کریستوفر نولان روز گذشته پا به جشنواره کن گذاشت مستر کلاسی دو ساعته در سالن بونوئل برگزار کرد. گزارشی از این جلسه را در ادامه می خوانید.
به گزارش سینماسینما، جشنواره کن روزهای پرخبری را سپری می کند. کریستوفر نولان کارگردان سرشناس بریتانیایی برای نخستین بار به جشنواره بین المللی فیلم کن آمد. او که تا کنون هیچ کدام از فیلم هایش در بخش مسابقه یا بخش های جنبی این فستیوال فرانسوی اکران نشده در این دوره برای نمایش نسخه ترمیم شده «۲۰۰۱: یک ادیسه فضایی» استنلی کوبریک پا به سواحل کوت دازور گذاشته است. نولان امروز (یک شنبه) بعد از ظهر فیلم کوبریک را که خودش در استودیوی برادران وارنر مسئول ترمیم آن بوده در جشنواره به نمایش در می آورد. اما این کارگردان شناخته شده پیش از اکران «ادیسه» یک مستر کلاس دو ساعته را در کاخ جشنواره برگزار کرد.
نولان در این رویداد گفت: «فکر می کنم استنلی کوبریک است که می گوید بهترین راه برای آموزش ساخت فیلم، ساخت فیلم است و من مطمئنا این روش را تایید می کنم. من به مدرسه فیلمسازی نرفتم.» او می گوید قصد داشته بعد از گرفتن مدرک ادبیات انگلیسی اش این کار را انجام بدهد اما نتوانسته. کارگردان «تعقیب» پس از آن خاطراتی از آن فیلم را به یاد آورد که به خاطر مشغله کاری به همراه همه تیم سازنده، مجبور بودند فقط شنبه ها کار کنند و گاهی برخی از افراد نمی آمدند. در نتیجه وقتی سراغ فیلم های بعدی رفت، آن قدری از کارهای همه دست اندرکاران صحنه اطلاعات داشت که زجری تمام نشدنی برایشان بود: «نمی گویم می توانم کار همه را انجام دهم اما این ذهنیت را القا می کنم که من به کارت توجه دارم و یک نگرش خاص می خواهم.»
او سپس از ادبیات انگلیسی صحبت کرد. رشته ای که در دانشگاه خوانده و باعث آگاهی فرآیند خلاقیتش شده است چرا که به صورت خاص با مفاهیم ادبی که پایه نقد فیلم هستند راحت تر کنار می آید. «به عنوان یک مرد جوان این ایده به ذهنم رسید که اگر هنرمندی یک مفهوم را در یک اثر قرار ندهند، باید بدان معنا باشد که دیدن آن مفهوم در اثر بی اعتبار است. اما من شروع به درک این موضوع کردم که داستان سرایان به دلیلی به تصاویر ذهنی روی می آورند. این چیزها به یاد می مانند چون لایه هایی دارند و مخاطبان سینما هر کدام می توانند لایه ای را انتخاب کنند و به روش شخصی خودشان برای خود معنا کنند. و این چیزی بود که بسیار لازم بود آن را یاد بگیرم و با آن همراه شوم.»

کارگردان «تلقین» اما نکته جالبی در مورد شخصیت پردازی آثارش هم می گوید: «با اولین فیلمم، «تعقیب»، ما با فیلم نوآر شروع کردم و این ژانری است که در آن شما شخصیت را از طریق کارهایش تعریف می کنید. شخصیت ها می توانند در مورد انگیزه شان صحبت کنند اما شما به آنها اعتماد ندارید. شما صبر می کنید تا ببینید چه کار می کنند و با همدیگر چه برخوردی دارند. و من فکر می کنم این بالاترین سطح شخصیت پردازی است. برای همین است که در هر فیلمی که ساخته ام حتی در اثری علمی- تخیلی مثل «در میان ستارگان» یا اکشن مثل فیلم های «شوالیه تاریکی» همیشه نوعی از پویایی نوآر در زیر آن قرار دارد: بیاید کاراکترها را بر اساس کاری که انجام می دهند به جای چیزی که می گویند قضاوت کنیم.»
کریستوفر نولان در مورد نوآر می گوید این ژانر ترس ها و امیالمان را نشان می دهد. مثل فم فتال یا فانتزی انتقام. این ها بزرگ نمایی نگرانی های روزمره ما هستند. وی ادامه می دهد به همین دلیل افراد دور او در ساخت یک فیلم ثابت هستند چون ترس از خیانت دارد. او ادعا می کند از آنجایی که زندگی خصوصی از هم گسیخته ای ندارد، در نتیجه در مورد تجربیاتش فیلم نمی سازد بلکه با پیدا کردن چیزهایی در زندگی و تبدیل آنها به ملودرام فیلم می سازد.
کارگردان «شوالیه تاریکی» در بخشی از صحبت هایش هم در مورد موفقیت سه گانه بتمنش صحبت می کند: «برای من، هر کدام از فیلم های «شوالیه تاریکی» یک ژانر مجزا دارد که با شخصیت شرور فیلم تعریف می شود. فیلم اول داستان خاستگاه است. سفر قهرمان. بنابراین شخصیت شرور، راس الغول، مرشدی است که تبدیل به دشمن می شود. «شوالیه تاریکی» همیشه یک درام جنایی بوده است. در الگوی آثار مایکل مان، چیزی شبیه «مخمصه». بنابراین جوکر دشمن ایده آل بود. یک تروریست، یک مامور آشوب که محیط بزرگی را مثل زمین بازی می پنداشت. برای «شوالیه تاریکی بر می خیزد» هم ما قلمرو فیلم های تاریخی حماسی را انتخاب کردیم. یک فیلم جنگی، با حضور بین به عنوان دشمن نظامی.»نولان می گوید وقتی «بتمن آغاز می کند» را ساخت هیچ وقت فکرش را نمی کرد که دو فیلم دیگر از این مجموعه را بسازد. برای ساخت فیلم های بعدی باید ژانر و طبیعت آنتاگونیست را تغییر می دادند تا به مخاطب چیزهای متفاوت تری در مورد بروس وین بگویند. شخصیتی که خاستگاهش یک داستان کاملا نوآر است. اگرچه این مجموعه، ابرقهرمانی است اما بر پایه همان ایده گناه و ترس بنا شده و بروس وین به جز ثروت فوق العاده اش هیچ قدرت ماورایی خاصی ندارد. کارگردان «دانکرک» همین طور گفت که در این سه فیلم برای صحنه های مربوط به بروس وین بسیار از مجموعه جیمز باند ایده گرفته و حتی شخصیت مورگان فریمن مستقیما با جیمز باند ارتباط دارد.
کریستوفر نولان عصر امروز از نسخه ۷۰ میلی متری جدید «۲۰۰۱: یک ادیسه فضایی» رونمایی خواهد کرد.
منبع: تسنیم
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- پس از هفت ماه؛ فیلمبرداری «اودیسه»ی نولان به پایان رسید
- یک سال پیش از اکران؛ بلیتهای آیمکس «اودیسه» از فردا فروخته میشود
- لوگان مارشال-گرین به «اودیسه» پیوست/ کاسمو جارویس از فیلم نولان جدا شد
- آیا «اودیسه»ی نولان موفقیت «اوپنهایمر» را تکرار خواهد کرد؟
- فیلمی با بودجه حدودی ۲۵۰ میلیون دلار؛ «اودیسه» نولان به نیمه راه رسید
- ۴۸ منتقد بهترین فیلم کن ۲۰۲۵ را انتخاب کردند؛ «صراط» بهترین فیلم شد/ فیلم پناهی در میان آثار منتخب
- گزارش محمد حقیقت از اکران «یک تصادف ساده»؛ آیا فیلم جعفر پناهی از کن جایزه میگیرد؟
- به بهانه نمایش فیلم سپیده فارسی در کن؛ نامه سرگشاده کن لوچ و پل لاورتی خطاب به جامعهی بینالملل سینماگران در حمایت از صلح/ دیگر نمیتوان ادعا کرد که ما نمیدانستیم
- جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵؛ جایزه ویژه «زنان در حرکت» به نیکول کیدمن اهدا میشود
- داوران کن مشخص شدند
- «داستانهای موازی» به خریداران عرضه میشود/ پروژه جدید فرهادی در بازار کن
- همزمان با ۱۰۰ ساله شدن فیلم؛ نسخه ترمیم شده «جویندگان طلا» در کن نمایش داده میشود
- در پی حضور دو فیلم ایرانی در بخش رقابتی کن؛ کانون کارگردانان سینما بیانیه داد: خوشحالیم
- «زن و بچه» سعید روستایی به کن دعوت شد
- ۱۱ فیلم اعلام شد؛ «منفعت آدام» بخش هفته منتقدان کن را افتتاح میکند
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- حقایقی درباره فیلم سرب ساخته مسعود کیمیایی به بهانه نمایش آن از تلویزیون
آخرین ها
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد
- مهتاب ثروتی و مرجان اتفاقیان به «خاکستر خیال» پیوستند
- «جزیره آزاد»؛ خداوندگار خودخوانده جزیره آزاد
- جیمز کامرون: از سلطه هوش مصنوعی میگریزم/ «آوارتار۳» و شروع افتخارآمیز اکران
- بازیگر آمریکایی خودکشی کرد
- «قمرتاج»؛ از ثبتِ واقعیت تا سازماندهی روایت
- «یک تصادف ساده»، فیلم مورد علاقه باراک اوباما
- مدیران تلویزیون به جای اینکه نقدها را بپذیرند به انتقاد از منتقدان می پردازند
- آخرین قاب یک کارگردان در «سینماحقیقت۱۹»/ احسان صدیقی درگذشت
- «شهر خاموش»؛ طلسم فاوست بر فراز شهر
- واکنش روزنامه هفت صبح به مصاحبه اخیر مهران مدیری : از برج عاج خود پایین نیامد
- استوری سحر دولتشاهی از پشت صحنه «هزار و یک شب»
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود





