در پی قطعی شدن پخش فوتبال در زمان جام جهانی در سینماهای سطح کشور و ممنوعیت پخش فوتبال در کافهها، محمدحسین مهدویان در اینستاگرامش نوشت:
از شنیدن خبر نمایش فوتبال در سالنهای سینما عمیقن ناراحت هستم. من مخالف فوتبال نیستم و اتفاقن عاشق تماشای دستهجمعی آن هستم. ولی معتقدم در این ماجرا کسی دلاش به حال مردم و نشاط جمعیشان نسوخته. وگرنه چرا مجوز نمایش فوتبال در کافهها و قهوهخانهها را صادر نمیکنند؟ راستی مگر حق پخش مسابقات فوتبال را از بودجهی کشور و از جیب مردم پرداخت نکردهاند؟ چه دلیلی دارد که برای تماشای آن از مردم پول دوباره بگیرند؟ چرا مثل همه جای دنیا فوتبال را در پارکها و اماکن عمومی، روی تلویزیونهای شهری یا پردههای بزرگ به طور رایگان برای مردم نمایش نمیدهند؟
من غمگینم چون عاشق سینما هستم و همیشه سالن سینما را خانه خود دانستهام. نه به خاطر صندلیهایی که بیشترشان ناراحتاند یا مثلن سقف بلند و یا بوفههای نه چندان پررونقاش. سینما را دوست دارم به خاطر تصویری که روی پردهاش نقش میبندد. سینما جای فیلم دیدن است. اجرای تئاتر رو حوضی و کنسرتهای شیش و هشت و نمایش فوتبال در سینما، معنیاش این است که دوران سیطرهی فیلمسازها و تهیهکنندگان و مدیران فرهنگی بر سینمای ایران تمام شده. انگار باید بپذیریم که حالا زمانهی امپراطوری سینمادارهاست. دیگر آنها هستند که تعیین میکنند پول در نشان دادن چه چیزی روی پردهی نقرهای سینماست. به همین سادگی ما را از خانهمان بیرون میکنند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- «ایرانم» علیرضا قربانی به تبریز رسید
- در رثای مردی که از فرهنگ ایران نوشید/ بیضایی؛ دلباخته شاهنامه
- بیضایی در بزنگاه ادبیات کهن و مدرن
- توجه ویژه لوموند به درگذشت بهرام بیضایی
- ایران را می شناخت/یادداشت احمد مسجد جامعی درباره بهرام بیضایی
- به یاد استاد بیضایی؛ صدایی که نه فریاد بود، نه خطابه
- برای بهرام بیضایی/ اسطوره همیشه زنده
- زبان بهمثابه مقاومت؛ در یادِ بهرام بیضایی
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره





