سینماسینما، همایون امامی
ساتیار امامی عکاس است. عکاس خبری مطبوعات و عضو انجمن صنفی عکاسان مطبوعات ایران. عکاسی خوانده است و از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران مدرک کارشناسی دارد. سالها دبیر عکس مطبوعات شناختهشده ایران بوده است: ضمیمه ایرانشهر روزنامه همشهری، کارگزاران، جام جم، مجله ۲۴ همشهری. تجربه هایی هم در زمینه عکاسی فیلم دارد: «چه خوبه که برگشتی» (داریوش مهرجویی)، «رسم عاشق کشی» (خسرو معصومی)، «بغض» (رضا درمیشیان) و… با این زمینه ها روشن می شود که دستی در عکاسی و پایی در سینما دارد. مستندسازی را هم از دفتر سینمای جوانان گرگان آغاز کرده با اثر مستندی چون «عاشورا در آشوراده»، و دست آخر اینکه متولد ۱۳۵۴ است.
در جریان یورش تروریستی گروه داعش به ساختمان مجلس در هفدهم خرداد سال ۹۶ عکسی در مطبوعات منتشر می شود که خیلی زود در سطحی جهانی بازتاب گسترده ای می یابد. بازتابی که با خود زندگی کودکی به نام عماد اسماعیل نژاد را متحول می کند. فیلم با رویکردی انتقادی به این حادثه می پردازد. حادثه ای که بازتاب جهانیاش بی اعتنایی مسئولان را به توجه بدل کرده و زمینه را برای بهبودی عماد کوچک مهیا میکند.
«شرح یک عکس» فیلم نسبتا خوش ساختی است که با اتکای تدوین و ضرباهنگی سنجیده و تند – البته تا نیمه های فیلم – موفق می شود مخاطب را از همان آغاز با خود همراه سازد. امامی موفق می شود با کاربرد تعلیقی سنجیده از همان آغازِ فیلم نظر مخاطب را به خود جلب کند و با تقطیع سریع مصاحبه ها به هم و در عین حال به مواد آرشیویِ روز حادثه، فضای سینمایی جذابی بیافریند که
شاید تا دیدن فیلم باید جزئیات آن را در اخبار روزنامه ها و فیلمهای خبری تلویزیونی می جستیم. امامی در این فیلم میکوشد تمامی افراد و جزئیات روز حادثه را به نوعی در فیلم خود بازتاب دهد. تمامی فیلم هایی که از روز حادثه برداشته شده اند، در فیلم مورد نمایش قرار گرفته و با فیلمبردارانشان در مورد جزئیات و چگونگی آن گفتوگو می شود. عکاسان خبری متعددی از خبرگزاری های مختلف که روز حادثه در محل حضور داشته اند، از مشاهداتشان می گویند و باعث می شوند مخاطب درک و حسی روشن و کامل از نخستین لحظات تا پایان واقعه داشته باشد. در ادامه امید وهاب زاده از چگونگی ثبت عکس تاریخی اش می گوید و اینکه در مقطعی نیرو های امنیتی و انتظامی از کار آنها ممانعت به عمل آوردند؛ ولی با این وصف او موفق می شود عکس خود را بردارد و نام خود را به عنوان عکاس خبری سال ۱۳۹۶ در جامعه عکاسی ایران ثبت کند. فیلم در روند روایتش از روز واقعه بر عماد اسماعیل نژاد و بیماری او متمرکز می شود، از تهیدستی پدر او می گوید که میکوشد توجه و مساعدت نهادهای ذیربط دولتی را به خود و کودکش جلب کند. تلاشی که در ابتدا با موجی از بی اعتنایی مسئولان روبهرو می شود تا اینکه عکس وهاب زاده منتشر شده و این بی اعتنایی به توجه و مساعدت جلب می شود. امامی در عین حال می کوشد از مشکلات حرفه ای عکاسان خبری نیز بگوید و ضرورت باز گذاشتن دست آنها در لحظات بحرانی را مطرح کند. این طرح با پیشنهادهای عملی شماری از آنها نیز همراه می شود که بر ضرورت جریان گردش آزاد اطلاعات دلالت دارد، اگرچه همان پیشنهاددهندگان هم خوب می دانند که در این میان کسی به حرف آنها وقعی نخواهد نهاد.
