پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

به گزارش سینماسینما، مراسم اختتامیه جشنواره دقایقی قبل از ساعت ۱۹ روز یکشنبه بیست و دوم بهمن ماه در سالن همایش‌های برج میلاد با نواختن سرود ملی و قرائت قرآن و اجرای رضا رشیدپور آغاز شد.

اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور، سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدمهدی حیدریان رئیس سازمان سینمایی، ابراهیم داروغه‌زاده دبیر جشنواره و جمع گسترده‌ای از هنرمندان از جمله حاضران در مراسم اختتامیه هستند.

در این مراسم بیشترین تعداد جوایز به «تنگه ابوقریب» اختصاص یافت و این فیلم شش جایزه را از آن خود کرد. «مغزهای کوچک زنگ زده» با چهار جایزه دومین رتبه را به خود اختصاص داد و پس از آن «به وقت شام» با سه جایزه، بیشترین تعداد را از آن خود کرد.

سخنان دبیر جشنواره به یاد شهدا

ابراهیم داروغه‌زاده دبیر جشنواره نخستین سخنران این مراسم بود و او در سخنانی از شهدای گمنام یاد کرد و سخنان او در مورد مقاومت‌های سربازان ایران زمین با تشویق حاضران همراه شد.

داروغه‌زاده گفت: «صحبت های امشب من ربطی به جشنواره و سینما ندارد. خیلی از ما شهریور سال ۵۹ را به خاطر داریم که
دشمن به خاک ما حمله کرد و تا ما بجنبیم شهرهای مرزی را محاصره کردند. ۸ سال طول کشید تا ما پیروز شویم دشمن را از خاک بیرون کنیم.»

او ادامه داد: «ما شهیدان زیادی دادیم ویرانی‌های زیاد. تهران موشک باران و بمباران شد و به سختی توانستیم با دشمن بجنگیم و پیروز شویم. چند سال پیش نیز دشمنان ایران جنگ خانمان برانداز را در ایران می‌خواستند به راه بیاندازند توسط دولت خودساخته داعش که هدف اصلی آن خدشه دار کردن سربلندی ایران بود اما عزیزان ما جوانانمان در این سالها پخته شده بودند و تجربه داشتند آنها بیرون از مرزها جنگیدند تا کمترین آسیب به مردم برسد.»

دبیر جشنواره فیلم فجر گفت: «ما شهدایی دادیم که گمنام هستند من خواهش می کنم به احترام همه این شهدا و خانواده هایشان یک دقیقه بایستیم و آنها را تشویق کنیم.»

پیام رئیس جمهور به جشنواره فیلم فجر

در ادامه مراسم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی روی سن حاضر شد و پیام رئیس جمهور را به سی و ششمین جشنواره فیلم فجر خواند.

متن پیام رئیس جمهور به این شرح است:‌

امروز، اهل نظر دیگر فرهنگ را فقط زیربنا یا صرفاً روبنای توسعه جوامع نمی­دانند. امروز، «فرهنگ» هم زیربنا و هم روبنا است. ما در جمهوری اسلامی ایران، فرهنگ را به عنوانِ مهمترین مقصد و غایتِ برنامه­های توسعه می­شناسیم.

ظهور همزمان سه پدیده: اینترنت، تلفن‌های همراه هوشمند، شبکه­های اجتماعی که جمع آنها سودای غلبه بر نظام رسانه­ای و قلب و روح و فکر تمامی ساکنان کره خاکی را دارند، دست­اندرکاران سینمای ما را بر آن می­دارد تا به مثابه محتوای فکری و هنری، این ابزار و امکانات را به کمال به خدمت بگیرند و سینمای مقتدرِ ما در این عرصه، ابتکار عمل را در دست خود داشته باشد! عرصه­ای که جامعه در آن آگاهی خودش را جست‌وجو می­کند. سینما امکان نقد و گفت­و­گو درباره مسائل و موضوعات مهّم را برای گروه­های متنوع جامعه فراهم می­کند و این آغاز هر نوع بهبودی در زندگی و حیات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ماست.

مردم در عمقِ داستان­های سینمایی به دنبال زندگی، هویت، رؤیاها، رنج­ها، شادی­ها و امیدهای خود می­گردند. شاید این وجهِ سینما، از علل مهّم جذّابیّت­های مردمی­اش باشد. سینما می­تواند چنین بستری را برای جستجوی جمعی – با هدفِ کمک به یافتنِ پاسخ­های مردمِ ما فراهم کند. سینمایِ ما هرگاه که به ایفای چنین نقش و مسئولیتی نزدیک شده، توانسته است به جای تقلید، بر نوآوری­های خودش تکیه زَنَد و آوازه­اش را در جهان منتشر کند.

سینما یکی از کارآمدترین ابزار فرهنگی و هنری است که بشر امروز برای معرفی و انتقال پیام­ها و مواریث و دست­آوردهای تمدنیِ خود کشف کرده است. امّا تمدنی می­تواند امید به ماندگاری، باروری و بازتولید ارزش­هایش داشته باشد که فرآیند انتقالِ توأم با ارتقاء خود را مدیریت کند، آن را حیاتی بداند، نسبت به نقاط قوت و ضعف خود از منظری استراتژیک، احاطه یابد و آنی از تزریق «امید» به جامعه غافل نشود.

سینمای ما باید حوزه فرهنگی و تمدّنیِ خود را مجدداً بشناسد و در عین اینکه همواره «فرهنگ دینی و ملی » و «مسائل ایران» مهم­ترین محور و موضوعش است، به دنبال کسب سهمی هر چه فزون­تر از میدان فرهنگ و هنر دیگر سرزمین­ها و نیز اقتصادِ جهانیِ صنعت تصویر باشد! برای نیلِ به این منظور، باید امکانات، قابلیت­ها و ظرفیت­های ملّی و بین­المللی خود را هر روز ارتقاء بخشیم. در این زمینه، توسعه نیروی انسانی، توسعه سازمانی، توسعه منابع سرمایه، توسعه فناوری، فراهم‌سازی زیرساخت­های حقوقی و تجهیزاتی، فعّال­شدن در صحنه دیپلماسی فرهنگی جهان، بِرندسازی، بازارسازی و توسعه خلاق بازار و سرانجام طراحی و تدوین استراتژی­های عرضه محصولات از مهم­ترین برنامه­های سینمای ایران ما خواهد بود. سینمایی که دیگر با مجموعه­ای از سالن­های نمایش تعریف نمی­شود، بلکه وب‌سایت­ها، شبکه­های اجتماعی و بسیاری از تصویرافزارها که امکان پخش تصویر متحرک را دارا هستند، به نوعی در حیطه صنعت تصویر و سینما واقع می­شوند. سینمای ما باید با جذب انبوه جوانان با استعداد، خوش­قریحه و اندیشمند از گستره ایران­زمین، ریشه در خاک و سَر بر آسمان سایَد.

اشتغال­زایی عظیم سینما، توانمندی آن در ایجاد نشاط و امید در جامعه و آموزنده بودن از ویژگی­های این سینما است. سینمای ما با بیان علمی و هنری مشکلات جامعه و نقد سیاست­ها، رویکردها و عملکرد دولت و مؤسسات تأثیرگذار جامعه، می­تواند عامل پیشرفت، توسعه و رفع موانع پیش­روی جامعه باشد.

امام(ره) فرمودند: در جمهوری اسلامی همه باید با انتقادها و طرح اِشکال­ها، راه را برای سعادت جامعه باز کنند (صحیفه نور، جلد ۱۴، صفحه ۲۴).

سینما با بیان و طرح مسائل و نظریات جدید می­تواند جامعه را برای مواجهه با آنها آماده سازد. با رفتن به فضاهای طبیعی و تاریخی سرزمین­مان و نیز بازتاب و معرفی هزاران رسم و واقعه آیینی، دینی و ملّی به کمک پیشرفت صنعت گردشگری بشتابد و با نگاه دانش­بنیان باعث پیشرفت فناوری و توسعه استارت­آپ­ها شود.

این سینما قادر است آرامش روانی به جامعه ببخشد، به حفظ ثبات اجتماعی و التیام گُسست­ها مرهم باشد، با­نشاط و نشاط­آفرین باشد، قانون و اخلاق را که مؤلّفه­های تنظیم­کننده روابط اجتماعی هستند، تحکیم بخشد، احساس امنیّت، استقلال و اقتدار ملی را تقویت کند، اما خود نیز باید از امنیّت و آرامش خاطر درونی برخوردار باشد و جهان را عرصه پرواز خود بداند. من سینما را بخش مهمّی از راه­حل­های مسائل و مشکلات امروز و فردای ایران و جوانان عزیزمان می‌دانم و نه مشکل!

