فیلیپ فرنچ منتقد محبوب روزنامه آبزرور از دنیا رفت.
به گزارش «سینماسینما»، فیلیپ فرنچ که ۵۲ سال برای آبزرور مطلب مینوشت و ۳۵ سال در مقام منتقد فیلم با این روزنامه بریتانیایی همکاری داشت، بعد از چند سال بیماری، صبح روز سهشنبه بر اثر یک حمله قلبی درگذشت. او ۸۲ ساله بود.
به گزارش گاردین، فرنچ بعد از یک دوره کاری پربار در بیبیسی در ۱۹۷۸ به عنوان منتقد فیلم ارشد آبزرور مشغول کار شد و به تدریج یکی از محبوبترین نویسندگان سینمایی بریتانیا شد.
او در ۲۰۰۹ در جوایز مطبوعات بریتانیا به عنوان منتقد سال انتخاب شد و در ۲۰۱۳ به خاطر خدمات خود به دنیای سینما از سوی از سوی الیزابت دوم ملکه بریتانیا نشان افسر رتبه امپراتوری بریتانیا (OBE) را دریافت کرد. او اواخر آن سال در ۸۰ سالگی از سمت خود در آبزرور کنارهگیری کرد، اما همچنان هر هفته برای این روزنامه مطلب مینوشت.
فرنچ حتی در سالهای پایانی عمر عشق خود به سینما را حفظ کرد و بیش از یک منتقد تماموقت فیلم میدید.
او متولد ۱۹۳۳ در لیورپول بود. فرنچ خیلی زود شیفته سینما شد و بخصوص فیلمهای وسترن و موزیکال را دوست داشت که این علاقه در بریتانیای تیرهوتار بعد از جنگ جهانی دوم برایش حکم یک پادزهر را داشت. او در سالهایی که علاقه به تولیدات هالیوودی مرسوم نبود، از این سینما دفاع میکرد.
فرنچ در ۱۹۵۹ به عنوان تهیهکننده رادیو در بیبیسی استخدام شد. او مدت زیادی را در آمریکا گذراند و به همان اندازه که از فرهنگ آمریکایی شناخت داشت، با دنیای سیاست در این کشور نیز آشنا بود.
او فعالیت مطبوعاتی را از ۱۹۶۷ با بریستول ایونینگ پست آغاز کرد و بعد به عنوان منتقد تئاتر در نیو استیتسمن مشغول کار شد. او از ۱۹۶۳ برای آبزرور مطلب مینوشت و از ۱۹۷۸ به طور تماموقت به همکاری خود با این روزنامه ادامه داد.
همکاران فرنچ بعد از انتشار خبر درگذشت او به این نویسنده محبوب ادای احترام کردند. پیتر برادشاو منتقد فیلم گاردین از فرنچ به عنوان «یک سینمادوست فوقالعاده و یک مرد دوستداشتنی» یاد کرد و کیت موئیر نویسنده تایمز او را «یک منتقد فیلم عالم و فوقالعاده» نامید.
فرنچ چهار سال پیش «جدایی نادر از سیمین» به کارگردانی اصغر فرهادی کارگردان ایرانی را به عنوان یکی از ۱۰ فیلم برتر سال ۲۰۱۱ برگزید.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





