تاریخ انتشار:1399/06/20 - 21:12 تعداد نظرات: ۰ نظر کد خبر : 142046

سینماسینما: در آستانه روز ملی سینما، نویسندگان سایت سینماسینما آثار برتر منتخب خود در سینمای ایران را معرفی می‌کنند.

نویسندگان سینماسینما ۱۰ فیلم منتخب خود از بین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران را معرفی کرده‌اند و برای اولین انتخاب خود شرح کوتاهی نوشته‌اند.

چهاردهمین سری از این مجموعه به نغمه خدابخش و نیکان راست‌قلم اختصاص دارد که در زیر می‌خوانید:

 

نغمه خدابخش

۱. باشو، غریبه کوچک، بهرام بیضایی

۲. از کرخه تا راین، ابراهیم حاتمی‌کیا

۳. هامون، داریوش مهرجویی

۴. طعم گیلاس، عباس کیارستمی

۵. شب‌های روشن، فرزاد موتمن

۶. درباره الی، اصغر فرهادی

۷. چهارشنبه سوری، اصغر فرهادی

۸. روسری آبی، رخشان بنی‌اعتماد

۹. ماهی‌ها عاشق می‌شوند، علی رفیعی

۱۰. تنگه ابوقریب، بهرام توکلی

درباره باشو، غریبه کوچک

«باشو،غریبه کوچک»تقابل سیاهی و سفیدی است تقابل جنگ و صلح، ویرانی و سرسبزی، مرگ و زندگی است. بهرام بیضایی به دور از بحثهای سیاسی و اجتماعی روز، در دهه شصت فیلمی می‌سازد که با گذشت سه دهه هنوز تازگی و طراوت خود را دارد و مخاطب می‌تواند با آن همراه شود. روایت فیلم در زمان و مکان جای نمی‌گیرد. باشو لطیفترین احساسات انسانی را به نمایش گذاشته و بر روح و جان بیننده تاثیر می‌گذارد. روابط انسانی، لطافت روح زن و معصومیت کودک به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده و در ذهن بیننده برای همیشه ماندگار است.

 

نیکان راست‌قلم

۱. گوزن‌ها، مسعود کیمیایی

۲. ناخداخورشید، ناصر تقوایی

۳. باشو غریبه کوچک، بهرام بیضایی

۴. هامون، داریوش مهرجویی

۵. سوته دلان، علی حاتمی

۶. دونده، امیر نادری

۷. خانه دوست کجاست؟، عباس کیارستمی

۸. اجاره نشین‌ها، داریوش مهرجویی

۹. شهر زیبا، اصغر فرهادی

۱۰. زیر پوست شهر، رخشان بنی‌اعتماد

درباره گوزن‌ها

چقدر باید تنهایی و غرور از دست رفته ی یک مرد جانکاه باشد؟

همان قدر…

تا کجا باید بازنده ی مطلق بود، زِهوار در رفته و مُفنگی و فراموش شده در حاشیه ی زندگی که بشود در متن سینما جاودانه شد؟

تا همان جا…

باید جایگاه گوزن ها را دست نیافتنی و رفیع دانست؛ برای لحظه به لحظه، برای دیالوگ به دیالوگ، برای شعر و شوری که کیمیایی در این فیلم به یادگار گذاشت و برای بهروز وثوقی که با شیره ی جانش، «سید» را ماندگار کرد. طوری که نسل جوان بازیگر، هنوز که هنوز است برای بازی در نقش یک معتاد، مثل یک دایره المعارف، به بازیگری او رجوع می‌کند‌ و وام می‌گیرد.

لینک کوتاه

مطالب مرتبط

نظر شما


آخرین ها