پانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران، «سینماحقیقت» پنجشنبه این هفته آغاز به کار می کند. پس از پشت سر گذاشتن دوره آنلاین که با موفقیت و استقبال دوستداران سینمای مستند همراه بود، دوره پانزدهم با توجه به واکسیناسیون عمومی و کاهش ابتلا به کرونا در هفته های اخیر قرار است حضوری و در پردیس چهارسو برگزار شود.
اگرچه بخش هایی از این دوره جشنواره، همچنان آنلاین و غیرحضوری است، اما بازگشت جشنواره به سینماها و تجربه نمایش فیلم روی پرده، نوید بازگشت به زندگی است. موهبتی که پس از زمستان ۹۸ و در دوران اوج کرونا آهسته آهسته از یاد می رفت. «سینماحقیقت» یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین جشنواره های سینمایی ایران است که با وجود فراز و فرودها و انتقادهایی که به آن در همه ادوار وارد بوده، به دلیل یک امتیاز بزرگ، همیشه مورد توجه و جذاب است. سینمای مستند، در ذات، بدیع و تازه است.
هرچند که افزایش تعداد مستندسازان و آسان شدن فیلمسازی در این حوزه هم، آفت هایی داشته و نسل تازه فیلمسازی بیش از آنکه سینماگر باشند، کشف کننده سوژه هستند و اغلب با زبان سینما آشنا نیستند. اما برخلاف سینمای داستانگو که بسیار در ساز وکارهای تجاری گرفتار آمده و به فروش و پسند بازار دل خوش کرده ، سینمای مستند هنوز ماهیت مستقل خود را حفظ کرده است. سینمایی که در مواجهه با آن و با وجود همه محدودیت ها می توان روزنه هایی از استعداد و نوآوری را دید. فیلم های مستند سینمای ایران، معمولا جسورانه، خلاق و مبتکرانه هستند.
«سینماحقیقت» اصلی ترین تریبون این سینما و سینماگرانش است و به همین دلیل اهمیت ویژه ای دارد. در هفت روز جشنواره است که توجه عمومی به دلیل فضاسازی به این رویداد جلب می شود و دایره مخاطبان جشنواره، خارج از دورهمی ها، جلسه های نقد و بررسی و فضای رسانه ای گسترده شده و موضوع مستند عمومیت می یابد. در سال های اخیر، سینماگران بسیاری از حوزه مستند به سینمای داستانی رفته و مورد توجه قرار گرفته اند، جوانانی که در «سینماحقیقت» دیده شدند، مسیری سهل تر برای ورود به سینمای داستانی داشتند و توفیق در «سینماحقیقت» آنها را به فضای حرفه ای نزدیک کرد. با همه اینها و با جذابیت هایی که سینمای مستند دارد، همه بضاعت سینمای مستند ایران در هفت روز جشنواره خلاصه نشده است.
این جشنواره مثل همه جشنواره ها، بایدها و نبایدهایی دارد و پشت این واژه ها، فیلم ها و فیلمسازانی باقی می مانند که شاید در گذشته برای دیده شدن فیلمشان فرصتی نداشتند اما امروز به کمک پلتفرم ها راحت تر به مخاطب می رسند و این موضوع، ممکن است در طولانی مدت مرجعیت جشنواره «سینماحقیقت» در حوزه سینمای مستند را کمرنگ کند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ ۶ فیلمنامه پروانه ساخت سینمایی گرفتند
- درباره یک خبر بی نهایت وحشتناک و غم انگیز
- پس از جنجال حرفهای مدیر جشنواره کمرایمیج؛ استیو مک کوئین رفت/ کیت بلانشت ماند
- یادداشتی بر فلسفه دوستی بر پایه «چشمانت را ببند»/ در جستوجوی دوست
- فشار سیاسی و خروج یک فیلم از داوری آکادمی؛ موافقت اردن با درخواست آذربایجان برای خروج «سرزمین شیرین من» از اسکار
آخرین ها
- یادداشتی بر فلسفه دوستی بر پایه «چشمانت را ببند»/ در جستوجوی دوست
- دنزل واشینگتن از دنیای بازیگری خداحافظی میکند
- تاد هینز رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم برلین شد
- پس از جنجال حرفهای مدیر جشنواره کمرایمیج؛ استیو مک کوئین رفت/ کیت بلانشت ماند
- ابوالفضل جلیلی مطرح کرد؛ حضور در کلاس بازیگری عامل موفقیت نیست
- نمایش بلندترین سکانس پلان سینمای مستند ایران در آمریکا
- کدام سینما واقعی تر است ؟
- پیدا شدن جسد یک بازیگر در خانهاش
- دیدار اصغر فرهادی با علاقهمندان فیلمهایش در استانبول
- فیلمی که اطلاعاتش مخفی نگه داشته شده؛ لوپیتا نیونگو به فیلم کریستوفر نولان پیوست
- «کتابخانه نیمهشب» روی صحنه میرود
- سه نمایش برای مستند «۹۹-۱۹» در یک هفته
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ ۶ فیلمنامه پروانه ساخت سینمایی گرفتند
- درباره فیلم جدید رابرت زمکیس/ «اینجا»؛ یک قرن را طی می کند، اما بدون حرکت دوربین
- سوینا منتشر میکند؛ نسخه ویژه نابینایان «مورد عجیب بنجامین باتن» با صدای مهدی پاکدل
- «پینگو» بعد از ۱۸ سال بازمیگردد
- جوایز اصلی فستیوال فیلم هانوی به «بی سر و صدا» رسید
- درباره یک خبر بی نهایت وحشتناک و غم انگیز
- نمایش وقتی الاغا عاشق میشوند / گزارش تصویری
- تریلر قسمت هشتم منتشر شد؛ «مامویت غیرممکن» با تام کروز پایان مییابد؟
- ستاره اسکندری: ساخت «خورشید آن ماه» مسئولیت اجتماعی من بود
- «سودابه»؛ فیلمی برخلاف ذائقهسازی مرسوم سینمای ایران
- سیزدهمین جشن مستقل سینمای مستند به شیوه «آکادمی» داوری میشود
- یادداشتی کوتاه در مورد تئاترِ ناصدا..
- درباره ساخته جدید علی عباسی/ امتحان نهایی «شاگرد»
- زندگینامه بیتا فرهی منتشر میشود
- هانس زیمر: خلق موسیقی برای فیلم «بلیتز» و چالشهای نوای جنگ جهانی دوم
- شکستِ دنباله «جوکر»؟ «جوکر: جنون مشترک» به نقطه صفر رسید
- فشار سیاسی و خروج یک فیلم از داوری آکادمی؛ موافقت اردن با درخواست آذربایجان برای خروج «سرزمین شیرین من» از اسکار
- رالف فاینز و ژولیت بینوش بار دیگر همبازی می شوند