سینماسینما،علی پاکزاد-حمید آذرنگ بازیگر سینما و تئاتر گفت:« ما باید نگاه کنیم تا چه حد هنرمندان ما توانسته اند که به موضوعاتی که تمایل دارند بپردازند. اغلب این دوستان دغدغه مند امروز به موضوعات تفننی و پیش پا افتاده می پردازند. یعنی بحث های اقتصادی و درآمدزایی اکنون الویت بچه های هنرمند شده است. دوستان می بینند و فکر می کنند که اکنون مخاطب نیاز به خندیدن دارد و به هر نحوی که شده سعی را بر این می گذارند که مخاطب را شاد کنند. این یعنی خالی از محتوا کردن هنرمند که هزینه های گزافی هم دارد و آیندگان باید آن را بپردازند»
به گزارش سینماسینما، حمید آذرنگ همواره یکی از منتقدان حوزه تئاتر و سینما بوده است. او اکنون به شرایط حاکم بر سینما و تئاتر اعتراض دارد و عقیده دارد که دیگر ابراز دغدغه ها و معضلات جامعه توسط هنرمندان غیر ممکن شده است و همین موضوع را باعث تنزل روز به روز این حوزه می داند.
حمید آذرنگ بازیگر سینما و تئاتر درباره شرایط این روزهای حاکم بر سینما گفت:«به وجود آمدن شرایط مطلوب در سینمای ایران و به خصوص در موضوعات فرهنگی کار یک روز یا دو روز نیست. بلکه برای ایجاد شرایط مطلوب در سینما و تئاتر نیاز به انجام سالها کار هدفمند است. یکی از نکاتی که بسیار مهم است و متاسفانه در جامعه ما دیده نمی شود این است که تا چه حد یک هنرمند می تواند به موضوعات روز و خاص جامعه که معضل هم محسوب می شود بپردازد؟ یعنی تا چه اندازه این بستر وجود دارد که ما بتوانیم به موضوعاتی ورود کنیم که امروز جامعه به آن احتیاج دارد و باید به آن توجه شود. چرا نگاهی دغدغه مند در فرهنگ ما وجود ندارد. چرا هر کاری که امروز انجام می دهیم ناخوداگاه به اشخاص و گروه های مختلف برمی خورد و آنها مانع انجام آن کار می شوند.»
او ادامه داد:«بد نیست نگاهی به این چند سال اخیر داشته باشیم. هنرمندانی داشتیم و داریم که طی سالهای اخیر قصد داشته اند که به دغدغه های روز جامعه بپردازند. آیا به آنها اجازه این کار را دادند؟ یا اصلا از آنها پشتیبانی شد. هنرمند برآیند زمانه خود است. نمی توانیم شرایط جامعه را نبینیم و به آن پرداخت نکنیم. ما باید نگاه کنیم و فکر کنیم که تا چه حد هنرمندان ما توانسته اند که به موضوعاتی که تمایل دارند بپردازند. اغلب این دوستان دغدغه مند امروز به موضوعات تفننی و پیش پا افتاده می پردازند. یعنی بحث های اقتصادی و درآمدزایی اکنون الویت بچه های هنرمند شده است. دوستان می بینند و فکر می کنند که اکنون مخاطب نیاز به خندیدن دارد و به هر نحوی که شده سعی را بر این می گذارند که مخاطب را شاد کنند. این یعنی خالی از محتوا کردن هنرمند که هزینه های گزافی هم دارد که آیندگان باید آن را بپردازند . قطعا وام دار آیندگان می شویم. امروز محتوا را از جریان درام خالی کرده ایم.»
بازیگر فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب» درباره مخاطبان سینما و تئاتر گفت:«بسیاری از اتفاقات هنری ما جریان فرمالیستی پیدا کرده است. یعنی کاری کرده ایم که مخاطبان کوچه و بازار اگر اثری را نپسندیدند این جسارت را نداشته باشند که نسبت به آن اثر خاص نقدی را ابراز کنند و درباره آن صحبت کنند. مردم باید درباره چیزی که دوست ندارند به راحتی صحبت کنند. متاسفانه مخاطبان از ترس متهم شدن به بیسوادی درباره آثار صحبت نمی کنند. ماحصل این رفتارها به وسیله مسئولانی به وجود آمده است که بدون تخصص و اطلاع از شرایط فرهنگی جامعه سلیقه ای تصمیم گیری کردند. مسئولان فرهنگ و هنر این کشور به اندازه قامت کوتاه خودشان شرایط را پایین کشیدند. مثل همان هشت سالی که ما سالها باید تاوان آن را بدهیم.»
حمید آذرنگ درباره برخورد مسئوالان با موضوع فرهنگ گفت:«باید مسئولانی که هنرمند را به سمت فرمایشی ساختن سوق داده اند را بازخواست کرد. ما بزرگترین فاجعه قرن را در کشور می بینیم و آن هم عدم عذر خواهی بابت اشتباهتمان است. مسئولین ما در هر پست و مقامی که بوده اند هیچ گاه بابت اشتباهاتی که داشتند عذر خواهی نکردند و مسئولیت رفتارشان را نپذیرفتند. این شرافت در مسئولین ما وجود ندارد. نماینده مجلس ژاپن در جلسه ای می خوابد و فردای آن روز استعفا می دهد و از جامعه طلب بخشش می کند.اما مجلس ما یکی خواب است و دیگری هم در حال سلفی گرفتن است. البته توقع ما هم نسبت به این دوستان بی جا است. چرا یک مسئول باید دقایق آخر یک نمایش در سالن حضور پیدا کند. در را هم برای او باز می کنند چون مخاطب مهم نیست فرهنگ ارزشی ندارد و بعد وضعیت ما می شود این چیزی که امروز می بینید. افتخار آن مسئول این است که من منت گذاشتم و آمدم نمایش شما را دیدم. از سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس می پرسند فیلم میبینید می گوید نه من زمان دیدن فیلم را ندارم خب یکی نیست سئوال بپرسد که به چه دلیل روی این صندلی می نشینید.»
بازیگر فیلم آذر درباره فساد مالی مسئولان گفت:«امروز مردم به خوبی همه مفسدان را می شناسند اما برای آنها مهم نیست که مردم اطلاع داشته باشند یا نه! وقتی یک کارگردان به خود اجازه می دهد و روبروی مردم می گوید که من یک سال برای جماعتی شغل ایجاد کرده ام باید گفت آیا تو از پول جیب خودت این کارها را انجام داده ای؟ پول بیت المال برای مردم است.»
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- تئاتر در زمانه فناوری غیرمتمرکز و کنشهای اجتماعی ناهمگن/ کاربرانِ متکثر مجوز صادر میکنند
- آزاده صمدی: تئاتر و سینما که پارک نیست!
- تالارهای نمایشی و سینماها چه روزهایی تعطیل است؟
- گزارشی از عملکرد اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
- برنامه تعطیلی کلیه سالنهای نمایش اعلام شد
- اعلام تاریخ برگزاری بیست و هفتمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان همدان
- با یاد درگذشتگان؛ سایت انجمن صنفی تئاتر کودک و نوجوان رونمایی شد
- چراغ تالارهای نمایشی تهران روشن شد؛ آغاز بهار تئاتر با فاطمه معتمدآریا
- «دیدارو» در خانه هنرمندان ایران رونمایی شد؛ تماشای تئاتر به شیوه واقعیت مجازی به حقیقت پیوست
- بیست و هفتمین جشنواره تئاتر کودک و نوجوان به تعویق افتاد
- رقابت ۷ نمایش خیابانی کودک و نوجوان در جشنواره بیست و هفتم
- نگاهی به نمایش «شاعر» / در ستایش دل آگاهی و نکوهشِ کژرفتاری
- آثار حاضر در بخش غیررقابتی جشنواره تئاتر فجر اعلام شد
- درک درستِ یک متن دشوار/ نگاهی به نمایش «هیچ کس جیمی نمیشه»
- جهل و جبر/ نگاهی به نمایش «اون و اراذل کوچه پشتی یا از پیراهن دموکراسی خون میچکد»
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- در اندوه فقدان چهره شاخص موج نو سینمای ایران؛ بازتاب جهانی درگذشت بهرام بیضایی
- با موافقت شورای پروانه فیلمسازی؛ پروانه ساخت سینمایی برای ۷ فیلمنامه صادر شد
- در پاسداشت استاد بیبدیل هنرهای نمایشی ایران/ بیضایی، تاریخ و علامت تعجب
- در سوک سیاوش که از شاهنامه رفت
- یادبود بهرام بیضایی؛ ایرانی بودن بار بزرگی است بر دوش ما
- بریژیت باردو درگذشت
- برای رفتن غریبانه شیرین یزدانبخش؛ وصیتی به مثابه گلایه
- «کفایت مذاکرات» و خندههایی که از دل موقعیت میآیند
- «پرهیجان: نبرد برای اوبر»؛ چطور میتوانیم آرزوی شکستِ نجاتبخشمان را داشته باشیم؟
- درباره بازیگران زن مولف سینمای ایران/ ترانه علیدوستی؛ آخرین بازیگر زن مولف
- درباره اهمیت خواندن فیلمنامه اشغال بیضایی پس از جنگ ۱۲ روزه /بیگانه آزادی نمی آورد
- بهرام بیضایی درگذشت
- «موبهمو»؛ خط به خط، نفس به نفس، چهره به چهره
- در بیست و چهارمین دوره جشنواره؛ ۱۴ اثر از سینماگران ایرانی در داکا نمایش داده میشود
- از ۱۰ دیماه؛ «مرد خاموش» به سینماها میآید
- «بامداد خمار»؛ در منزلت فرودستی
- در ستایش سینمای بیچیز؛ همه چیز داشتن در عین بی چیزی
- آیین پایانی یازدهمین دوره انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی / گزارش تصویری
- شیرین یزدانبخش درگذشت
- افسانهای در حبس؛ سرنوشت «چریکه تارا»
- اقتباس بهمثابه ابزار فهم جامعه/ از روایت تراژیک تا روایت عاشقانه
- «دیدار بلوط»؛ بازگشتی به شکوه یک خاطره
- اشغال بهرام بیضایی وزمانه پس از جنگ ۱۲ روزه/به بهانه ۵ دی سالروز تولد بهرام بیضایی
- «سامی»؛ روایتی انسانی از جنگ بیپایان
- سینمای مستقل ایران را به رسمیت بشناسید
- گیشه سینما در دست کمدیها/ دو فیلم جدید اکران شدند
- اعلام بودجه فرهنگ و هنر در سال ۱۴۰۵
- مصوبهای برای حذف وزارت فرهنگ؛ مصوبه «سیاستهای صوت و تصویر فراگیر»؛ تعارض با جمهوریت
- «بابا پیکاسو»؛ در چنبره عواطف، حرمان و جداافتادگی
- «شمعی در باد»؛ جسورانهترین فیلم نیمه اول دهه هشتاد