سخنان محمدمهدی حیدریان

محمدمهدی حیدریان سومین سخنران مراسم بود. متن سخنان رئیس سازمان سینمایی به شرح زیر است:

«تبریک و سلام بر مردمی که امروز در جشن آغاز چهلمین فجر انقلاب اسلامی پرچم این نعمت چهل ساله را در نسیم نجواگر سرود جاودانه این مرز پر گهر و این سرای امید در گستره‌ ایران زمین به اهتزار در آورند و با درود بی کران به روح معمار خردمند انقلاب اسلامی و تبریک به مقام معظم رهبری در آستانه چهل سالگی این انقلاب شکوهمند.
سلام و خیر مقدم به هنرمندان و سینماگران ارجمند، به مسئولین و خدمتگزاران مردم، به معاون اول رئیس جمهور، به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، به نمایندگان و اعضای محترم مجلس شورای اسلامی، و نیز شورای شهر، به همه اصحاب رسانه به ویژه رسانه ملی و خبرنگاران گرامی که با همراهی ایشان، فراگیری و شکوه این دوره، بیش از پیش محقق و متجلی شد.
سلام و سپاس نثار همکاران تلاشگرم در سازمان امور سینمایی کشور و دبیرخانه جشنواره ملی فیلم فجر.
سلام بر همه شما که آمده‌اید تا با هم ورق زرین دیگری را بر کارنامه سینمای پر افتخار سرزمینمان بیافزاییم.
به رغم رشد سیصد درصدی اقبال شما به دیدن فیلم‌ها، هنوز تا کسب سهمی درخور از اوقات شما راهی دراز در پیش داریم. اما مردم ما در همه جای ایران باید به سینما بروند و این بر عهده ما و همراهی و پشتیبانی سایر مسئولین در دولت و مجلس است که هر چه زودتر امکان تحقق عدالت فرهنگی را در این عرصه فراهم سازند.
طبق آمار سی کشور در جهان صاحب صنعت تولید فیلم هستند و کشور ما در این میان جایگاهی مطلوب دارد.اما ما باید سهم خود را از جغرافیای فرهنگی و طبعاً از اقتصاد ده‌ها میلیارد دلاری صنعت تصویر بیش از پیش مطالبه کنیم. باید برای تحقق آینده مطلوب به کمک سینما در عرصه‌های مختلف، خلق فرصت کنیم. این خلق فرصت‌ها، ایجاد جریانات اجتماعی می‌کند که به طور طبیعی آسیب پذیری و غافلگیری ما را در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی امنیتی به حداقل می‌رساند.
لازمه این کار پایداری تصمیم‌های کلان و ثبات در سیاست‌هاست که به یاری خدا و مسارکت صاحبان هنر و اندیشه برنامه جامع سینما تهیه شده و من بعد چارچوب تصمیمات اجرایی را تعیین و تنظیم می‌کند.
آثار عرضه شده در سی‌و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر، حکایت از آن دارد که این سینما حرکت خود را به سوی حرفه‌ای تر شدن، به خوبی استمرار بخشیده است و این پیام را به مخاطبین خود می ده که سینمای ما زنده است، چون جامعه ما زنده است و سینمایی به‌روز را طلب می‌کند.
حضور فیلم‌های خوش ساخت با مضامین اجتماعی ، کمدی، دفاع مقدس و مقاومت، در قالب‌های داستانی، انیمیشن و مستند- مجموعه متنوعی را به جامعه عرضه داشت که امید به آینده درخشان این سینما را بیش از پیش نمایان می‌سازد. فیلم‌های اجتماعی این دوره، ضمن نگاه نقادانه به مسائل و معضلات جاری، هم از سیاه‌نمایی های مرسوم فاصله گرفته‌اند و هم با بیان سینمایی حرفه‌ای‌تر و هنرمندانه‌تر امیدآفرینی کرده‌اند.
کسی از دیدن فیلم‌های کمدی خجالت‌زده نمی‌شود.فیلم‌های کمدی این دوره را خوش ساخت و محترمانه-در عین پرداختن به موضوعات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی می‌یابیم. فیلم‌های«دفاع مقدس» نگاه و تاریخچه بدیعی را به مردم- خاصه جوانانی که آن روزها و آن واقعه خطیر را ندیده‌اند- با هنرمندانه‌ترین بیان و فنی‌ترین وجوه، عرضه کرده‌اند. در موضوع دشوار «انیمیشن» نیز توانسته‌ایم تا بخش عظیمی از عقب ماندگی تاسف‌بار خود از جهان انیمیشن را جبران و راه ده-پانزده ساله‌ای را جهش‌وار با موفقیت طی کنیم و به مرزهای استاندارد جهانی بسیار نزدیک شویم. در موضوع فیلم‌های سینمایی موصوف به «مقاومت» نیز مضمون تازه‌ای را تجربه می‌کنیم که باید شاهد آثار آن، هم در افق پیش روی سینمای کشورمان و هم در سطح سینمای جهان باشیم.
اما جوانان و فیلم‌ اولی‌های این دوره، هم حرفه‌ای وارد صحنه شده‌اند و توقع جامعه سینمایی و مخاطبین را از خود، ارتقاء بخشیده‌اند. سینمای آینده ایران سنیمایی است متکی به نیروی جوان و ذهن خلاق آنان. به یاری پروردگار، برآنیم تا از سال آینده جشنواره مستقل فیلم‌های اول را نیز برپا کنیم.
از منظر برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری، نکته بسیار مهم در این باره این است که رشد سینمای ما در تمامی ابعاد آن صورت گرفته است و منحصر به یک بخش از این صنعت و هنر بزرگ نبوده. این‌ها پیش درآمد است، امیدوار کننده است، اما کافی نیست.
این سینمایی قدرتمند بیش از پیش با احساس مسئولیت اجتماعی وارد عرصه‌ها و شئون اجرایی کشور خواهند شد. تلاش خواهد کرد تا با پرهیز از تنش‌ها، مانع فرسایش فرهنگی و اجتماعی جامعه شود و در صدد خواهد بود تا از طریق بازخوانی مجدد نقش نهادهای اصلی تولید کننده ارزش در جامعه، مرجعیت «فرهنگی» را احیاء کند و ظرفیت‌های خود را برای گفت‌وگوی درون تمدنی و نیز با جامعه جهانی ارتقاء بخشد.

طبعاً چنین سینمایی با نگاه به آینده و نقد عالمانه-منصفانه و در چارچوب منافع مل می‌رود تا «کابوسهای» آفریده شده برای جوانان را به «امید» و «امیدواری» تبدیل کند. کابوس زدگی، دشمن خلاقیت، نشاط، کار و تلاش، ایده و ابتکار و هر گونه انگیزه بهبود است. درست برعکس «امید» و «امیدواری».

اگر ما «امید» در جامعه نیافرینیم، مرتباً آن را بازتولید نکنیم و براساس آن، آینده خود را ترسیم و معنا ننماییم، یقیین بدانید روز بیگانگان برای جامعه ما، آینده مطلوب‌شان را تعریف، القاء و ترسیم خواهند کرد.
تمامی دست‌اندکاران صنعت تصویر کشور آماده‌اند و پرتوان به پیش خواهند رفت و از سرزنش‌های خارهای مغیلان، غم به قلبشان راه نمی‌دهند و این فرموده رهبری معظم انقلاب را ره توشه خود ساخته‌اند که: «سینما کلید پیشرفت کشور به میزان زیادی دست شما سینماگران است.»

اسامی برگزیدگان

سیمرغ بلوررین بهترین فیلم کوتاه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر به فیلم «حیوان» ساخته بهمن و بهرام ارک اهد شد.

سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه بصری به فرید ناظر فصیحی برای طراحی جلوه‌های ویژه بصری «چهار راه استانبول» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین جلوه های ویژه میدانی به محسن روزبهانی برای «تنگه ابوقریب» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی به سعید ملکان برای طراحی «تنگه ابوقریب» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه به عباس بلوندی برای فیلم «سرو زیر آب» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین طراحی لباس به سارا خالدی‌زاده برای «بمب، یک عاشقانه» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری به علیرضا علویان برای «به وقت شام» و «مغزهای کوچک زنگ‌زده» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری به رشید دانشمند برای «تنگه ابوقریب» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن به کارن همایونفر برای «به وقت شام» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین تدوین به بهرام دهقانی و محمد نجاریان برای «عرق سرد» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری به علیرضا زرین‌دست برای «سرو زیر آب» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین فیلم هنر و تجربه به فیلم سینمایی «مغزهای کوچک زنگ زده» ساخته هومن سیدی اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول به رضا مقصودی کارگردان «خجالت نکش» اهدا شد.

سیمرغ بلورین نقش مکمل زن به سحر دولتشاهی برای فیلم‌های «عرق سرد» و «چهار راه استانبول» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل مرد به جمشید هاشم‌پور برای فیلم «دارکوب» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین نقش اول زن به سارا بهرامی برای فیلم «دارکوب» اهدا شد.

دیپلم افتخار بهترین نقش اول مرد به امین حیایی برای فیلم «شعله‌ور» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد به امیر جدیدی برای «تنگه ابوقریب» و «عرق سرد» اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه به کامبوزیا پرتوی برای «کامیون» اهدا شد.دو سیمرغ بلورین در بخش فیلمنامه به کامبوزیا پرتوی برای «کامیون» و هومن سیدی برای «مغزهای کوچک زنگ زده» اهدا شد.

سیمرغ بلورین جایزه ویژه هیات داوران به پیمان معادی برای «بمب، یک عاشقانه»‌ اهدا شد.سیمرغ بلورین بهترین فیلم به «تنگه ابوقریب» به تهیه‌‌کنندگی سعید ملکان اهدا شد.

سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی به سیدحامد حسینی تهیه‌کننده «سرو زیر آب»‌ اهدا شد.

سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران به سعید سعدی و هومن سیدی برای «مغزهای کوچک زنگ زده» اهدا شد.

دو سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی به ابراهیم حاتمی‌کیا برای فیلم «به وقت شام» و بهرام توکلی برای «تنگه ابوقریب» اهدا شد.

برای تقدیر از خبرنگاری که فعالیت او برای پوشش مبارزات با داعش در مستند «زنانی با گوشواره‌های باروتی» مورد توجه بوده،  خانواده شهید معز غلامی، ابراهیم داروغه‌زاده و مرتضی شعبانی تهیه‌کننده این مستند روی سن حاضر شدند. با حضور این افراد از خانم نورالحلی خبرنگاری که در مستند «زنانی با گوشواره‌های باروتی» مورد توجه فیلمساز قرار گرفته تقدیر شد.

حواشی مراسم

– رضا رشیدپور در ابتدای مراسم از حاضران در سالن خواست با تشویق‌های خود مشخص کنند کدام فیلم جشنواره را بیشتر می‌پسندند که بیشترین تشویق متوجه «مغزهای کوچک زنگ زده» شد.

– رشید دانشمند برگزیده بخش صدابرداری بعد از کسب جایزه از یدالله نجفی یاد کرد که که دو سال قبل از دنیا رفت. او از بهرام توکلی و سعید ملکان و از امیرحسین قاسمی تشکر کرد و گفت: «اگر صدای خوب او نبود من نمی توانستم کاری کنم.» او سیمرغ خود را به مادرش تقدیم کرد.

– کارن همایونفر که برای ساخت موسیقی «به وقت شام» جایزه گرفته بود از هیئت داوران و ابراهیم حاتمی‌کیا تشکر کرد و گفت: «این جایزه برای ابراهیم حاتمی‌کیاست. من هر بار با او کار می‌کنم سیمرغ می‌گیرم.»

– بهرام دهقانی جایزه بهترین تدوین را کسب کرد و او با اشاه به برادرش خسرو دهقانی که در جمع داوران این دوره از جشنواره بود گفت:‌«امیدوارم خسرو به من رای نداده باشد.» و دهقان با اشاره گفت نه. او در ادامه ضمن تشکر از گروه فیلم «عرق سرد» و سهیل بیرقی گفت: «اگر باران (کوثری) عزیزم که نمی‌دانم چند سال پیش تولدش را سر صحنه جشن گرفتیم نبود این فیلم به این خوبی پیش نمی‌رفت.»

– هومن سیدی که با تشویق گسترده حاضران در سالن برای دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه هنر و تجربه روی صحنه حاضر شد تاکید کرد اصلا از وجود این جایزه خبر نداشت و همچنین یادآور شد که جایزه خود را از مردم گرفته است.

– رضا مقصودی بعد از دریافت بهترین فیلم اول تاکید کرد حضور احمد مهرانفر در فیلم «خجالت نکش» بسیار مهم بوده و از حضور او تشکر کرد.

– سحر دولتشاهی بعد از دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن با تشکر از هیات داوران از مصطفی کیایی کارگردان «چهار اره استانبول» قدردانی کرد. او همچنین خطاب به سهیل بیرقی کارگردان «عرق سرد» گفت:‌ «عجب کارگردانی کردی آقای بیرقی هر پنج نفر بازیگرانت نامزد شدند.»
او همچنین گفت: «امیدوارم جشنواره فیلم فجر جشن واقعی خانواده سینما باشد و ما خانواده سینما به دور از دلخوزی و با همدلی با هم تجدید دیدار کنیم.»

– سارا بهرامی بعد از کسب جایزه گفت: «این سیمرغ خیلی برایم ارزشمند است. ممنونم از هیئت داوران و از بهروز شعیبی. ممنونم از محمود رضوی و همه کسانی که تشویق و حمایتم کردند. ممنونم از همه گروه دارکوب که اگر هر کدامشان نبودند من الان اینجا نبودم
تشکر از نویسنده ها برای شاه نقشی که برایم نوشتند. آقای حیایی ممنون از شما که پارتنر خوبی بودید شما راست گفتید هر کسی نردبان خودش را دارد.»

– هومن سیدی بعد از دریافت جایزه بهترین فیلمنامه گفت: «من کم‌کم فکر کردم سالن جشنواره را اشتباه آمدم و سالن بغلی مراسم است.» او همچنین از بازی فرهاد اصلانی و نوید محمدزاده یاد کرد و از سعید سعدی تهیه‌کننده‌اش تشکر کرد‌.

– ابراهیم حاتمی کیا کارگردان فیلم سینمایی «به وقت شام» در مراسم اختتامیه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را به صورت مشترک به همراه بهرام توکلی برای فیلم «تنگه ابوقریب» دریافت کرد.

این کارگردان پس از دریافت جایزه با حضور روی صحنه، ضمن انتقاد از رویکرد تلویزیون و رضا رشیدپور در پرداختن به فیلم «به وقت شام» گفت: «من فیلمساز وابسته‌ام. من فیلمساز این نظامم. من ۳۰ سال است که روی این سن می‌آیم و می‌روم، بار اولم نیست. باید تقدیر کنم از سازمان اوج که واقعا سربازان گمنام هستند. افرادی مانند رشیدپور واژه‌هایی در این باره می‌سازند که مطرح می‌شود. من اعتراض می‌کنم به صداوسیما و از سبکه سه شکایت به خدا می‌برم.

حاج قاسم سلیمانی می‌گوید من برای «به وقت شام» گریه کردم اما اُف بر آن کسی که می‌گوید این فیلم کمدی است. من افتخار می‌کنم فیلمی درباره مدافعان حرم ساخته‌ام و افتخار می‌کنم بابت ساخت این فیلم از عزیزی مثل حاج قاسم سلیمانی هدیه گرفتم.»

او افزود: «افرادی مانند رشیدپور واژه‌هایی در این باره می‌سازند که مطرح می‌شود. من اعتراض می‌کنم به صداوسیما و از سبکه سه شکایت به خدا می‌برم. حاج قاسم سلیمانی می‌گوید من برای به وقت شام گریه کردم اما ااف بر کسانی که می‌گویند این فیلم کمدی است. افتخار می‌کنم فیلمی درباره مدافعان حرم ساخته‌ ام و افتخار می‌ کنم بابت ساخت این فیلم از عزیزی مثل حاج قاسم سلیمانی هدیه گرفتم.»

حاتمی کیا همچنین گفت: «من اعتراض می کنم به تلویزیون. من از مسئولان شبکه ۳ و ۲ شکایتم را به خدا مى برم. این لجبازی و نگاه زشت را به خدا شکایت مى برم.»