فیلم امامی با استفاده از الگوی پایانی خوش و قرار گرفتن عماد کوچک در مسیر معالجه و توجه و بهبودی، رضایت و خشنودی مخاطب را در پی دارد؛ رضایتی که در آن همه افراد دخیل در ماجرا، از مادر عماد که کودکش را برای جلب توجه مسئولان به مجلس آورده، پاسداری که جلیقه نجات خود را به مادر عماد می دهد، پزشکانی که در رسیدگی و مداوای کودک بیمار در رفتار خود تجدید نظر می کنند، تا عکاسان خبری که اهمیت حرفه ای خود را در جلب توجه اذهان عمومی به طرد خشونت به تماشا می گذارند، همه و همه مورد احترام و اشاره قرار می گیرند. رویکردی که فیلم امامی را با وجود جذابیت های دیداری و سینمایی اش در تدوین و روایت، به سطح گزارشی مسطح و تلویزیونی ولی نسبتا خوش ساخت، فرو می کاهد. اثری که با تبعیت از فرمول ژورنالیستی «هر چیزی که در رابطه با یورش تروریستی داعش به مجلس باید بدانید» سعی می کند لکه ای از کاستی بر دامان فیلمش نچسبد و بهاصطلاح گزارش کاملی از واقعه ارائه دهد، غافل از آنکه طرح همسان و هم ارز جنبه های مختلف واقعه، اگرچه در تکمیل اطلاعات رخداد مفید تلقی خواهد شد، ولی در عین حال به تسطیح فیلم نیز منجر خواهد شد. چنانچه امامی فیلمش را حول یک ایده متمرکز میکرد و موارد جنبی دیگر را در حاشیه و حول آن مورد اشاره قرار می داد، فیلمش به جذابیت و کمال بیشتری دست می یافت. رویکردی که باعث شده برخی صحنه های گویای فیلم از جمله برخورد کلیشه ای رئیس مجلس و وزیر بهداشت و دیگر مسؤلان کارکرد انتقادی خود را به صورتی کم رنگ تر آشکار کنند و در عمومی بودن چشم اندازی که فیلم ترسیم می کند، گم شوند
منبع: ماهنامه هنروتجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- بزرگداشت محمدرضا اصلانی و رونمایی از کتاب «اصلانی به روایت اصلانی»/ محمدرضا اصلانی: آنچه حاصل این سالهاست نه حاصل یک رنج بلکه حاصل یک جنگ عظیم اس
- از سیل سالهای تنهایی/ نقد همایون امامی بر فیلم «آب ما را خواهد برد» ساختهی محمد احسانی
- در نکوداشت زنده یاد «خسرو سینایی» مطرح شد: سینایی در سینما شرافتمندانه زیست/ سینایی بنیانگذار مستند پرتره بود
- در چهارمین شب از رویداد «سیستان؛ مشقت زیستن» مطرح شد: باید به حال مردم این زمان و سرزمین گریست
- مهدی شامحمدی: اکران آنلاین تاثیری بر تعداد مخاطبان مستند نداشت/ مستند اجتماعی همیشه پر مخاطب است
- پنجشنبه برگزار میشود؛ دیدار و گفتگو با همایون امامی
- بازخوانی یک قتل از پیش طراحی شده/ نگاهی به مستند «ترور سرچشمه»
- گفت آن گلیم خویش بدر میبرد ز موج/ وین جهد میکند که بگیرد غریق را/ نگاهی به مستند «صبیه»
- آبشخورِ آهوانِ تشنه!/ نگاهی به مستند «مُغیسُف»
- نمایش ۶ فیلم مستند ایرانی در برنامه انجمن آسیایی نیویورک
- نگاهی به مستند «زیر این چتر باران میبارد»/ چیزی خزنده و مرموز راه پیدا کرده به دفتر مدیری مسئول
- «کاغذپارهها» از اول بهمن اکران عمومی میشود
- خبرهای تازه از «اکران حقیقت»/ نمایش چهار مستند در بهمن ماه
- صنوبرهایِ شیرین، در همنوازیِ عشق
- مستندهای بخش مسابقه اصلی «ایدفا» معرفی شد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
- ۳ جایزه جشنواره مسکو به «آه سرد» رسید
آخرین ها
- بستههای مکالمه پرتخفیف همراه اول بهمناسبت روز ملی خلیجفارس
- به تو هم سخت میگذرد؟/ نگاهی به فیلم «منطقه تحت نظر»
- معرفی پروژه جدید کارگردان «باربی»؛ گرتا گرویگ «نارنیا» را میسازد
- معرفی داوران جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- اختتامیه دومین دوره جشنواره «عروسکخونه»/ پیشکسوتان و فعالان عرصه کودک به سمت احیای نمایشهای عروسکی میروند
- عسگرپور: از جانب مدیران کم تسلطِ سطحینگر، مورد حمله قرار میگیریم که شما از فروش فیلمها خوشحال نیستید/ از کجا به کجا رسیدیم!
- پخش سریال «حشاشین» در ایران ممنوع شد
- همراه اول حامی برگزاری ششمین رویداد ایران اکسپو
- حضور معاون وزیر حملونقل و زیرساخت ترکیه در غرفه همراه اول
- محاکمه در خیابان/ نگاهی به تازهترین قسمت سریال «افعی تهران»
- جایزه بزرگ جشنواره کازابلانکای مراکش به «برندهها» رسید
- ۲ انیمیشن ایرانی به جشنواره معتبر انسی راه یافتند
- «رُخ» بهترین مستند جشنواره فیلم مسکو شد
- «آوای ابرها» به جشنواره کاریبتونز کلمبیا راه یافت
- ۳ جایزه جشنواره مسکو به «آه سرد» رسید
- خانواده قاتل از «بیبدن» شکایت میکنند؟
- فوت کارگردان فرانسوی برنده نخل طلا و سزار/ لوران کانته درگذشت
- نسخهی آزادیِ لانتیموس/ نگاهی به فیلم «بیچارگان»
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود