توجه هنرپیشه مطرح هالیوودی به دریاچه ارومیه آن قدر عجیب و غیرمنتظره بود که ایرانی های همیشه در صحنه را برای تشکر و اظهارنظر به صفحه اینستاگرام دی کاپریو کشاند.
به گزارش سینما سینما و به نقل از خبرآنلاین، روز گذشته لئوناردو دی کاپریو، برنده اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در صفحه اینستاگرامش عکسی از کشتی به گل نشسته در بخش خشکشده دریاچه منتشر کرد و زیر آن به نقل از پایگاه جهانی هواشناسی نوشت: یک اسکله مخروبه در دریاچه خشک شده ارومیه در شمال غربی ایران. این بزرگترین دریاچه نمک در خاورمیانه است، اما در حال حاضر فقط پنج درصد از آب آن باقی مانده. از دو دهه پیش به دلیل تغییر آب و هوا، ساخت و ساز سد و کاهش بارندگی، دریاچه رو به خشکی رفته است.
همین توجه کافی بود تا ایرانی ها برای اظهارنظر و تشکر به صفحه این بازیگر هجوم بیاورند و تا لحظه نگارش این گزارش بیش از ۵۰ هزار کامنت زیر این پست به ثبت رسیده که بسیاری از آن ها توسط ایرانی ها و حتی به زبان فارسی ثبت شده است!
انتشار این خبر واکنش های کاربران خبرآنلاین را به دنبال داشت. در اولین نظری که برای این مطلب ثبت شد، یکی از مخاطبان خبرآنلاین به طور کنایه آمیز به اتفاقاتی که قبلا در صفحه برخی ورزشکاران افتاده بود و ایرانی ها با حمله به صفحات مجازی آن ها نشان داده بودند که همیشه در صحنه اند اشاره کرد و گفت: بشتابید بشتابید صفحه لئو محل قرار ما ایرانیان. کاری کنیم که لئو هم مثل اسلافش از این کار پشیمان شود.
همین کنایه طنزآمیز باعث واکنش کاربران دیگر شد. آن ها که متوجه طنز نهفته در کلام کامنت اول نشدند به تایید شدن آن اعتراض کردند و بعضی ها هم این قبیل کامنت ها و حرکات را سر زده از نسل جدید یعنی دهه هفتادی ها دانستند.
بودند کسانی هم که تذکر داده بودند کامنت اول کنایه آمیز بوده و این بحث که بین دهه هفتادی ها و بزرگترهایشان در گرفته بود خاتمه دادند.
یکی از کاربران به تشکر ایرانی ها از دی کاپریو اشاره کرده بود و گفته بود: اتفاقا من رفتم تو صفحش…همه ایرانیا تشکر کرده بودن ازش.
فرد دیگری در همین رابطه نوشت: ایرانیا دارن تو صفحه ش خودکشی میکنن از بس قربون صدقش رفتن. منفجر شد اینستاش. دی کاپریو وقتی ببینه اشک شوق میریزه
یک مخاطب هم که خوشحال از این توجه بود نوشت: بازم به غیرت خارجیها متاسفانه هم وطن ای ایرانیمون واسه دریاچه ما نتنها نگران نیستن بلکه. .
تنها چند ساعت بعد از انتشار این خبر، تعداد کامنت های پست دی کاپریو که توسط ایرانی ها گذاشته شده بود به شکل قابل توجهی افزایش یافت. یکی از کاربران در این باره نوشت: پست قبلی دی کاپریو ۲۰۰۰ کامنت داره و زیر این پست جدید تا این لحظه ۲۰ هزار کامنت گذاشتند من عاجزانه درخواست می کنم این جور خبرها رو منتشر نکنید . خیلی از مردم ایران جنبه ندارند و به نظر من اختلال بیش فعالی دارند . تصویری که از خودشون در ذهن مردم جهان باقی می گذارند در بهترین حالت مردم ندید بدیدی که تشنه توجه اند.
عده ای هم از این وضعیت دل خوشی نداشتند. یکی از این جماعت نوشته: یعنی هیشکی مثل ایرانی جماعت نمیتونه آبروریزی کنه. دیگری در همین رابطه اینطور نظر داده: توروخدا نرید اونجا حرف بد بزنید، آبرومون رفت…
یکی دیگر از مخاطبان هم که واقعیت ها را قبول کرده نوشته: به جای مقاومت کردن بهتره بفهمیم ایرانی همینه. چند بار باید این کار رو تکار کنن تا قبول کنیم؟
که البته این کامنت هم واکنش هایی را در پی داشت. فردی در جواب این کامنت نوشت: نبود آموزش را به ذات آدمها ربط ندهید خواهش مى کنم،شما به فرزندت،خواهر و برادر کوچکترت بیاموز که این کار نادرست است و به دیگران هم برچسب نچسبان
یکی از کاربران هم درباره این هجوم به صفحه اینستاگرام این طور نظر داده است: فقط حرف بد نیست که. هزاران نفر به صفحه دی کاپریو رفتند و از بذل توجه دی کاپریو تشکرکردند . یعنی فکر نکنم مردمِ کوچک ترین و فقیرترین کشورهای دنیا هم اینقدر عقده جلب توجه و حقارت داشته باشند .
فردی نظری متفاوت داده و این طور از دی کاپریو تشکر کرده است: من اول از اون خانمی که ایشون رو مطلع کرده تشکر میکنم باریکلا….کارتون حرف نداشت….بعدش از استاد دیکاپریو….مچکرم .
یکی از مخاطبان درباره این که چرا دی کاپریو این پست را گذاشته نوشت: لئو فعال محیط زیست بوده و هست. حتى سخنرانى اسکارش رو هم به گرمایش زمین اختصاص داد.
در تایید این کامنت فرد دیگری گفته: محیط زیست که دیگه ربطی به سیاست نداره وحداقلش اینه که ارومیه رو خودمون خراب کردیم نه امریکا.
همینطور دیگری نوشته: یادتون نره که دی کاپریو سفیر محیط زیست سازمان ملل است و من خوشحالم که مسائل محیط زیستی در ایران را فارغ از سیاست دنبال می کند.
تعدادی از کامنت ها هم به تعداد فالوورهای این بازیگر هالیوودی و این که این رقم بعد از این پست افزایش داشته ربط پیدا می کرد.
در یکی از کامنت ها به تعداد بالای تشکرها از دی کاپریو اشاره شده است. کاربری که این کامنت را گذاشته نوشته: دلیل تشکر فقط اینه که چند تا نظر اولی تشکر بوده. اگر چندتا نظر اول توهین بود بیست هزار نفر بعدی هم همینکار رو میکردند. ما ادعامون گوش فلک رو کر کرده و لاغیر.
فردی هم از مردم خواهش کرده که زیر این پست نه تشکر کنند و نه فحش بدهند؛ فقط اگر نظری دارند بنویسند و بس.
در این بین حضور دلواپس ها هم به چشم می خورد. در یکی از کامنت ها آمده: ما احتیاجی به نگرانی هنر مندانی که فاقد اخلاق هستند نداریم… که این کامنت هم بازخوردهای زیادی داشت.
بودند نظراتی هم که روی مشکل دریاچه ارومیه تمرکز داشتند و صرفا درباره این عمل دی کاپریو ثبت نشده بودند. در یکی از این کامنت ها آمده: الان دارن کار میکنن، البته خیلی دیره و نتیجه زمان بر ویرون کردن سریعه اما آباد کردن…. هشت سال اینقدر کارهای بدون فکر تو هر حوزه ای گرفته شد و اثر آنیه کار مورد توجه بود که این شد نتیجش البته خشکسالی خودش دردیه که به هیچ دولتی مربوط نبوده و نیست. ولی کاری که با زاینده رود شد توی هر دولتی، زیباییه اصفهانو نابود کرد و اون به خشکسالی نامربوطه.این کشاورزیه ایرانه که بیشتر از سدسازی به ایران لطمه زده. اینکه تو کم آبی باید هندوانه بکاریم. اینکه با فاینانس آبیاریه قطره ای برای زمینهای کشاورزی ایجاد نمیکنن تا چاههای عمیق حفر نشه…امیدوارم واقعا به این حوزه توجه شه و توش سرمایه گزاری شه. آب از نفت و گاز مهمتره.
دیگری در پاسخ به همین کامنت نوشته است: سدسازی یعنی مدیریت زمان و میزان مصرف آب موجود در کشور به جهت بهره برداری با هدف تولید آب اشامیدنی ، تولید محصولات کشاورزی و شیلات و انرژی و ایجاد اشتغال و همچنین کنترل سیلاب و غیره .
این اظهارنظرهای تخصصی درباره دریاچه ارومیه با این کامنت ادامه پیدا می کند: خشک شدن دریاچه یک پدیده طبیعی است و ناراحتی ندارد پیشنهاد می کنم زمینهایش بین ارومیه های تقسیم شود تا ویلا و آپارتمان ساخته شود.
و البته عده ای هم به طور کنایه آمیز از اقدامات هشت سال دولت احمدی نژاد که منجر به خشک شدن دریاچه ارومیه شد انتقاد کردند.
با این که تا به لحظه نگارش این نوشتار دی کاپریو بعد از پست دریاچه ارومیه باز هم پست گذاشته اما همچنان آن پست لایک می خورد و به تعداد کامنت هایش افزوده می شود!
لینک کوتاه
نظر شما
پربازدیدترین ها
- آیا رونالدو وارد دنیای «سریع و خشمگین» میشود؟/ دیزل: ما برای او نقشی نوشتیم
- داستان پرسر و صدای «بیسر و صدا»
- مقایسه فیلمنامه «کوچک جنگلی» تقوایی با سریال افخمی/ از پژوهشِ روایتمحور تا روایتِ موردپسند صداوسیما
- نقش و جایگاه چهرهپردازی در سینمای ایران
- تاریخچه سریالهای ماه رمضان از ابتدا تاکنون/ در دهه هشتاد ۴۰ سریال روی آنتن رفت
آخرین ها
- از «بادکنک سفید» تا «طعم گیلاس» در نیویورک
- پرویز شهبازی و سینمای مولف
- معرفی برگزیدگان بیست و چهارمین جشن حافظ؛ «پیر پسر» چهار جایزه گرفت/ سه جایزه برای «تاسیان»
- نقش هوش مصنوعی در باز طراحی کسب و کارها در ۲۰۲۶
- نمایش مناسبات داخل زندانها در سریالهای نمایش خانگی چگونه است؟
- «کفایت مذاکرات»؛ شوخیهای نخنما
- چهلوسومین جشنواره جهانی فیلم فجر؛ آزمونی جدی و نگاهی رو به آینده
- نمایش «بانو»ی داریوش مهرجویی در بنیاد حریری
- مستند «جستجو در تنگنا»؛ چیزی که شور زندگی خلق میکند
- «افسانه فیل»؛ سوار فیلی بزرگ و سفید، که انگار همهی راه را بلد بود
- سینمای ما چه سرسبز بود!/به بهانه نمایش نسخه بازسازی شده سارا مهرجویی در موزه سینما
- «کج پیله» وقتی زنها از پوست خودشان، خارج میشوند
- «راه دیگهای نیست»؛ خشونت مرهم زخم
- تحلیلی بر افت ژانر وحشت با تمرکز بر چهارگانه «احضار»/ این فیلم، ترسناک نیست
- «فریاد زیر آب» و موجی که فروکش نکرد
- پیشبینیهای جدید نشریه واریتی برای اسکار ۲۰۲۶
- «سرِ انقلاب»؛ خنده در اتاق بازجویی، نمایش فروپاشی قدرت
- جزئیاتی درباره فیلم جدید ایناریتو/ «دیگر» با بازی تام کروز یک سال دیگر اکران میشود
- نمایش تمام موزیکال «رابین هود»
- «الکترون» نامزد بهترین فیلم جشنواره انگلیسی شد
- تحلیل روانکاوانه فیلم «دوستداشتنی»؛ این رابطه دوست داشتنی نیست
- نمایش «برادران کارامازوف»؛ وفادار به روح اثر نه کالبد
- درباره کامران فانی و ترجمهای ناب/ مرغ دریاییِ فانی
- فیلم کوتاه «شامیر» نامزد بهترین فیلمبرداری جشنواره امریکایی شد
- درمان از نگاهی دیگر؛ وقتی سرطان، بازیگر صحنه زندگی میشود
- گاو خشمگین ۴۵ ساله شد
- «زیر درخت لور»؛ تصویری از انزوا و شکاف عاطفی
- «جستوجو در تنگنا»؛ انگار این همه چیزی باشد که از شهر و دیوارهایش به میراث بردهایم
- حمید طالقانی درگذشت
- فیلمـکنسرت «برندگان اسکار موسیقی» روی صحنه میرود





