سینماسینما، محمد تاجیک – فیلم «سگ کشی» ساخته بهرام بیضایی از دیگر فیلمهای کارنامه بهرام بیضایی است که در سال ۸۰ اکران شد و لقب پر فروشترین سال ۸۰ را از آن خود کرد.
خود بهرام بیضایی درباره سگ کشی گفته است :اجازه ندادهام که یک دندانه هم، از فیلم کم بشود و من ایستادگی کردم. چون آنها میخواستند ۳۵ دقیقه از فیلم کوتاه شود. گویا ساخت سگ کشی، واقعا برای بیضایی تلخ بوده است، به نحوی که او مجبور به نوشتن ۳۰۰،۴۰۰ صفحه نامه اداری می شود .البته او همیشه معتقد بوده است بسیاری از دردهای ما با دوا حل نمیشود، بلکه با تغییر شرایط درست میشود؛(ایسنا -۳۰آذر ۸۳)
سگ کشی را به دلیل اینکه فیلم پر فروشی شود نساختم
ماجرای اعتراض بیضایی به عرضعه نسخه تقلبی فیلم سگ کشی
بهرام بیضایی در سال ۸۱ در مصاحبه ای می گوید : نسخهی تقلبی “سگ کشی” در بازارهای اروپا و آمریکا پخش شده است
به گفتهی بهرام بیضایی ، نسخه ویدیویی – تقلبی فیلم “سگ کشی” در بازارهای اروپا و آمریکا پخش شده و به فروش میرود. این کارگردان سینمای ایران در سوم خرداد سال ۸۱ در اظهاراتی عنوان می کند : بهروز هاشمیان نسخهای که از زمان آن کاسته شده را با کیفیت بسیار بدی وارد بازارهای اروپا و آمریکا کرده است و نسخههایی از این فیلم در ایران مشاهده شده است ، در صورتیکه نسخهی اصلی آن با مدت زمان ۱۴۵ دقیقه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پروانه نمایش گرفته است. به گفته “بیضایی” ، هاشمیان ، “سگ کشی” را محصول ایران و فرانسه معرفی کرده است. شبکهی ویدیویی موسسه رسانههای تصویری به زودی نسخه کامل این فیلم را وارد بازارهای ایران میکند. به گفته بیضایی “این اقدام ممکن است بسیاری از شانسهای پخش خارجی این فیلم را از بین ببرد و من نمیدانم چرا آقای هاشمیان دست به خودکشی حرفهای زده است. بیضایی ادامه داد : نسخه کوتاه شده فیلم “سگ کشی“ نسخه “گنگ“ و نامفهوم و بیخاصیتی است اگر چه حقوق مولفی در جهان و ایران وجود دارد ولی در اینجا ظاهرا هیچ مدافعی ندارد. به اعتقاد بیضایی کسانی که مدافع حقوق عمومیاند از این فیلم دفاع نکردهاند. بیضایی گفت : تمامی دعواهای سر این فیلم ، سر دو موضوع بود یکی اینکه این فیلم را محصول مشترک معرفی و دوم اینکه بدون اطلاع من فیلم را کوتاه کرده است. هاشمیان در گفتوگو با مطبوعات موضوع را به طور دیگری وانمود میکرد در حالی که همیشه به من میگفتند ما مسئله را حل میکنیم و شما جواب نده ، هنوز هم مسئله را حل نکردهاند. انتهای پیام
داوودنژاد : سگ کشی به من آموخت که تماشاچی، از سر ناچاری فیلم های کلیشه ای را می بیند
علیرضا دادود نژاد در مصاحبه ای درباره فیلم سگ کشی گفته :سگکشی برای من یک فیلم غافلگیر کننده بود و کاری بود که فقط بیضایی میتوانست آن را بسازد. این فیلم در شرایطی ساخته شد که سینمای ما به سمت دور شدن از مهارتهای فنی و اجرایی حرکت میکرد و توجه به مولفههای صنعتی سینما را مغایر با اقتضائات بازار سینما ارزیابی میکرد.تنوع فراوان لوکیشنها، انبوهی از هنرپیشه، میزانسنهای پیچیده، دکوپاژهای پیرامون زاویه، توجه به ریتم و ساختمان بصری، از جمله موضوعاتی بود که به تدریج در سینمای ما مورد غفلت قرار میگرفت و جز تعدادی از کارگردانان علاقهمند به سینما ، گرایش اصلی سینمای ما به سمت ساختن فیلمهای آسان، ارزان و کلیشهای حرکت میکرد .ساخته شدن با حدود گویا ۲۰۰۰ پلان و صد و سی دقیقه رمان، فیلمی بود که همه را نسبت به موفقیت این فلم مورد تردید قرار داده بود. اما ارتباط وسیع مخاطب با فیلم و موفقیت آن در بازار نمایش بار دیگر معلوم کرد تماشاچی از سر ناچاریست که به سهلپسندی فیلمهای کلیشهای روی خوش نشان میدهد.(گفت وگو با ایسنا /۲۵ آذر ۱۳۸۴)
مسابقه مادی گرایی که جامعه در آن غوطه ور شده است
بهرام بیضایی در ۱۶ دی ۸۰ در نشستی در شهر شیراز در پاسخ به پرسشی در مورد موضوع فیلم سگ کشی گفته است: سگ کشی از هویت معاصر امروزی صحبت میکند؛ از مسابقه مادی گرایی که جامعه در آن غوطه ور شده است. در عین حال در ساختار آن، تعدادی فیلم کوتاه مستند هم تعبیه شده، تا با فرهنگ آن آدمها آشنا شویم. فرهنگ حاج نقدی یا بقیه. آن چه در پس زمینه فیلم هست، مثلا رژه افراد نظامی، یا آن چه پشت پنجره هتل میبینیم، معرف زمینه اجتماعی آن دوران است، دوره قبل از پایان جنگ، و دوره پس از بمبارانها و اتمام جنگ و باصطلاح دوره سازندگی. دوره تسلط فرهنگ بساز و بفروشی.
زندگی بیرون از این فیلم به مراتب خشنتر از خود فیلم سگ کشی است
بیضایی در همین نشست در پاسخ به سوالی در خصوص خشن بودن فیلم گفت: زندگی بیرون از این فیلم به مراتب خشنتر از خود فیلم است. امیدوارم که شما در موقعیت آن قرار نگیرید.
شهرت کارگردان انگیزه اولیه برای تماشای فیلم “سگ کشی”
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- چرا نمایشنامه های بیضایی کمتر اجرا می شود ؟
- وقتی درختان شهر در جشنواره شهر موضوعیت ندارد
- یادداشت بهرام بیضایی در یادبود ناصر تقوایی؛ آخرین درس
- باشو، غریبهای که «شازده کوچولو»ی سینمای ایران است
- یادداشتی به مناسبت روز ملی سینما/ سینما با طعم مارتادلا
- برای اولینبار در ایران؛ نسخه ترمیم شده «باشو غریبه کوچک» در شبکه نمایش خانگی منتشر شد
- «باشو غریبه کوچک» به جشنواره تورنتو میرود
- جشنواره ونیز ۸۲ در ایستگاه پایانی؛ شیر طلایی ونیز به جیم جارموش رسید/ دو جایزه برای سینماگران ایرانی
- در هشتاد و دومین دوره جشنواره؛ «باشو غریبه کوچک» از ونیز جایزه گرفت
- نسلی که بهرام بیضایی را نمی شناسد و کتابهایی که مرجوع می شود
- اختصاصی سینماسینما؛ نسخه مرمت شدهی «باشو غریبه کوچک» در جشنواره ونیز
- نمایش آثار مهرجویی، بیضایی و فرهادی در جشنواره مطرح ایتالیایی
- تبری بهرام بیضایی از شبکه من و تو
- شبی که بهزاد فراهانی وصیت کرد؛ نکوداشت خسرو حکیم رابط برگزار شد
- درباره آثار ایرج رامینفر/ تکیه بر پشتوانه نظری، برای رسیدن به نقاط قوت
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت





