پایگاه خبری تحلیلی سینماسینما

سینماسینما: کاترین ماتیلدا «تیلدا» سوئینتن Katherine Mathilda “Tilda” Swinton متولد  ۵ نوامبر ۱۹۶۰، بازیگر و مدل بریتانیایی است. او بازیگری خاص در دنیای سینماست و از هر گونه حاشیه و جنجال فاصله دارد. سوئینتن در کارنامه ی خود دریافت جوایز اسکار و بفتا را دارد.

تیلدا در پایتخت بریتانیا و در خانواده سر جان سوئینتن، هفتمین لرد کیمرگم و لیدی جودیت بالفور کیلن به دنیا آمد. او متعلق به  یک خانواده اصیل انگلو اسکاتلندی است. او تا ده سال اول زندگی در آلمان بود، پدرش ژنرال ارتش و مدتها رییس بخش ملکه در دربار بود.

 سپس در مدرسه خصوصی کنت تحصیل کرد که این مدرسه مخصوص فرزندان خانواده‌های اشراف بود؛ برای مثال، دایانا اسپنسر در این مدرسه درس می‌خواند. 

 تیلدا در ۱۹۸۳ از دانشگاه کمبریج با مدرک لیسانس در علوم اجتماعی و سیاسی و ادبیات انگلیسی، فارغ التحصیل شد. او قبل از ورود به سینما در سال ۱۹۸۵ در تئاتر تراورس در ادینبورگ و سپس در شرکت رویال شکسپیر بازی کرد.

سوئینتن با هنرمند و کارگردان درک جارمن Derek Jarman، همکاری نزدیک داشت. او در اولین فیلم جارمن به نام کاراواجیو (Caravaggio 1986)، که مربوط به زندگینامه یکی از نقاشان دوره رنسانس است، بازی کرد. او در هشت فیلم جارمن، از جمله پایان انگلستان (۱۹۸۸) و فیلم ادوارد دوم اقتباسی از کریستوفر مارلو (۱۹۹۱) ظاهر شد.

پس از مرگ جارمن این بازیگر تا یک سال نمی‌توانست با مرگ او کنار بیاید، زیرا آن دو از دوستان نزدیک هم بودند.

او با بازی در اقتباسی از رمان افسانه‌ای ویرجینیا وولف یعنی فیلم «اورلاندو» (Orlando) اولین قدم را بعد از مرگ جارمن برداشت. منتقدین بازی او را درخشان توصیف کردند. سوئینتن در این فیلم دو تصویر از یک فرد را نشان می‌داد – مذکر و مؤنث – و در چندین فستیوال فیلم لقب بهترین بازیگر سال را به خود اختصاص داد.

تیلدا خیلی زود مورد توجه هالیوود قرار گرفت. او قبل از بازی در نقش مادر محافظ سخت از یک مرد جوان همجنسگرا در (The Deep End 2001) در یک نقش مکمل کوچک در فیلم ساحل (The Beach 2000) ظاهر شد. 

 یکی از مراحل مهم زندگی حرفه‌ای او بازی در تریلر ماجراجویانه آمریکایی «ساحل» در کنار لئوناردو دی کاپریو  بود که مسیر ورود تیلدا را به هالیوود باز کرد. البته او هر فیلمنامه‌ای را نمی‌پذیرفت، بلکه تنها آن‌هایی را می پذیرفت  که برایش جدید و جذاب بودند.

سوئینتن به خاطر نقش آفرینی اش در نقش جادوگر سفید در فیلم سرگذشت نارنیا: سفر کشتی سپید پیما و دو فیلم دیگر نارنیا مورد ستایش قرار گرفت. او اسکار بازیگری نقش مکمل برای فیلم مایکل کلیتون در ۲۰۰۷ گرفت. 

فیلم‌های دیگر او عبارت‌اند از «جولیا» (Julia) که نقش یک الکلی مسن را  بازی می کند و بازی در فیلم «سرگذشت عجیب بنجامین باتن» به همراه  برد پیت. تیلدا با بازی در فیلم «باید درباره کوین صحبت کنیم» (۲۰۱۱)  (We Need to Talk About Kevin). که یک اثر روانشناسانه است   توانست به بیان حالات و روحیات  مادر یک نوجوان قاتل بپردازد.

در سال ۲۰۱۴ تیلدا سوئینتن در کمدی تراژدی «هتل بزرگ بوداپست» (The Grand Budapest Hotel) نقش دوم را ایفا کرد. این فیلم در فستیوال فیلم برلین مطرح شد و جایزه گرفت .  

تیلدا در سال ۲۰۱۹ در فیلم مرده‌‌ها نمی‌میرند ( The Dead Don’t Die‎) که فیلمی گروتِسک به کارگردانی جیم جارموش است بازی کرد این فیلم به عنوان فیلم افتتاحیه جشنواره کن ۲۰۱۹ انتخاب شد. 

سپس در نقشی برای فیلم صدای انسان که توسط  پدرو آلمادوار  ساخته شد بازی کرد. صدای انسان  اقتباسی از اثری به همین عنوان از ژان کوکتو است. این فیلم کوتاه در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۲۰ به نمایش درآمد، جایی که سوئینتن نیز یک جایزه برای یک عمر موفقیت دریافت کرد. این فیلم که به دلیل شرایط کرونا ابتدا متوقف شد پس از مدتی ساخته شد در اکتبر ۲۰۲۰ در تعدادی از سینماهای اسپانیا به نمایش در آمد. او از اینکه آلمادوار به او درخواست بازی در این فیلم داده اظهار خرسندی کرده بود .

تیلدا سوئینتن بازیگری عجیب و با ویژگی های خاص خودش است. ترکیب تصاویر زن و مرد به مشخصه بازیگری تیلدا تبدیل شد. این بازیگر با قد ۱۷۹ سانتی متر، موهایش همیشه کوتاه است و تی شرت های ساده به تن می کند. او اظهار داشت که می توانست وکیل شود و یا هر شغلی دیگر داشته باشد اما خودش خواست که وارد این فضا شود. این تصاویر تنها در حرفه سینمایی او دیده نمی‌شود، بلکه او در زندگی روزمره خود نیز چنین است و ساده پوش است.

یکی از نکات دیگر درباره این بازیگر گریم های عجیبی است که بر روی او صورت گرفته و او را در زمره ی افرادی قرار داده که فیلم هایش برای گریم جوایزی را به خود اختصاص می‌دهند.  

از آثار تاثیرگذار تیلدا می توان به اجرای یک پرفورمنس در سال ۲۰۱۳ در موزه هنرهای مدرن در شهر نیویورک اشاره کرد که اشاره ای به مرگ جارمن بر اثر ایدز بود و اینگونه از او  تجلیل کرد. او در ۲۰۱۹ نمایشگاه عکاسی را  با نام «اورلاندو» که با الهام از رمانی به همین نام از ویرجینیا وولف بود  در بنیاد دیافراگم در نیویورک ترتیب داد. سوئینتن،  با بسیاری از گروه های آوانگارد و هنرمندان و طراحان هلندی چون ویکتور و رولف و دیگران همکاری داشته است. 

تیلدا در زندگی شخص اش با جان پاتریک بیرن هنرمند نقاش اسکاتلندی آشنا شدو با او ازدواج کرد. بخشی از کلکسیون گالری ملی پرتره اسکاتلند  آثار جان پاتریک است.

تیلدا و جان صاحب دوقلوهایی – پسری به نام ویویر و دختری به نام آنر – شدند و پس از مدتی از هم جدا شدند. 

 تیلدا سپس با هنرمندی نیوزلندی به نام ساندرو کوپ آشنا شد و زندگی کرد. 

تیلدا  معتقد است که عوام به روابط خشونت بار و پیچیدگی‌های زندگی سلبریتی‌ها عادت کرده‌ و علاقمندند و زمانی که چنین چیزی وجود ندارد دوست دارند از خودشان چیزهایی درآورند که در حقیقت این‌طور نیست.

ترجمه و گردآوری: مهگان فرهنگ

منابع :

www.britannica.com/biography/Tilda-Swinton

www.biography.com/actor/tilda-swinton

www.hellomagazine.com/profiles/tilda-swinton