
آخرین ها
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد





